به گزارش ایرنا؛ براساس همین قاعده با قدمت ، برای اهالی قلم نیز بایسته هایی است که مداومت بر خواندن و ممارست بر نوشتن مهمترین آن است.
از پیشکسوتان این عرصه شیرین اما پر مخاطره نقل است قلمداری که می خواهد آثارش بدیع و سودمند باشد؛ لاجرم باید مطالعه و از گنجینه دانش و معارف بشری استفاده کند تا آنچه می نگارد؛ مبتنی بر تازه های علم و ادب بوده و خوانندگانش را به غنای معلومات روز برساند؛ تجلیات اندیشه هر اندازه که پرجلوه ؛ دل انگیز و سخن نیز هر آنچه جمیل و زیبا باشد؛ باز هم به نوگرایی نیازمند است.
صاحب قلم باید همیشه از مخزن معارف خود تولیدات تازه ؛ مضامین جدید و سخنان دلاویز را به جان مخاطبانش تزریق کند و به همین خاطر شاعر شهیر ایران زمین چنین می‌سراید:
می نهیم در زیر پای فکر کرسی از سپهر ؛ تا به کف می آورم یک معنی برجسته را
مداومت بر کار در حوزه رسانه علاوه بر دانش افزایی و ارتقا میزان حدت و درخشش ذهن به فعالیت مغز و تجلی افکار نو نیز کمک می‌کند.
نویسنده کتاب " قابوس نامه" در باب آیین کاتبی می نویسد: شنیدم که صاحب اسماعیل ابن عباد ، روز شنبه ای بود در دیوان چیزی همی نبشت ، روی سوی کاتبان کرد و گفت: (هر روز شنبه ای من در کاتبی خویش نقصان می بینم ، پس پیوسته بر چیزی به نبشتن مشغول باش).
قلم امانتی است که از باب امتحان بدست بندگان خدا می افتد و هزاران بنده دیگر چشم امید به او دوخته اند تا شاید بدرستی بچرخد و اکسیر هدایت بر سبیل انسانیت بتراود و گمشدگان وادی حیرت را به حریم بشریت و عدالت رهنمون گرداند.
علم نویسندگی نوری است که از خامه خوش منظر قلم متعهد می تراود و پژواک آن زوایای تاریک زندگی را روشن می کند.
رسالت قلم این است که با اشاره انگشت آزادگی به سیبل جهل ؛ نادانی و بدفهمی شلیک شود و غرش آن خواب راحت را از اربابان جور ؛ جفا ؛ اختلاس و ریا برباید.
قلمی نافع است که برآیند آن صاحبش را از ضلالت و جامعه را از مضار و مرارت برهاند؛ چراکه انحراف این ابزار ، تباهی جان و اتلاف عمر را در پی دارد.
یک خبرنگار آگاه و آزاد در محوریت جامعه قرار دارد و هزاران چشم و دل و دیده در پی او و به امید اشک قلمش امیدوارند.
خبرنگاری که همت بفروشد و منفعت بطلبد و احوال جامعه و اندوه مردم در آثارش تجلی نیابد؛ بدون شک به رسالت ذاتی خود عمل نکرده است.
ارباب قلم و اصحاب رسانه باید آرمان های بزرگ ، اهداف عالی ، مطالبات معقول و نیازهای مشروع بندگان خدا را با زبانی راحت و روان منعکس و مردم را به وظایف قانونی خویش آگاه نموده و در این راستا به منافع شخصی ، مصلحت رانتی ، مسائل حزبی و جلال و جبروت والیان ولنگار و مجریان بدرفتار بی اعتنا باشند.
اگر سمند قلم در ایستگاه اختلاس و سایه سهم خواهی متوقف و در غبار غارت و جایگاه جیفه ایستاد ، بدون تردید سیمای صداقت را آلوده و جامعه را نیز به بیراهه می کشاند.
حرکت قلم بر صفحه کاغذ و بستر تاریخ تا زمانی مفید و مقدس است که برای رضای خدا و استیفای حقوق عامه مردم بچرخد.
همه صاحبان قلم و طالبان دِرَم که در آشفته بازار امروز بر ناقه نحیف و نام نجیب مداد خود سوار شده مطلع باشند که ؛ نویسندگان نحس نگاری که برای گندم ری قلم بزنند و با کارت هدیه های ناپاک دلخوش نمایند ، بدون شک از مدار حقیقت خارج و از جرگه نورنگاران با نجابت نیز طرد خواهند شد.
طبق آموزه های دینی و آیین های اخلاقی ، بین حق و باطل فقط چهار انگشت فاصله است؛ ( دیدن حق است و شنیدن باطل)
نباید حق را به حاشیه و باطل را بلد و پیکره لطیف رسانه را به سم اباطیل آلوده و در فراز و فرودهای مادی و جناحی بازار اقوال سست و بی پایه را ترویج و تشجیع کنیم.
شوربختانه ارزش علمی خبر به محاق و منزلت حرفه ای خبرنگاران نیز در غوغای غفلت گم شده است.
بعضا دیده می‌شود اهمیت خبر در آیینه عوامی سنجیده شده و پیکره پاک آن در سایه خزعبلات کاسبانه به تاراج می‌رود.
در مواقعی مشاهده می‌شود افرادی برای تصاحب یک آبنبات سیاسی به نظام هستی ناسزا گفته و انقلابی را به وسعت یک جهان نادیده می‌گیرند و برای رسیدن به مسیر و مقصود نامشروع خویش یک عالم درد و دروغ وارد جامعه کرده و ذهن پاک جوانان را مخدوش و آنان را به ناکجا آباد یاس سوق می‌دهند.
گرچه ساحت ظریف آحاد جامعه مطبوعاتی و رسانه ای استان از این ناخالصی ها بدور و منزه است؛ اما امیدواریم همه آنانی که به نام نویسنده قلم در دست دارند و شان آن را مراعات نمی کند؛ اندکی بیاندیشند و با خود صادق باشند تا هم ساحت مقدس اطلاع رسانی در امان باشد و هم به قلم بعنوان یک امانت الهی و آرمانی انسانی خیانت نشود.