نویسندگان این کتاب تاثیرات واقعی پوشش رسانه‌ای بر کمپین را مستندسازی می‌کنند و نشان می‌دهند خبرنگارانی که داستان‌های بزرگ را پوشش داده‌اند، چگونه می‌توانستند نتیجه را شکل دهند. هر خبرنگار سیاسی باید این کتاب را بخواند و با نقش مهمی که در دموکراسی ایفا می‌کند، دست و پنجه نرم کند.
رویدادهای مبارزات انتخاباتی ممکن است آثار کوچک یا غیرقابل توجهی داشته باشند زیرا با ملاحظات دیگر رأی‌دهندگان غلبه می‌کنند (گلمن و کینگ ۱۹۹۳)، از آنجایی که تأثیرات آنها بین نامزدها متعادل است، تأثیرات این رویدادها زودگذر بوده یا حتی به رای‌دهندگان قابل اقناع هم نمی‌رسند.
آنها همچنین ممکن است اثرات مشروط داشته باشند زیرا در برخی موقعیت‌ها ظاهر می‌شوند اما در موقعیت‌های دیگر نه. بررسی جدی تأثیرات رویدادهای مهم بر کمپین‌ها مستلزم آن است که ضمن در نظر گرفتن مجموعه رویدادهایی که توجه خبری را به وجود آورده‌اند، بدانیم پیام‌ها با چه شدتی و برای چه مدت برجستگی خود را حفظ کرده‌اند.
طبق استدلال دانشمندان علوم سیاسی، رای‌دهندگان باید با استفاده از مدل «دزدگیر سرقت» عمل کنند؛ یعنی نهادها در جامعه باید سیگنال‌های روشنی ارائه دهند در مورد چیزهایی که رای‌دهندگان باید بدانند که ممکن است ذهنیت را تغییر دهد یا مفروضات را به چالش بکشددر این اثر ابتدا به مجموعه‌ای از نظریه‌ها پرداخته می‌شود که شرایطی را بیان می‌کند که تحت آنها انتظار می‌رود رویدادهای مبارزاتی بر تصمیم‌گیری‌های رأی‌دهندگان تأثیر بگذارد. این شامل سؤالات هنجاری در مورد اطلاعاتی است که رأی‌دهندگان به طور ایده‌آل باید به آن توجه کنند و همچنین سؤالات عمل‌گرایانه‌تر در مورد اینکه چگونه این توجه ممکن است در یک کارزار انتخاباتی پویا انجام شود.
در ادامه، تعدادی از وقایع که در جریان انتخابات ۲۰۱۶ رخ داد و توجه رسانه ها را برانگیخت، مورد توجه قرار می‌گیرد. با تمرکز بر این رویدادها، پرسش‌هایی در مورد اینکه کدام لحظات توجه عمومی را به خود جلب کرده‌اند و مدت زمانی که توجه رسانه‌ها و توجه عمومی به طول انجامیده، مورد بررسی قرار گرفته است.
رای‌دهندگان و کارکرد پویش‌های انتخاباتی
انتظار می‌رود شهروندان با در نظر گرفتن اطلاعات موجود در مورد شخصیت نامزدها و همچنین سیاست‌هایی که از آن حمایت می‌کنند، در مورد نامزدها اطلاعات کسب کنند. اگرچه می‌توان انتظار داشت شهروندان فقط در صورتی تصمیم‌های ایده‌آل اتخاذ کنند که از هر جنبه‌ای از هر نامزد اطلاع کامل داشته باشند؛ چنین وضعیتی از نظر عملی غیرممکن است زیرا بار نامناسبی را برای شهروندان ایجاد می‌کند. تلاش برای اطلاع کامل از این طریق در مورد یک رقابت به راحتی می‌تواند همه وقت یک رای‌دهنده را در کل فصل انتخابات اشغال کند.
محققان مدت‌هاست می‌دانند افراد برای انتخاب بین نامزدهای یک دموکراسی نیازی به اطلاع کامل ندارند. اطلاعات پایین مانند وابستگی حزبی، جنسیت نامزد و از این دست اطلاعات می‌تواند به شهروندان اجازه دهد از روش‌های اکتشافی کارآمد یا میانبرهای ذهنی، برای تصمیم‌گیری استفاده کنند.
وقتی صحبت از اطلاعات ورای این اکتشافات، مانند تأثیر رویدادهای مبارزات انتخاباتی می شود، دانشمندان علوم سیاسی استدلال می‌کنند رای‌دهندگان باید با استفاده از مدل «دزدگیر سرقت» عمل کنند؛ به این معنا که نهادها در جامعه باید سیگنال‌های روشنی ارائه دهند در مورد چیزهایی که رای‌دهندگان باید بدانند که ممکن است ذهنیت را تغییر دهد یا مفروضات را به چالش بکشد.
مطالعات بارها نشان داده‌اند نتایج انتخابات، خیلی پیش از روز انتخابات بسیار قابل پیش‌بینی استسازمان‌های رسانه‌ای خبری، به‌ویژه به‌عنوان بازیگران کلیدی در آگاه ساختن افراد به اطلاعاتی که باید به آنها توجه کنند، دخیل بوده‌اند. در تئوری، افراد به جای یادگیری همه چیزهایی که باید در مورد یک انتخابات خاص بدانند، باید تنها بر مهم‌ترین و مرتبط‌ترین حقایقی تمرکز کنند که ممکن است به اشتباه در مفروضات اولیه آنها اشاره کند. اگر رای‌دهندگان بتوانند نشانه‌های کم اطلاعات را با قطعات کلیدی اطلاعاتی که ممکن است تصمیم‌های آنها را تغییر دهد، جمع‌آوری کنند، می‌توانند به نفع منافع خود رای دهند بدون اینکه همه چیز را در مورد نامزدها بدانند.
بنابراین، برای یک رای‌دهنده، داشتن اطلاعات کافی برای مشارکت در یک جامعه دموکراتیک، مستلزم وضعیت «موجود سیاسی» نیست؛ این به سادگی نیازمند توانایی توجه به نشانه‌های اکتشافی کلیدی و هرگونه اطلاعات کافی مرتبط است که در طول مبارزات انتخاباتی کشف می‌شود. رویدادهای تبلیغاتی که در رسانه‌ها پخش می‌شوند باید این نقش را تا اندازه‌ای ایفا کنند که نشان دهند یک نامزد، فاقد صلاحیت برای مقام است یا موضوع بزرگتری را پیشنهاد می‌کند که ممکن است تصمیم آنها را تضعیف کند.
با وجود این تصور دیرینه مبنی بر اینکه رویدادهای مهم مبارزات انتخاباتی شیوه رای‌دادن آمریکایی‌ها را شکل می‌دهند و دلایل متعددی برای این باور که این رویدادها گاهی باید مهم باشند، شواهد تجربی کمی در این زمینه وجود دارد؛ شواهدی که نشان دهد آنچه در پویش‌ها اتفاق می‌افتد واقعاً تأثیر دارد. در واقع، حجم گسترده‌ای از تحقیقات در علوم سیاسی دلایلی برای شک و تردید ارائه می‌دهد. مطالعات بارها نشان داده‌اند نتایج انتخابات، خیلی پیش از روز انتخابات بسیار قابل پیش‌بینی است.
پویش‌های انتخاباتی فقط به عنوان وسیله‌ای برای رای‌دهندگان عمل می‌کند تا اطلاعات مهمی را که اکتشافات آنها بر آن تکیه دارد، بیاموزند. یعنی رای‌دهندگان در مورد عوامل کلیدی مانند حزب‌گرایی و اقتصاد تصمیم‌گیری می‌کنند. این پویش فقط به عنوان زمینه‌ای برای یادگیری اطلاعات اقتصادی مربوطه عمل می کند که شاید در روز انتخابات منتشر می‌شود. نکته دیگر اینکه، پیام‌های رسانه‌ای اثراتی زودگذر دارند؛ پس از چند روز، رای‌دهندگان به سادگی آموخته‌های خود را فراموش می‌کنند و به قضاوت‌های قبلی خود باز می‌گردند.
پیام‌های رسانه‌ای اثراتی زودگذر دارند؛ پس از چند روز، رای‌دهندگان به سادگی آموخته‌های خود را فراموش کرده و به قضاوت‌های قبلی خود باز می‌گردندنگرانی جدی درباره مشارکت هنجارهای معاصر
داستان هر پویش انتخابات سال ۲۰۱۶ را می‌توان مجموعه‌ای از رخدادها دانست که توجه رسانه‌ها و مردم را به خود جلب می‌کند؛ تا جایی که پویش‌ها به هدایت تصمیم‌های رای‌دهندگان و تعیین دستور کار مسائل عمومی کمک می‌کنند، این رویدادها بی‌اهمیت هستند. این رویدادها معمولا روایت‌های قدیمی‌تر درباره نامزدها را از بین می‌برد.
در نهایت، یافته‌های این مطالعه نشان می‌دهد رویدادهایی که بیشتر توجه عمومی را به خود جلب می‌کنند، تصویر آینه‌ای از رویدادهایی نیستند که در رسانه‌های خبری گزارش می‌شوند.
اگرچه توزیع توجه به رویدادهای خاص در اوج خود مشابه است، سطح برجستگی برای رویدادهای مختلف بین اشاره‌های خبری و پاسخ‌های نظرسنجی متناقض است. به طور مشابه، توجه به رویدادها در پاسخ‌های نظرسنجی، سریع‌تر از اشاره‌های رسانه‌ای مربوطه محو می‌شود.
در این مرحله، مشخص نیست وقایعی که در انتخابات ۲۰۱۶ رخ داد، تا چه حد تصویر بزرگتری از مبارزات انتخاباتی معاصر یا در عوض، برخی ویژگی‌های خاص نامزدهای خاصی که در حال رقابت بودند را منعکس می‌کند. با این حال، تمایز بین خودداری مداوم از ایمیل مرتبط با یک نامزد و انبوهی از مسائل مرتبط با نامزد دیگر، چیزی را ایجاد کرد که از اساس پوشش نامتوازن کمپین و توجه به آن پوشش بود.
این مساله نگرانی‌های جدی را در مورد میزان مشارکت هنجارهای معاصر در ارزیابی‌های متفاوت کیفی یک نامزد در مقابل نامزد دیگر، در زمان تصمیم‌گیری رای‌دهندگان ایجاد می‌کند.
این کتاب به عنوان حاصل کار جمعی نویسندگان موسسه «بروکینگز» در ماه می ۲۰۲۰(اردیبهشت ۱۳۹۹) منتشر شده است.