علی شاهحسینی روز چهارشنبه در گفتوگو با ایرنا درباره موافقت نکردن ستاد بازیها برای اعزام یگانه کرمانی، اظهار داشت: اگر واقعبینانه نگاه کنیم، بدمینتون نمیتواند در هانگژو به مدال برسد و شکی در این موضوع نیست؛ اما کمیته ملی المپیک، وزارت ورزش و جوانان و ستاد بازیها باید عدالتی را بین رشتههای مختلف ایجاد کنند تا انگیزهای برای دیگر بدمینتونبازان باشد.
وی افزود: خوب یا بد، بدمینتون رشتهای المپیکی است. فروردین سال گذشته مسابقات انتخابی تیم ملی بدمینتون برگزار شد، اما به دلیل تعویق بازیها دو بدمینتونبازی که در بخش پسران و دختران انتخاب شدند در این دوره در فروردین ۱۴۰۲ انتخاب نشدند و بدشانسی آوردند. در واقع فدراسیون انتخابی دیگری را برگزار کرد و آن دو نفری که از قبل انتخاب شده بودند، در انتخابی بعدی شانسی نداشتند.
ملیپوش اسبق بدمینتون عنوان کرد: فدراسیون وظیفه خود را برای انتخابیها انجام داد و تقصیری در تصمیم ستاد بازیها ندارد. فریبا مددی نایب رئیس فدراسیون خیلی تلاش کرد تا ستاد بازیها را مجاب کند. تصمیم ستاد بازیها با برابری جنسیتی که جزو شعارهای المپیکی است، منافات دارد.
وی ادامه داد: میلیاردها تومان برای فوتبال هزینه میشود و قرار است تیم امید به بازیهای آسیایی اعزام شود که اگر حتی این تیم موفق به قهرمانی شود، کل تیم تنها یک مدال کسب میکند. فکر میکنم این همه هزینه برای یک مدال توجیه ندارد. همه میدانند که فوتبالیها چقدر توقع دارند و تافته جدا بافته ورزش هستند و همیشه مورد لطف قرار میگیرند، اما رشتههایی چون بدمینتون و اسکواش که تنها یک فرد میتواند نماینده یک خانواده بزرگ در آن رشته ورزشی باشند، با بیانصافی و کملطفی اعزام نمیشوند. اعزام دختر بدمینتونباز کشورمان به این بازیها باعث افزایش انگیزه برای بانوان میشود و میتواند سرآغاز اتفاقات خوبی باشد.
شاه حسینی یادآور شد: ستاد بازیها اعلام کرد که کیفیگرایی ملاک اعزام است. اگر بحث این است که فرقی بین دختر و پسر نیست و الان چنین تصمیی گرفتند، میخواهم به بازیهای آسیایی ۲۰۰۶ دوحه اشاره کنم؛ در آن زمان هفت دوره انتخابی برگزار کردند و از بین ۴۰ نفر به ۲۰ نفر و سپس ۷ نفر و در نهایت ۳ نفر رسیدیم، اما دو ماه به اعزام به یکباره اعزام تیم پسران منتفی شد و تنها دو دختر را اعزام کردند و بیعدالتی رخ داد و الان هم این اتفاق با شکل مشابه، اما برای دختران در حال تکرار است.
وی گفت: بیانصافی است ورزشکاری که خیلی تلاش کرده و توانسته از بین تعداد بسیاری در انتخابی قهرمان شود، به بازیهای آسیایی اعزام نشود. این موضوع روی انگیزه ورزشکار تاثیر منفی میگذارد و کل جامعه بدمینتون سرخورده میشوند.