تهران- ایرنا- آیت‌الله کریمی جهرمی از مراجع تقلید مهندسی فرهنگی را لازمه کار فرهنگی در نظام اسلامی دانستند و گفتند: کارهای فرهنگی به‌صورتِ مهندسی‌شده پیش برود؛ نه اینکه اهواء و تخیّلات و اوهام و افکاری را که به ذهنمان می‌رسد، در معرض پیشنهاد و مطالعه بگذاریم و تا حد تصویب برسانیم و توقع تشویق هم داشته باشیم.

به گزارش روز سه شنبه گروه علم و آموزش ایرنا از مرکز خبر شورای عالی انقلاب فرهنگی، جدبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی با حضور در دفتر مرجع عالیقدر آیت‌الله کریمی جهرمی با ایشان دیدار و گفت‌وگو کرد. در ابتدای این دیدار حجج اسلام و المسلمین عبدالحسین خسروپناه و پارسانیا گزارشی از فعالیت‌ها و برنامه‌های شورای عالی انقلاب فرهنگی ارائه کردند.

آیت‌الله کریمی جهرمی با تقدیر از دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی و همکارانشان، در ابتدای بیانات خود، اوّلین گام لازم که رمز موفقیت در همه کارهاست را اخلاص دانستند و فرمودند: امیدوارم خدای متعال توفیق دهد که منظور و هدف اصلی از این گفتارها و از این رفت و آمدها، ذات لایزال او باشد که رمز موفقیت هر انسانی همین نکته است. هر جایی که اخلاص برای خدا باشد، خداوند متعال آنجا یار و یاور انسان خواهد بود و آن کار به موفقیت خواهد رسید. اگر اخلاص در کار نباشد و دنبال ثروت و مقام باشیم، بالاخره پرده‌ها کنار خواهند رفت و انسان رسوا خواهد شد.

مرجع عالیقدر در توصیه بعدی خود، مهندسی فرهنگی را لازمه کار فرهنگی در نظام اسلامی برشمردند و افزودند: این را باید توجه کرد که ایران منحصر به همین نسل فعلی نیست و در محدوده امروزیِ ما ختم نمی‌شود. این کشور و نسل اسلامی و جوانان پاک آن باید دائم بتوانند اظهار وجود کنند و تأثیرگذار در جوامع باشند. این هدف، نیازمند آن است که کارهای فرهنگی به‌صورتِ مهندسی‌شده پیش برود؛ نه اینکه اهواء و تخیّلات و اوهام و افکاری که به ذهنمان می‌رسد، همان‌ها را در معرض پیشنهاد و مطالعه بگذاریم و تا حد تصویب برسانیم و توقع هم داشته باشیم که همه برای امثال این طرح‌های غیر مهندسی، تشویق‌مان هم کنند. باید از ابتدا، اهداف و خط و مسیری را که برای نیل به آن اهداف لازم است طراحی و مهندسی کنید تا بتوانید کاری مفید و مؤثر انجام دهید.

آیت‌الله کریمی جهرمی تربیت نسل آینده جامعه اسلامی را از شعب حسبه و از وظایف مجتهدان و نیز از شعب امر به معروف و نهی از منکر و وظیفه همگانی بیان کردند و گفتند: باید دقیق و کامل روی این جهت مطالعه داشته باشید که چگونه فرزندان و نسل آتیه را پرورش دهیم تا بتوانند آبرومندانه کشور را به جلو ببرند؛ تحوّل عمیق و و محسوس در جامعه به وجود آورند و از مرزهای کشور فراتر بروند، و بتوانند در عموم طبقات و اقشار جوامع اسلامی و غیراسلامی تأثیر بگذارند.

معظم له در قسمت دیگری از بیانات خود، کشور را امانتی در دست مسئولان و مردم شمرده و فرمودند: این کشور، امانتی است که خدای متعال به دست ما داده و در سابق، در دست دیگران بوده است. آیا برای آتیه یک کشور به‌طوری که بتوانیم آن را به صاحبانش در آتیه تحویل دهیم فکری کرده‌ایم؟ آیا توانسته‌ایم عده‌ای را مطابق فرهنگ اصیل اسلامی و انقلاب اسلامی تربیت کنیم که بتوانند آتیه کشور را به احسن وجه اداره کنند.

استاد برجسته حوزه علمیه قم در ادامه توصیه‌های خود، بحث خانواده را از مهمترین مباحث مطرح در جامعه اسلامی که ابعاد گسترده‌ای از مسائل فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی جامعه را شامل می‌شود دانستند و گفتند: از مطالب مهمّی که در راه انقلاب فرهنگی، مراعات آن و هدف‌گذاری و برنامه‌ریزی برای آن لازم است بحث عائله و خانواده است. اگر محیط خانواده سالم نباشد، نسل سالم و در نتیجه، جامعه سالم به وجود نخواهد آمد. انسان باید امر به معروف و نهی از منکر را از خودش و خانواده‌اش آغاز کند: «یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا قُوا أَنْفُسَکُمْ وَ أَهْلیکُمْ ناراً وَقُودُهَا النَّاسُ وَ الْحِجارَة» این کار بزرگ ظرایفی دارد که باید روی آن فکر کرد؛ تأمل و مطالعه کرد و با بیان مناسب و رفتار نرم و اسلامی آن را به سرانجام رسانید.

مرجع عالیقدر در پایان این دیدار، به آسیب‌شناسی وضع موجود پرداختند و افزودند: یکی از آفات و آسیب‌هایی که به آن مبتلا هستیم، اینکه گاهی از اوقات، مقداری از راه را یک شخصی می‌رود، وقتی او می‌رود، شخص بعدی می‌آید و چون با او مخالف است، اعمال سلیقه می‌کند و راه قبلی را کنار می‌گذارد. این بلای بسیار خطرناکی برای این هدف مقدسی است که شما عزیزان در نظر دارید. این صف‌آرایی‌ها به هیچ وجه به صلاح نیست. ببینید اهل بیت علیهم السلام در روایات چه سفارشی به ما می‌کنند که «إِنَّمَا أَنْتُمْ إِخْوَانٌ عَلَی دِینِ اللَّهِ. مَا فَرَّقَ بَیْنَکُمْ إِلَّا خُبْثُ السَّرَائِرِ وَ سُوءُ الضَّمَائِر» تفرقه، به‌جان هم افتادن و آبروی یکدیگر را بردن، همه از زشتی سیرت و درون انسان نشأت می‌گیرد. باید منم منم گفتن‌ها را کنار گذاشت. مگر می‌شود با خودبرتربینی و حقد و حسادت، به ترقّی جامعه اسلامی کمکی کرد؟!