تهران_ ایرنا_ کمبود آب امروزه به یکی از مهم‌ترین مولفه‌های بحران آب و هوایی جهان تبدیل شده است و در این بین برخی پژوهشگران عقیده دارند، اقتصادهای بزرگ آسیایی مانند چین و هند بیشترین آسیب را از این محل خواهند دید.

به گزارش ایرنا و براساس اعلام وزارت نیرو، گزارش جدیدی که سی.ان. بی.سی«cnbc» منتشر کرده است، از آسیا به عنوان قطب جدید صنعتی جهان یاد شده است که سریع‌ترین نرخ رشد شهرنشینی را در سال‌های گذشته تجربه کرده و متناسب با همین رشد به مقدار زیادی آب در آینده نیاز دارد.
«آروناب‌ها گوش»، بنیانگذار و مدیر اجرایی شورای انرژی، محیط زیست و آب مستقر در دهلی نو در حاشیه یک جلسه تخصصی در سنگاپور ضمن تأکید بر ضرورت توجه ویژه به بحران آب گفت: امروزه قاره آسیا به موتور رشد جهان تبدیل شده و علاوه بر صنایع بزرگ مانند فولاد که به آب زیادی نیاز دارند، همچنین در صنایع جدیدتر مانند تولید تراشه‌های نیمه هادی و انتقال انرژی پاک نیز در آسیا به منابع آب زیادی نیاز است.
بر اساس این گزارش پیش‌بینی می‌شود تقاضای جهانی برای آب شیرین تا سال ۲۰۳۰ بین ۴۰ تا ۵۰ درصد از میزان عرضه آن پیشی بگیرد و به همین دلیل نباید به بحران آب به عنوان یک موضوع بخشی و محلی نگاه شود.
آروناب‌ها گوش عقیده دارد که اقتصادهای مطرح آسیایی باید ضمن درک منافع مشترک منطقه‌ای، متحد با هم تلاش کنند تا از خطرات و شوک‌های اقتصادی ناشی از کمبود شدید آب جلوگیری کنند.
به طور نمونه امروزه در حالی از کشور هند به عنوان یک اقتصاد نوظهور در جهان یاد می‌شود که باوجود داشتن ۱۸ درصد از جمعیت جهان، سهم این کشور از منابع آب شیرین جهان تنها ۴ درصد است و بر همین اساس در آینده با مشکلات بزرگی در حوزه منابع آب رو به رو خواهد شد.
کشوری که وابستگی بسیار زیادی به باران‌های موسمی دارد و بررسی‌ها نشان می‌دهد تحت تأثیر پدیده تغییر اقلیم امروزه با سیل و در عین حال خشکسالی‌های شدیدی مواجه است.
شرایط در چین نیز به عنوان یکی از بزرگ‌ترین قدرت‌های اقتصادی جهان و آسیا در حوزه آب اصلاً خوب نیست و بر اساس پژوهش جدید اندیشکده مستقل موسسه لووی، تقریباً ۸۰ تا ۹۰ درصد از آب‌های زیرزمینی چین برای مصرف نامناسب است.
مستند به گزارش این اندیشکده در حال حاضر نیمی از منابع آب زیرزمینی چین آنقدر آلوده است که برای صنعت و کشاورزی قابل استفاده نیست و نیز پنجاه درصد آب رودخانه‌های این کشور نیز به دلیل مشکل مشابه برای آشامیدن نامناسب است.
این در حالی است که بسیاری از صنایع کشور چین به ویژه صنعت نیروگاهی این کشور به شدت به زغال سنگ وابسته است و کمبود آب، بهره‌برداری زغال سنگ را نیز در این کشور به چالش می‌کشد، چرا که آب یک ماده حیاتی برای تولید برق در نیروگاه‌های زغال سنگ است و اگر آب کمیاب شود، عملاً تولید برق نیروگاه‌ها نیز با مشکل مواجه می‌شود.
کشوری که در سال ۲۰۲۲ بدترین موج گرما و خشکسالی خود را در شش دهه گذشته تجربه کرد و به واسطه دمای طاقت فرسا، مناطقی از رودخانه یانگ تسه در این کشور خشک شد و عملکرد برقی آبی آن به عنوان دومین منبع بزرگ انرژی کشور با مشکل جدی مواجه شد.
بر اساس این گزارش شرایط برای سایر کشورهای در حال توسعه آسیا نیز چندان با شرایط چین و هند متفاوت نیست و به طور نمونه کشور فلیپین نیز با بحران‌های جدی در حوزه آب رو به رو است.
همچنین شرایط آبی در کشور تایوان به عنوان مبدا بزرگترین صنعت نیمه هادی آسیا نیز اصلاً مساعد نیست و این کشور پس از دو سال مبارزه با بدترین خشکسالی که در یک قرن دیده بود، بار دیگر با مشکل کمبود آب مواجه شده است.
کشوری که برای تامین انرژی نیروگاه‌ها و تولید تراشه‌های نیمه هادی به مقادیر زیادی آب نیاز دارد و اکنون مدیران این کشور نمی‌دانند باید اولویت مصرف آب را به تولیدات صنایع دیجیتال بدهند یا از آن برای استمرار فعالیت نیروگاه‌ها استفاده کنند؟
شانشان وانگ، مدیر تجارت در بخش آب سنگاپور پیشنهاد کرده است که چینی‌ها و هندی‌ها با استفاده از فناوری و نوآوری‌های نوین در حوزه سیستم‌های ذخیره آب به دنبال بهبود شرایط آبی خود باشند.
در ادامه این گزارش به نقل از «وین میدلتون»، رهبر کسب‌وکار در بخش آب استرالیا آمده است، باید دستان خود را بالا بگیریم و بپذیریم که قدر منابع آب خود را نداسته‌ایم و از آن برای مصارف صنعتی و کشاورزی به صورت بی‌رویه استفاده کرده‌ایم که نتیجه آن تحمیل خسارت‌های سنگین به این منابع ارزشمند است.
میدلتون با تاکید بر نقش مهم آب در کمک به برنامه‌های دولت استرالیا برای اجرای پروژه گذار انرژی و تمرکز روی انرژی‌های تجدیدپذیر، همچنین بیان کرده است به منظور تضمین امنیت انرژی لزوم در دسترس بودن منابع آب ضرورت دارد.
کشور بزرگی که به تازگی بخش کشاورزی، شیلات و جنگلداری آن پیش‌بینی کرده است، در سال‌های ۲۰۲۳ تا ۲۰۲۴ و به واسطه کمبود آب و خشکسالی، ارزش تولیدات کشاورزی آن با کاهش ۱۴درصدی مواجه شده و به ۷۹ میلیارد دلار برسد.