به گزارش خبرنگار ایرنا، آیت‌الله سیدمحمد مهدی میرباقری پنجشنبه شب در مراسم عزاداری دهه اول محرم در هیئت ثارالله قم، با اشاره به آیات شریفه «یَوْمَ نَدْعُوا کُلَّ أُناسٍ بِإِمامِهِمْ فَمَنْ أُوتِیَ کِتابَهُ بِیَمِینِهِ فَأُولئِکَ یَقْرَؤُنَ کِتابَهُمْ وَ لا یُظْلَمُونَ فَتِیلاً» و «وَ مَنْ کانَ فِی هذِهِ أَعْمی فَهُوَ فِی الْآخِرَةِ أَعْمی وَ أَضَلُّ سَبِیلاً» به تبیین ۲ جریان امامت در عالم پرداخت و افزود: ۲ جریان امامت در این عالم وجود دارد که یکی از آنها به سوی هدایت و دیگری به سوی ضلالت و آتش راهبری می‌کنند. ذیل هر کدام از این جریان‌ها نیز ۲ امت و ۲ عالَم شکل می‌گیرد، که بر اساس قرآن کریم به یکی از آنها عالم نور، بصیرت و حیات تعبیر می‌شود و دیگری عالم ظلمت،کوری و موت خوانده می‌شود.
وی ادامه داد: حقیقت عالمی که بر محور امام هدی شکل می‌گیرد عالمی است سراسر نور و حیات؛ و در مقابل، عالمی که بر محور جریان ضلال تشکیل می‌شود، عالمی است سراسر ظلمت و موت است.
آیت‌الله میرباقری در ادامه افزود: انسانی که در این دنیا در عالم نور و بینایی زندگی می‌کند قطعا با انسانی که در این دنیا در عالم ظلمت سیر می‌کند یکسان نیست، همانطور که عالم نور و ظلمت ویژگی‌های یکسانی ندارند.
استاد حوزه علمیه قم در ادامه بیان داشت: انسانی که در دنیا ذیل ولایت امیرالمؤمنین قرار می‌گیرد، وارد وادی حیات و نور می‌شود و هر کسی که از این وادی جدا شود قطعا وارد وادی موت می‌شود، چنین انسانی در حقیقت میتی است که گرفتار کوری شده است. گرچه شاید هر ۲ انسان در این دنیا در کنار هم قرار بگیرند ولی یکی در وادی نور است و زنده؛ و دیگری در وادی ظلمت و مرده است.
عضو مجلس خبرگان رهبری اظهار داشت: حیات الدنیا همان دار اموات است و حیات الاخره، دار احیاء است. لذا در همین عالم ارض ۲ حیات داریم، «حیات الاخره» و «حیات الدنیا» انسانی که در حیات الدنیا قرار می‌گیرد دیگر ندای هدایت را درک نمی‌کند.
عضو مجلس خبرگان رهبری افزود: این ۲ جریانی که حول محور حق و باطل در این عالم شکل می‌گیرد، در قیامت نیز ادامه پیدا می‌کند، لذاست که خداوند متعال می‌فرماید: «یَوْمَ نَدْعُوا کُلَّ أُناسٍ بِإِمامِهِمْ». یعنی در قیامت هر امتی را با امامی می‌خوانند که در عالم ارض، حول او جمع شدهاند و با او سیر کرده‌اند.
آیت‌الله میرباقری با اشاره به اعطای کتاب در قیامت به دست راست کسانی که با امام حق سیر کرده‌اند، بیان داشت: کسانی که نامه اعمال آنها به دست راستشان داده می‌شود با افتخار این کتاب را می‌خوانند و هیچ گونه ظلمی به آنها نمی‌شود و پاداش هر آنچه را در عالم ارض انجام داده‌اند به صورت کامل دریافت می‌کنند. اما در مقابل کسانی که در عالم اَرض، حول امام باطل به رفت و آمد مشغول بوده‌اند و مناسبات و روابط عالم باطل را برگزیده‌اند و در این وادی به عمل پرداخته‌اند، در قیامت نیز در همان وادی حیرت و ظلمتی که پسندیده است، وارد می‌شود.
بنابراین کسانی که در عالم ارض با امام باطل حرکت کرده‌اند و گرفتار حیرت و کوری بوده‌اند در عالم قیامت، حیرتشان افزون و کوری آنها دوچندان است و دلیل این کوری و حیرت، اعراض از آیات الهی در عالم ارض است.
رییس فرهنگستان علوم اسلامی اضافه در ادامه ضمن تشریح چگونگی اعراض از آیات الهی توسط برخی از انسان ها، به ذکر حقیقت این آیات پرداخت و بیان داشت: در داستان هبوط حضرت آدم سلام الله علیه به عالم ارض، و نگرانی ایشان از حضور ابلیس در این عالم و سد باب هدایت، خداوند متعال بشارت و هدایتی را از جانب خود برای حضرت آدم و حوا سلام الله علیهما فرو فرستاد.
وی در ادامه افزود: در مقابل آن هدایتی که خداوند متعال در این عالم نازل کرده است، ۲ موضع گیری صورت می‌گیرد؛ یک جریانی که از این هدایت تبعیت می‌کند و راه رستگاری را در پیش می‌گیرد و دیگری جریانی که از این هدایت تبعیت نمی‌کند و به تعبیر قرآن کریم از ذکر الهی اعراض می‌کند.
آیت‌الله میرباقری عنوان کرد: هدایت و ذکر در روایات ما، تعبیر شده است به امیرالمومنین علیهالسلام، بنابراین هرکسی که در این عالم از آیات الهی که همان ائمه معصومین سلام الله علیهم هستند، روی گرداند، گرفتار وادی ظلمت و کوری می‌شود و این گرفتاری در قیامت نیز ادامه خواهد یافت.
رئیس فرهنگستان علوم اسلامی در فرازهای پایانی سخنان خویش به این نکته مهم اشاره کرد که اهل ذکر آن کسانی هستند که می‌توانند آیات الهی را در عالم مشاهده کنند؛ و اینطور نیست که کسی گمان کند تنها با کتاب خواندن و مطالعه و سایر موارد، می‌توان اهل مشاهده آیات الهی شد، چه کسانی که عمر خود را به کتاب خواندن گذراندند و از همه متحیرترند، بلکه آن چیزی که انسان را اهل مشاهده و دقت در آیات الهی مینماید، این است که انسان اهل ذکر شود.
آیت‌الله میرباقری افزود: بین عالم ذکر و بصیرت ارتباط است به اینگونه که اگر کسی اهل ذکر باشد، عالم برای او، عالم بصیرت و آیات می‌شود و اگر کسی اهل ذکر نباشد، تمامی عالم برای او حجاب است و هر پدیده ای را که می‌بیند به حیرت او افزوده می‌شود به جای اینکه راهی به خداوند متعال پیدا کند.