به گزارش گروه علم و آموزش ایرنا از «سای تک دیلی»، این تحقیقات با ارائه سرنخ‌های جدید می‌گوید که اضافه شدن مواد فرار و بی‌ثبات تنها در مراحل پایانی شکل گیری زمین روی داده است و این مساله بر تئوری‌های شکل‌گیری خشکی زمین (terrestrial) تاثیر دارد. میلیاردها سال پیش، در یک دیسک عظیم از گرد و غبار و گاز و مواد سنگی که به دور خورشید جوان می‌چرخید، تکه‌های بزرگ و بزرگتری از اجرام گردهم آمدند و در نهایت به سیارات، قمرها و سیارک‌ها (asteroids) شکل دادند.
دانشمندان هنوز در تلاش هستند تا فرایندهای منجر به شکل گیری سیارات از جمله سیاره زمین را بشناسند. یکی از راه هایی که دانشمندان می‌توانند چگونگی شکل گیری زمین را بشناسند این است که گدازه‌ها یا «ماگماها»ی (magmas) قسمت‌های داخلی زمین را مورد بررسی قرار دهند. نشانه‌های شیمیایی از این نمونه‌ها دربردارنده سابقه‌ای از زمان و ماهیت موادی است که زمین را شکل دادند همانطور که فسیل‌ها سرنخ‌هایی درباره گذشته بیولوژیکی زمین ارائه می دهند.
اکنون یک مطالعه تحقیقی از موسسه «کالتک» (Caltech) نشان می‌دهد که زمین در مراحل اولیه خود از مواد داغ و خشک تشکیل شده و این حاکی از آن است که آب سیاره زمین – ماده مهم برای تکامل حیات – باید در مراحل دیرتر تاریخ شکل گیری زمین وارد شده باشد.
هر چند انسان‌ها راهی برای مسافرت به درون سیاره ندارند اما سنگ‌های موجود در اعماق زمین می‌توانند به طور طبیعی به شکل گدازه به سطح زمین راه پیدا کنند. در این مطالعه جدید محققان دریافتند که زمین اولیه عمدتا متشکل از مواد سنگی خشک بوده است. نشانه‌های شیمیایی از اعماق درون سیاره زمین نشان دهنده غیبت مواد موسوم به «بی‌ثبات‌ها» (volatiles) است که در واقع مواد تبخیرشدنی مانند آب و ید هستند.
این در حالی است که مواد بی‌ثبات در لایه‌های بالایی زمین نسبت به لایه‌های پایینی بیشتر است. این محققان بر این اساس مدلی ایجاد کردند که نشان داد زمین از مواد داغ، خشک و سنگی تشکیل یافته و اضافه شدن مواد بی‌ثبات ضروری برای حیات از جمله آب تنها در مدت ۱۵ درصد آخر شکل گیری زمین وارد شده است.