به گزارش روز یکشنبهایرنا به نقل از این نشریه، هفته گذشته بنیامین نتانیاهو نخست وزیر رژیم صهیونیستی از سوی کاخ سفید برای دیدار با جو بایدن رئیس جمهوری آمریکا تا پیش از پایان سال میلادی، دعوت شد. در همین حال، اسحاق هرتزوگ رئیس رژیم صهیونیستی که قدرت محدودی در سرزمینهای اشغالی دارد، روز سهشنبه گذشته با بایدن در اتاق بیضی دیدار و سپس در روز چهارشنبه در یک جلسه مشترک کنگره سخنرانی کرد.
تارنمای نشنال اینترست در گزارشی تحت عنوان «اسرائیل و آمریکا دوباره ناهماهنگ شدند»، نوشت: دعوت هرتزوگ به واشنگتن پیش از رفتن نتانیاهو به آمریکا، باید از سوی تلآویو به عنوان تعهد عمیق ایالات متحده به این رژیم تلقی شود اما مشخص است که سیاستهای فعلی اسرائیل با آمریکا هماهنگ نیست. اما اگر این تفاوتها تبدیل به پیشفرض شود، میتواند به صورت دائم تغییر ماهیت روابط را تهدید کند.
در این گزاش به قلم جاناتان پنیکوف آمده است: برای مثال رویکرد در قبال ایران که همیشه نگرانی سیاست خارجی رژیم صهیونیستی بوده، همچنان اسرائیل و آمریکا را از هم جدا کرده است. درحالیکه ارتباطات قوی و همکاری معنادار بر سر این مساله به کاهش اختلافات علنی کمک کرده است. اما حتی با ارتباطات عالی بعید است در صورتیکه دولت بایدن یک توافق محدود با تهران انجام دهد، واکنش عصبی و علنی اسرائیل را کاهش دهد.
درحالیکه ارتباطات در مورد ایران بهتر شده، در مقابل، به نظر میرسد که در رابطه با سایر چالشهای مهم سیاست خارجی افت کرده است. گسترش شهرکسازیها و خشونت شهرکنشینان علیه فلسطینیها سرعت پیشرفت بین اعضای توافقهای ابراهیم را کاهش داده است. نشانه اخیر آن تصمیم مراکش در لغو نشست نقب بود. هرچند آمریکا به این توافقها اهمیت میدهد چرا که به تازگی پست جدیدی در وزارت خارجه این کشور برای رسیدگی به این مساله ایجاد شده است.
تصمیم نتانیاهو برای سفر به چین در اواخر سال جاری میلادی مقدمهای برای وخیمتر کردن ناهماهنگی است زیرا این تصمیم کمتر برای بهبود رابطه واقعی دوجانبه چین و اسرائیل اتخاذ شده و بیشتر درباره یک راه برای سرزنش کردن آمریکا و وادار کردن این کشور به افزایش مشارکت منطقهای است.
اما اسرائیل، عربستان یا امارات نیست که برای به کارگیری راهبرد "پوشش ریسک" بین آمریکا و چین تلاش کند. مارک دوبوویتز متحد راست افراطی در رژیم صهیونیستی و مدیر اجرایی بنیاد دفاع از دموکراسیها در توئیتر نوشت: اگر نتانیاهو فکر میکند که میتواند بین آمریکا و چین تقابل ایجاد کند، بهتر است امیدوار باشد که اسرائیل به یک تولیدکننده بزرگ نفت تبدیل شود، ۳۸ میلیارد دلار کمک نظامی آمریکا را برگرداند و دیگر نیازمند حمایت واشنگتن در سازمان ملل نباشد.
خبر تصمیم نتانیاهو برای سفر به چین به دنبال ناامیدی آمریکا از رژیم صهیونیستی به علت ارائه نکردن موشکهای ضدهوایی هاوک به اوکراین، اتفاق افتاد. اسرائیل در دراز مدت نگران این است که ارائه جنگ افزارها به اوکراین میتواند منجر به افتادن تسلیحات به دست دشمنانش شود و با استفاده از مهندسی معکوس این تسلیحات امنیت رژیم صهیونیستی را تهدید کند. علاوه بر این تلآویو نگران است که انتقال آنها به اوکراین، منجر به این شود که روسیه مانع آزادی عمل اسرائیل برای حمله به اهداف ایران و حزب الله در سوریه شود.
اما نتانیاهو با رد این درخواست، در ازای امیدواری به اینکه ولادیمیر پوتین، رئیسجمهور روسیه در حملات اسرائیل در سوریه مداخله نکند، اساساً بزرگترین اولویت جهانی کوتاهمدت ایالات متحده را در نظر نگرفت؛ در حالی که روابط نظامی روسیه با ایران نزدیکتر میشود.
در خود سرزمینهای اشغالی، ناآرامی مدنی ممکن است در دو هفته آینده به نقطه اوج خود برسد چرا که طرح کاهش قدرت دیوان عالی اسرائیل به عنوان یک ناظر مستقل در تصویب قوانین همچنان به پیش میرود.
درحالیکه رابطه قوی بین اسرائیل و آمریکا صرف نظر از اینکه چه اتفاقی برای این طرح میافتد، ادامه پیدا خواهد کرد هیچ راهی برای به حداقل رساندن یا ممانعت از اینکه دموکراسی یک انگاره بنیادی، هستهای و مشترک در رابطه بین دو طرف است، وجود ندارد.
ایالات متحده با بسیاری از کشورهایی که در رفتار برای دموکراسی و آزادی اشتراک ندارد، وارد تعامل شده و روابط قوی دارد. اما همه این روابط با سقفی نامرئی همراه هستند.
روز سهشنبه گذشته بایدن پیرو اظهارات خود در ماه مارس در مورد اینکه در اصلاحات قضایی اسرائیل نیاز به مصالحه است، به روزنامه نیویورک تایمز گفت: زمانیکه اصلاحات قضایی مطرح است، نیاز به دستیابی به اجماع گسترده است. نتانیاهو در ماه مارس در پاسخ به اظهارات بایدن با ناراحتی ابراز داشت که اسرائیل مستقل است و فشار از خارج را نمیپذیرد.
اما رئیس جمهور آمریکا آن زمان، همانند حالا به دنبال دخالت در سیاستهای داخلی اسرائیل نبود و وی به صورت تلویحی در حال انعکاس صهیونیسم درونی خود بود؛ قریب به یقین نگران بود که اگر اسرائیل دیگر به صورت معنادار اصول دموکراسی را به مرور زمان رعایت نکند، رابطه واشنگتن و تلآویو از یک رابطه با محدودیتهای کم به یک رابطه بسیار محدودتر با یک سقف مشخص تبدیل خواهد شد.
متحدان همیشه میتوانند بر سر اختلاف نظرهای سیاسی توافق کنند. اما زمانیکه آنها در بسیاری از سیاستها همگام نباشند، میتواند تهدیدی برای تغییر خطوط ارتباط گستردهتر، صرف نظر از اینکه این ارتباطها چقدر قوی هستند، باشد. چنین شکافی سیاست امروز رابطه آمریکا و اسرائیل را به خطر نمیاندازد اما اگر این مساله ادامه پیدا کند و گسترده شود، میتواند در آینده اتفاق بیافتد.
احتمال میرود که بایدن در تاریخی پیش از پایان سال جاری میلادی با نتانیاهو دیدار کند. اما اینکه این مساله چطور پیش میرود بستگی به این دارد که آیا آمریکا و اسرائیل همگامتر میشوند یا خیر.