به گزارش خبرنگار ایرنا نخل که در لغت فارسی به معنای تابوت است در نزد مردم منطقه نمادی از تابوت سیدالشهدا(ع) است. نخل وسیله ای چوبی است که دو طرف آن به صورت مشبک، از چوب ساخته شده و بوسیله چوب‌های دیگر به هم مرتبط شده و بر روی چهار تیر چوبی قرار دارد.
هیات های مذهبی در این روز، دو روی نخل را با آیینه تزیین می‌کنند و در بین آئینه‌ها، عکس‌های امام راحل، رهبر معظم انقلاب اسلامی و شهدای جنگ تحمیلی را قرار می‌دهند که این کار جلوه خاصی به نخل می بخشد.
هیات‌ها پس از اینکه بدنه نخل را با پارچه سیاه پوشاندند، شماری شمشیر و خنجر برهنه بر روی پارچه مشکی نصب می‌کنند.
پس از آماده شدن نخل، یکی از هیات های مذهبی وارد حسینیه شده و در حالیکه اعضای هیات می دوند و با صدای بلند حسین حسین می گویند به زیر نخل رفته و به اتفاق دیگر عزاداران که از قبل در زیر نخل بودند با فریاد یا علی نخل را از جا بلند می‌کنند.
عزاداران در ادامه نخل را سه یا پنج مرتبه دور حسینیه می گردانند و همزمان صدای اذان در فضای اطراف حسینیه طنین انداز می‌شود.
آیین نخل برداری در این لحظه از چنان هیجان معنوی برخوردار است که باید در صحنه بود و با چشم خود این منظره روحانی را نظاره کرد.
مردم سوگوار و اعضای هیات های مذهبی پس از آنکه نخل را به دور حسینیه گرداندند آن را در جای اولیه خود قرار می دهند و در حالیکه به سر و سینه خود می‌زنند فریاد حسین حسین سرمی‌دهند.
آیین عزاداری عاشورای حسینی در تفت که مراسم نخل برداری نیز بخشی از آن می باشد در فهرست آثار معنوی کشور ثبت شده است.
تفت در ۲۰ کیلومتری شهر یزد قرار دارد.