به گزارش خبرنگار ایرنا، شیراز پایتخت فرهنگ و هنر کشور خوانده میشود، مهد شعر و شاعران خوش فکر است و همواره خاستگاه هنرمندان بزرگ در حوزههای مختلف بوده است؛ با این همه نداشتن یک قطعه نامآوران برای دفن مفاخر و مشاهیر پس از کوچ به دیار باقی کمبودی اساسی است که نمیتوان از آن چشم پوشید.
داریوش نویدگویی ناشر و فرهیخته شناخته شده شیرازی که ۱۹ بار عنوان ناشر برگزیده کشور را ازآن خود کرده بیش از همه پیگیر ایجاد قطعه ای به نام نامآوران در دارالرحمه شیراز بوده است اما میگوید در حالی که ۲ بزرگ دیگر را از دست دادیم، ایجاد چنین فضایی به نتیجهای نرسیده است.
به گفته او چند سال پیش قرار شد محدودهای در قبرستان قدیمی کوچک مشهور به "مهرعلی کوچک" به این منظور در نظر گرفته شود و شورای شهر و شهرداری نیز با آن موافقت کردند، اما دوباره با آن مخالفت شد تا کماکان این موضوع بی سرانجام بماند.
آنطور که نویدگویی به ایرنا گفت: در این رابطه با استاندار فارس و آیت الله دژکام امام جمعه شیراز نیز گفتوگو کرده و آنها با اختصاص این قطعه به نامآوران شیرازی موافق هستند، اما با کارشکنیهای نامشخص هنوز هم به سرانجام نرسیده است.
او معتقد است که اگر بزرگان شیرازی در قطعهای به نام نامآوران به خاک سپرده شوند، میتواند به عنوان جاذبهای گردشگری ارزش آفرین نیز باشد.
این فرهیخته شیرازی گفت: در حالی که هنوز قطعه نام آوران شیراز سرنوشت روشنی نیافته است با همکاری قابل قدردانی علی انصاری مدیر دارالرحمه شیراز قرار شده استاد شاپور جورکش روبروی دفتر این آرامستان دفن شود، محلی که پیش از آن نیز با همکاری این مسئول از ۱۰ سال گذشته تا کنون ۲۳ هنرمند و نویسنده مانند استاد فتاح و اولاد به خاک سپرده شدهاند.
او با بیان اینکه این محوطه دیگر فضایی برای دفن ندارد، اذعان کرد: هنوز محل دفن استاد اکبر افکار دقیق مشخص نیست.
نویدگویی اضافه کرد: قرار است نظر درباره دفن این نقاش چیرهدست در همان محل مهر علی کوچک اعلام شود که تا این لحظه خبری نشده است.
او با گلایه گفت: همانطور که بسیاری از مفاخر شهر در دوره حیات به دلیل بیتوجهی ها به دیگر استانها میروند، قصد دارم نامهای به مسئولان اصفهان بنویسم و تقاضای محلی برای دفن نامآوران شیرازی در این شهر شوم.
"شاپور جورکش" به معنای واقعی کلمه واژه فرهیخته را هجی میکرد
شاپور جورکش شاعر، نویسنده، مترجم و منتقد ادبی نام آشنای فارس و کشور دیروز در ۷۳ سالگی جان سپرد؛ او نویسنده کتاب معروف «زندگی، عشق و مرگ از دیدگاه صادق هدایت» است که از کارهای شاخص حوزه هدایتپژوهی بشمار میرود و سال ۷۴ از سوی نشر آگه منتشر شده است.
البته معوفترین نوشته این فرهیخته فارس «بوطیقای شعر نو» است که از جامعترین نوشتهها درباره شعر نیما یوشیج است و انتشارات ققنوس آن را منتشر کرده است.
«هوش سبز» و «نام دیگر دوزخ» ۲ منظومه شعر جورکش هستند که از سوی انتشارات نوید و آگه به چاپ رسیده است و «دموکراسی و هنر» و «درآمدی تاریخی بر نظریههای ادبی از افلاطون تا بارت» از دیگر نوشتههای این نویسنده، شاعر و منتقد ادبی نام آشنا است.
داریوش نویدگویی ناشر پیشکسوت و عضو انجمن مفاخر فارس درباره مرحوم شاپور جورکش گفت: او به معنای واقعی کلمه واژه فرهیخته را هجی میکرد.
او افزود: استاد جورکش از چهرههایی بود که در تمام حوزههای ادبی صاحب نظر بود با این حال به دیگران فخر نمیفروخت.
ناشر منظومه شعر هوش سب جورکش ادامه داد: او در نقد کتاب با کسی تعارف نداشت و به آثار شناخته شده ایرادهایی میگرفت جای حرف و سخنی باقی نمیگذاشت.
نویدگویی گفت: اخلاق و منش این شاعر و نویسنده ستودنی بود، بی ادعا بود و جای خالی او در جامعه فرهنگ و هنر فارس احساس میشود.
او جورکش و دقیق افکار را گنجینههایی ارزشمند دانست و گفت: متاسفانه بسیاری از مفاخر شهر در زمان حیات و حتی پس از فوت قدر دانسته نمیشوند.
پیکر استاد شاپور جورکش دوشنبه نهم مردادماه ساعت ۹ صبح از مقابل دارالرحمه شیراز تشییع و خاکسپاری می شود.