تهران- ایرنا- سرمربی اسبق تیم ملی بسکتبال ایران با اشاره به اینکه هنوز روی کاغذ مسئولیت این تیم با من است، گفت: جواد داوری از من کمک خواست و به ایران آمدم و بعد از آن من را کنار گذاشتند. اگر به نقطه‌ای برسم که مشکلم حل نشود، شاید اقدام به شکایت کنم، اما همچنان اعتقاد دارم که این کار را نکنم چرا که از جامعه بسکتبال خجالت می‌کشم.

سعید ارمغانی روز یکشنبه در گفت‌وگو با خبرنگار ایرنا و در واکنش به آخرین شرایط خود با فدراسیون بسکتبال ایران تاکید کرد: هنوز به نتیجه نرسیده‌ایم، اما جواد داوری (رئیس فدراسیون بسکتبال) به من گفت کارها در حال انجام است؛ البته این موضوع نباید تا امروز ادامه پیدا می‌کرد چرا که همه چیز روشن و مشخص است، امیدوارم که شرایط به خوبی مدیریت شود.

وی ادامه داد: قرار است موضوع من در نشست هیئت رئیسه فدراسیون بررسی شود، البته اعلام آمادگی کردم که در این جلسه به صورت آنلاین حضور داشته باشم تا صحبت کنم اما رئیس فدراسیون گفت نیازی به این کار نیست و موضوع حل می‌شود.

ارمغانی یادآور شد: متاسفانه این ماجرا خیلی طول کشیده و نباید این طور پیش‌ می‌رفت؛ ما دو راه بیشتر نداریم و راه سومی در کار نیست. راه اول این است که دوباره صبر کنیم و راه دوم ورود به پروسه شکایت است اما همچنان اعتقاد دارم که وارد راه دوم نشوم چرا که از جامعه بسکتبال خجالت می‌کشم که این گونه به دنبال حق و حقوق خودم باشم اما این هم خوب نیست که فدراسیون بسکتبال تا امروز این ماجرا را تمام نکرده است.

وی ادامه داد: داوری خوب می‌داند که قرار نبود من سرمربی تیم ملی بسکتبال شوم، در آن زمان صحبت از این بود که من به کمک بسکتبال ایران بیایم اما به دلیل اینکه گزینه‌هایی که داوری داشت به سرانجام نرسید از من خواست تا هدایت تیم را قبول کنم و من تنها به این دلیل که گزینه‌ و راه دیگری نبود،‌ برای کمک به بسکتبال کشورم این مسئولیت را قبول کردم. در بین گزینه‌ها چهره‌های ایرانی و خارجی بودند اما هر کدام بنا به دلایلی نهایی نشد در نهایت از من کمک خواست و با توجه به شرایط آن روزهای فدراسیون، قبول کردم.

سرمربی اسبق تیم ملی بسکتبال ایران گفت: صبر و آرامش اندازه دارد، من در این مدت خیلی صبوری کردم و منتظر ماندم تا موضوع از سوی فدراسیون مدیریت شود اما اگر به نقطه‌ای برسم که ببینم کارها به درستی و طبق اصول پیش نمی‌رود،‌ شاید وارد راه دوم شوم (شکایت) که هیچ تمایلی به آن نداشته و ندارم.

وی گفت: بعد از این اتفاقات، داوری پیشنهادهایی داشت که من قبول نکردم و اگر دوباره پیشنهاد بدهد بازهم حرفم همان است و به تهران نخواهم آمد. من در ۹ماهی که در تهران بودم مسائل مختلفی را تجربه کردم و واقعیت این است که از نظر روحی آمادگی این کار را نخواهم داشت و نمی‌توانم خودم را راضی کنم تا دوباره با فضای کنونی کنار بیایم. متاسفانه آن اتفاقات، زخمی را ایجاد کرد که هنوز التیام پیدا نکرده است.

سرمربی سابق تیم ملی بسکتبال در خصوص شرایط این روزهای تیم ملی بسکتبال ایران با هاکان دمیر نیز گفت: در مورد شرایط تیم ملی نمی‌توانم صحبتی کنم چرا که عادلانه نبوده و از انصاف به دور است، متاسفانه برخی‌ عادت دارند وقتی از بطن کار دور بوده و مسئولیتی ندارند صحبت‌های مختلفی را مطرح می‌کنند. نه تنها هاکان دمیر بلکه هر فرد دیگری که سکان هدایت تیم ملی را در اختیار بگیرد نیازمند زمان و صبر است چرا که تغییر در یک ماه و یک سال شدنی نیست و باید برای هر کاری صبوری کرد اما امیدوارم تیم ملی بسکتبال ایران در مسیری که پیش رو دارد، موفق باشد.