به گزارش ایرنا، خطه دلاورپرور، افتخارآفرین و طلایه دار آذربایجان و تبریز گهواره ای امن و مطمئن برای رویش و بالندگی بزرگمردان و زنانی است که همواره در ادوار تاریخی نقش آفرین شده و در صحنه های مختلف و تحولات تاریخی، مذهبی، اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی مثل انقلاب مشروطه، انقلاب اسلامی و دفاع از کیان ایران در صف اول قرار داشتند و همچنان نیز نقش بارز و پیشرو خود را در این عرصه ها ادامه می دهند.
در این خطه مفاخر و بزرگانی پا به عرصه گذاشتند که با مجاهدت و فداکاری خود سال های پربرکت عمرشان را برای عزت آفرینی و هموار کردن مسیر رشد و پیشرفت نسل های آینده صرف کردند و بسیاری از آنان در این رهگذر از دیار فانی به دیار باقی شتافتند و بسیاری نیز زنده نامانی هستند که همچنان ستاره پرفروغ آن ها در آسمان پرستاره این دیار می درخشد و وجود پربرکتشان مایه افتخار فرزندان این سرزمین است.
از این خطه، علما و دلیرمردانی مانند ستارخان و باقرخان، شیخ محمد خیابانی، ثقه الاسلام، علامه قاضی طباطبایی، علامه امینی، علامه جعفری، آیت الله ملکی تبریزی، سید علی آقا قاضی، آیت الله شهید مدنی، آیت الله سبحانی، آیت الله سیدمحمدتقی آل هاشم، آیت الله فاطمی نیا، سرداران و رزمندگان دلاوری مانند سرلشکر پاسدار سردار محمدباقری، شهیدان باکری، شفیعی، تجلایی، یاغچیان، کسایی، آذرآبادی حق، صبوری و درخشان برخاسته اند.
بزرگانی از علم، فرهنگ و ادب مانند جلیل تجلیل، سیدمهدی گلابی، علی عجبشیری زاده، مهدی لزیری، هدایت الله بهبودی، علی نظمی، مرتضی شریفی، بیوک آسایش جاوید، مجید دلدوزی، سودابه داوران، رحیم چرخی و اسفندیار قره باغی نیز از دیگر فرزندان و بزرگان این مرز و بوم هستند.
فراگیری علم و فضیلت از بطن خانواده و در محضر آیت الله بروجردی و امام خمینی(ره)
«آیت الله العظمی جعفر سبحانی»، در ۲۰ فروردین سال ۱۳۰۸ در خانواده ای دارای علم و فضیلت در تبریز دیده به جهان گشود، پدرشان مرحوم حاج شیخ محمدحسین سبحانی خیابانی از عالمان و فقیهان این شهر بود که بیش از ۵۰ سال به کار تدریس، تالیف و راهنمایی مردمان و پرورش شاگردان اشتغال داشت.
«آیت الله جعفر سبحانی»، از مراجع معظم تقلید و اساتید بزرگ حوزه های علمیه و از شاگردان آیت الله بروجردی و امام خمینی (ره) است و علاوه بر تدریس فقه، اصول، فلسفه، کلام، رجال، تفسیر، درایه، تاریخ اسلام و تشیع، ملل و نحل و ادبیات در هریک از این رشته ها آثار مفید و متعددی را به جامعه اسلامی تقدیم کرده است.
آیت الله جعفر سبحانی، از مراجع معظم تقلید و اساتید بزرگ حوزه های علمیه و از شاگردان آیت الله بروجردی و امام خمینی (ره) است و علاوه بر تدریس فقه، اصول، فلسفه، کلام، رجال، تفسیر، درایه، تاریخ اسلام و تشیع، ملل و نحل و ادبیات در هریک از این رشته ها آثار مفید و متعددی را به جامعه اسلامی تقدیم کرده است.
وی پس از فراغت از تحصیلات ابتدایی در مکتب خانه مرحوم میرزا محمود فاضل به فراگیری متون ادب پارسی پرداخت و کتاب هایی مانند گلستان، بوستان، تاریخ معجم، نصاب الصبیان و ابواب الجنان را فرا گرفت.
«آیت الله سبحانی» در ۱۴ سالگی رهسپار مدرسه علمیه طالبیه تبریز شد و به آموختن مقدمات علوم و سطوح پرداخت، علوم ادبی را نزد مرحوم حاج شیخ حسن نحوی و شیخ علی اکبر نحوی و بخشی از مطول، منطق منظومه و شرح لمعه را در محضر علامه میرزا محمدعلی مدرس خیابانی آموخت.
وی در مهر ماه ۱۳۲۵ وارد حوزه علمیه قم شد و به تکمیل سطوح همت گماشت و پس از تکمیل سطوح عالیه به درس های خارج فقه و اصول راه یافت و به غیر از تحصیل دروس فقه و اصول به آموختن فلسفه، کلام و تفسیر نیز اشتغال داشت.
«آیت الله سبحانی»، آثار بسیاری در زمینه های مختلف دینی مانند تفسیر، حدیث، فقه، اصول، کلام، تاریخ، فلسفه، ملل و نحل، رجال، درایه، علوم ادبی، دفاع از ساحت تشیع و نقد وهابیت نگاشته و از مهمترین آثار وی کتاب های فروغ ابدیت، منشور جاوید و آیین وهابیت است.
فراگیری علوم دینی در محضر بزرگان و انتقال به نسل بعدی
«آیت الله سیدمحمدتقی آل هاشم»، در سال ۱۳۱۳ در خانواده ای اهل علم و تقوا در نزدیکی تبریز متولد شد و از سنین کودکی، قرآن و علوم دینی را از محضر بزرگانی مانند آخوند ملارسول ایمانی، ملاابراهیم شکری، ملااحمد جعفری و ملاابراهیم صدری فرا گرفت سپس به طور رسمی وارد حوزه علمیه تبریز و به تحصیل علوم دینی مشغول شد.
وی پس از ۱۰ سال تحصیل در تبریز راهی حوزه علمیه نجف اشرف شد و پس از یک سال اقامت و بهره مندی از علما به ایران بازگشت و در قم اقامت گزید و از محضر آیات عظام آن زمان مانند سیدشهاب الدین مرعشی نجفی، امام خمینی(ره) و سیدحسین بروجردی استفاده کرد.
«آیت الله آل هاشم» پس از قم، به مشهد رفت و نزد بزرگانی مانند سیدحسین فقیه سبزواری، سیدمحمدهادی میلانی و سیدموسی اردبیلی به تکمیل دروس حوزوی پرداخت و سرانجام به زادگاه خود مراجعه کرد و به انجام فعالیت های دینی مشغول شد.
آیت الله آل هاشم پس از قم، به مشهد رفت و نزد بزرگانی مانند سیدحسین فقیه سبزواری، سیدمحمدهادی میلانی و سیدموسی اردبیلی به تکمیل دروس حوزوی پرداخت و سرانجام به زادگاه خود مراجعه کرده و به انجام فعالیت های دینی مشغول شد.
اقامه نماز در اسلام، احکام جمعه در اسلام، اسلام و شیعه از دیدگاه قرآن و اهل بیت (ع)، جنگ و شهادت، خلاصه الانساب فی معرفت الاحزاب، انفاق در اسلام، آثار الاسلام، روضه الجنه، جنات الفردوس، باقیات الصالحات، کشف الاخبار، تاریخ الائمه الاطهار، خاندان آل هاشم، آثار علما و رجال آذربایجان، انیس محدثین و فریادرس دادرس از جمله آثار آیت الله سیدمحمدتقی آل هاشم است.
اشتیاق در تحصیل و فراگیری همزمان علم ادب فارسی و فلسفه و منطق
استاد «جلیل تجلیل» در سال ۱۳۱۳ شمسی در خوی چشم به دنیا گشود و تحصیلات ابتدایی را در تبریز گذراند و به خاطر علاقه مندی به تحصیل علوم دینی به حوزه علمیه این شهر وارد شد و به کسب فیض از علمای آن پرداخت.
وی به علت اشتیاق به تحصیل وارد دانشکده ادبیات شد و در سال ۱۳۳۴ لیسانس ادبیات فارسی را از آن دانشگاه اخذ کرد و از محضر اساتیدی مانند دکتر عبدالرسوم خیام پور، قاضی طباطبایی، ادیب طوسی و احمد ترجانی زاده بهره برد و در سال ۱۳۴۹ وارد دانشکده ادبیات و علوم انسانی شد و درجه کارشناسی ارشد و دکتری را از آن دانشگاه اخذ کرد.
استاد «تجلیل»، همزمان با تحصیل در دانشگاه در حوزه علمیه تهران به فراگیری فلسفه، منطق، صرف و نحو پرداخت و در دوره ششم و سال ۱۳۸۵ به عنوان یکی از چهره های ماندگار ایران معرفی شد.
استاد تجلیل، همزمان با تحصیل در دانشگاه در حوزه علمیه تهران به فراگیری فلسفه، منطق، صرف و نحو پرداخت و در دوره ششم و سال ۱۳۸۵ به عنوان یکی از چهره های ماندگار ایران معرفی شد.
برگزیده متون ادب فارسی، معانی و بیان، جناس در پهنه ادب فارسی، نقش بند سخن، فنون و صنایع ادبی، کتابداری نوین در اسلام، ترجمه اسرارالبلاغه عبدالقاهر جرجانی، مهدی کیست (ترجمه من هوالمهدی)، ترجمه فارسی الغدیر علامه امینی، معالم المدرستین، معلقات سبع مولف و معیار الاشعار خواجه نصیرالدین طوسی از آثار استاد تجلیل است.
افتخارآفرینی از دانشکده داروسازی تبریز تا دانشگاه پاریس
دکتر «سیدمهدی گلابی» در سال ۱۳۱۳در تبریز دیده به جهان گشود و در سال ۱۳۳۳ وارد دانشکده داروسازی این شهر شد و مدرک کارشناسی خود را از این دانشگاه اخذ کرد.
وی در سال ۱۳۴۱ به عنوان رتبه اول بورس دانش آموختگی در دانشگاه علوم پاریس پذیرفته شد و کارشناسی ارشد و دانشنامه دکترای خود را از این دانشگاه اخذ و در سال ۱۳۴۶ به کشور بازگشت و به عنوان اولین استادیار شیمی تجزیه در دانشکده علوم دانشگاه تبریز شروع به کار کرد.
«گلابی»، به علت احراز رتبه اول در رشته داروسازی مدال درجه اول فرهنگ را دریافت کرد و در سال ۱۳۷۰ استاد نمونه دانشگاه تبریز شناخته شد و در سال ۱۳۷۶ از دانشگاه تهران لوح تقدیر کتاب سال گرفت و سال ۱۳۸۴ به عنوان چهره ماندگار علم ایران برگزیده شد.
«گلابی»، به علت احراز رتبه اول در رشته داروسازی مدال درجه اول فرهنگ را دریافت کرد و در سال ۱۳۷۰ استاد نمونه دانشگاه تبریز شناخته شد و در سال ۱۳۷۶ از دانشگاه تهران لوح تقدیر کتاب سال گرفت و سال ۱۳۸۴ به عنوان چهره ماندگار علم ایران برگزیده شد.
وی در طول عمر خود آثار مختلفی مانند بیوشیمی و فیزیوپاتولوژی انعقاد خون، روش های الکتروشیمیایی تجزیه، روش های دستگاهی در الکتروشیمی، آمار و کمومتریکس برای شیمی تجزیه و مقدمه ای بر نانوفناوری به یادگار گذاشته است.
رصد ستارگان و لکه های خورشیدی
«علی عجبشیری زاده» اول اسفند سال ۱۳۲۷ در تبریز به دنیا آمد و در سال ۱۳۴۱ موفق به اخذ دیپلم شد و مدرک لیسانس فیزیک را در سال ۱۳۵۳ از دانشگاه تبریز و مدرک فوق لیسانس خود را در همان رشته در سال ۱۳۵۵ از این دانشگاه اخذ کرد.
در سال ۱۳۵۶ از دانشگاه لویی پاستور استراسبورگ فرانسه فوق لیسانس را با گرایش انرژی بالا در اخترفیزیک دریافت کرد و در سال ۱۳۶۰ دکترای خورشید خود را با تز ارایه ۲ مدل از لکه های خورشیدی از انستیتوآستروفیزیک دانشگاه کوری پاریس گرفت.
«عجبشیری زاده»، از سال ۱۳۶۰ تا ۱۳۶۳ به انجام فعالیت های پژوهشی و کارهای آزمایشگاهی پرداخت و نصب و راه اندازی تلسکوپ های ۶۰ و ۴۰ سانتی متری بازتابی و ۱۵ سانتی متری شکستی زایس در بالای کوه بلندی در جنوب غرب تبریز و در رصدخانه خواجه نصیرالدین طوسی از اقدامات وی است.
وی استاد راهنما در بخش اخترفیزیک و فیزیک نظری دانشگاه تبریز از سال ۱۳۶۸ تاکنون بوده و دارای ۲۵ سال سابقه تدریس مستمر در زمینه نجوم و اخترفیزیک، فیزیک نظری، فیزیک ریاضی، فیزیک مکانیک، کاربرد کامپیوتر در فیزیک و فیزیک خورشید دارد و از سال ۱۳۵۵ تا ۱۳۶۰ در دانشگاه های پی یر و ماری کوری فرانسه و از سال ۱۳۶۹ تا ۱۳۷۰ در دانشگاه آریزونای آمریکا پژوهش هایی انجام داده است.
کسی که نام و آوازه تبریز را دوباره در جهان طنین انداز کرد
«سودابه داوران» در سال ۱۳۴۴ در تبریز چشم به جهان گشود، پدر و مادرش فرهنگی بودند بنابراین از همان دوران کودکی به انجام کارهای پژوهشی علاقه مند شد.
وی مراحل مختلف درسی خود را هر سال با موفقیت بالایی سپری کرد و با رتبه خوب وارد دانشکده داروسازی دانشگاه علوم پزشکی تبریز شد در سال ۱۳۷۶ رساله دکترای تخصصی خود را که پروژه مشترک بین دانشکده شیمی و دانشکده داروسازی بود با موفقیت ارایه کرد و چندی بعد هفت مقاله علمی بسیار مهم و بین المللی از پایان نامه خود تهیه و در مجلات معتبر دنیا منتشر کرد.
بعد از چاپ این مقالات از دانشگاه های آمریکاو کانادا پیشنهاد موقعیت های شغلی در مراکز دانشگاهی و تحقیقاتی به وی داده شد که بنا بر دلایل متعدد از این موقعیت ها استفاده نکرد.
«داوران»، ۲ سال پس از اخذ درجه دکترای پلیمر، در دانشکده داروسازی دانشگاه علوم پزشکی تبریز استخدام شد و فعالیت هایش را ادامه داد تا اینکه همراه دانشجویانش در سال ۱۳۸۲ جایزه نخست جشنواره رازی را کسب کرد.
«داوران»، ۲ سال پس از اخذ درجه دکترای پلیمر، در دانشکده داروسازی دانشگاه علوم پزشکی تبریز استخدام شد و فعالیت هایش را ادامه داد تا اینکه همراه دانشجویانش در سال ۱۳۸۲ جایزه نخست جشنواره رازی را کسب کردند.
وی در طول این سال ها مقالات متعددی منتشر و موفقیت های زیادی به دست آورد و در سال ۱۳۹۳ از سوی کمیته داوری سازمان یونسکو به دنبال ارزیابی و مرور مقالات، اختراعات و طرح هایی که دانشمندان مختلف در بیش از ۱۰۰ کشور جهان انجام داده بودند، به عنوان یکی از برندگان چهارمین دوره « جایزه کمک به علوم و فناوری نانو» انتخاب و جایزه ویژه و مدال این سازمان را کسب کرد.
این پژوهشگر تبریزی با طرح تحقیقاتی « نانو الیاف حاوی داروهای آنتی بیوتیک و عصاره‌های گیاهی ضدمیکروبی برای درمان زخم‌های عفونی مقاوم به آنتی بیوتیک» در جشنواره «Teknofest ۲۰۲۳ » که در اردیبهشت سال ۱۴۰۲ در شهر استانبول ترکیه برگزار شد مدال طلای آکادمی مخترعان اروپا را دریافت کرد.