به گزارش ایرنا، جدیدترین هشدار متخصصان محیط زیست و انجمن های دوستدار طبیعت و کارشناسان فلسطینی نشان می دهد که ساخت شهرکهای صهیونیست نشین در کرانه باختری علاوه بر وارد آوردن خسارت به مزارع فلسطینیان از جمله در روستای «بتیر» که در سال ۲۰۱۴ ثبت یونسکو شده است، باعث خشک شدن زمین های آنها بویژه با توجه به سیطره رژیم صهیونیستی بر بخش اعظم منابع آبی این منطقه شده است.
سران صهیونیست از زمان تاسیس رژیم جعلی خود در سرزمین تاریخی ملت فلسطین، از هیچ گونه جرم و جنایتی علیه آنها فروگذار نکرده اند. تاریخ صهیونیست ها مملو از جنگ، تجاوزگری، اعمال خشونت و آواره کردن و کوچاندن اجباری ساکنان اصلی سرزمین فلسطین بوده است. آنها همچنین دست به آزار و اذیت فلسطینیانی زده اند که بر حضور در خاک خود اصرار می ورزند و با خوی توسعه طلبی رژیم اسرائیل مقابله می کنند. کرانه باختری رود اردن خود گواه آشکاری از این خوی توسعه طلبی و جنایت های آشکار سران و شهرک نشینان صهیونیست است. آنها با غصب و دست اندازی به زمین های فلسطینیان، اقدام به احداث شهرک های صهیونیستی کرده اند.
احداث این شهرک ها پیامدهای زیادی در زندگی فلسطینی ها در کرانه باختری رود اردن و قدس داشته است. این شهرک ها از یک سو باعث از بین رفتن پیوستگی جغرافیایی کرانه باختری رود اردن شده و مناطق فلسطینی را به بخش های جدا از هم تبدیل کرده و از سوی دیگر کانون تنش و برخورد بین فلسطینی ها و شهرک نشینان شده است.
حضور شهرک نشینان در کرانه باختری و قدس بافت جمعیتی را برهم زده و باعث بهره برداری شهرک نشینان از منابع و زمین های فلسطینی ها و اعمال محدودیت تردد برای فلسطینی ها و ضربه به اقتصاد آنها شده است.
غصب زمین های فلسطینی ها برای احداث شهرک و جاده برای شهرک نشینان و سرقت منابع آبی کرانه باختری از دیگر پیامدهای احداث این شهرک ها بوده است.
مسلح کردن شهرک نشینان در برابر فلسطینی های ساکن کرانه باختری و قدس و تلاش برای تغییر دادن ماهیت جغرافیایی و تاریخی و فرهنگی آن از دیگر مواردی است که سطح تنش در این منطقه را افزایش داده است.
آب از جمله منابع حیاتی کرانه باختری است که معیشت شهروندان فلسطینی به آن پیوند خورده است زیرا اکثر آنها به کار کشاورزی و دامپروری اشغال دارند اما اشغالگران صهیونیست در سایه خوی چپاولگری خود دست به سرقت منابع آبی این منطقه و قطع آب مورد نیاز فلسطینی ها زده اند و کمبود آب باعث شده که فلسطینی ها مجبور شوند تا این مایع حیات بخش را خریداری کنند.
رژیم صهیونیستی در خودداری از آبرسانی به اردوگاه ها، روستاها و شهرهای مختلف در سرزمین های اشغالی ید طولایی دارد و از ابتدا به بهانه های مختلف، جنگ آب را علیه مردم فلسطین براه انداخته و با استفاده از این اهرم فشار، باعث رنج و مشقت آنها شده است.
فلسطینیان ساکن در کرانه باختری بارها از جامعه بین المللی بویژه سازمان ملل خواسته اند که شهرک های صهیونیستی را برچینند زیرا براساس مصوبات و قطعنامه های خود سازمان ملل، این شهرک ها غیرقانونی هستند. اما در مقابل، رژیم صهیونیستی نه تنها با منحرف کردن مسیر آب به سمت شهرک های صهیونیست نشین، دسترسی فلسطینی ها را به آب محدود کرده بلکه بر دامنه تجاوزگری خود علیه منابع طبیعی فلسطین افزوده است.
شهرک نشینان صهیونیست علاوه بر تصرف منابع آبی، چاه های آب کشاورزان را با ریختن بتن مسدود می کنند و بدین ترتیب زمین های آنها را تشنه نگاه می دارند؛ زمین هایی که منبع اصلی امرار معاش خانواده های فلسطینی بویژه در جنوب کرانه باختری است.
«امیرداوود» مدیرکل اداره اسناد هیات مقاومت در برابر دیوار حائل نژادپرستانه و شهرک‌سازی‌های رژیم صهیونیستی در کرانه باختری در گفت وگو با شبکه الجزیره می گوید: تعداد چشمه‌ها و چاه‌هایی که توسط رژیم صهیونیستی از سال ۱۹۶۷ میلادی خشک یا زهکشی شده، بیش از ۳۰۰ چشمه آب و ۵۰۰ حلقه چاه است.
این در حالیست که سازمان عفو بین‌الملل نیز در گزارشی اعلام کرد که هر فلسطینی در کرانه باختری به‌طور متوسط روزانه ۷۳ لیتر آب مصرف می‌کند، در حالیکه مصرف روزانه هر صهیونیست ساکن اراضی اشغالی تقریباً ۲۴۰ لیتر آب است. این عدد برای شهرک نشینان نیز بیش از ۳۰۰ لیتر اعلام شده است.
سازمان بهداشت جهانی، میزان توصیه شده آب مصرفی روزانه را ۱۰۰ لیتر اعلام کرده است.
بانک جهانی هم اعلام کرده که صهیونیست ها چهار برابر بیشتر از فلسطینیها در کرانه باختری به آب دسترسی دارند، از این رو مردم فلسطین برای آب مصرفی روزانه خود مجبور به خرید آن و یا استفاده از آبهای ناسالم و غیر بهداشتی هستند؛ آبهایی که به دلیل آلوده بودن، آنها را به انواع بیماری ها مبتلا می کند.
با وجود اینکه کرانه باختری رود اردن منابع مهم آب زیرزمینی دارد، اما بر اساس اعلام بانک جهانی، رژیم صهیونیستی بخش زیادی از این منطقه را در اختیار دارد و بیشترین آب آن را به صهیونست ها اختصاص داده است؛ اقدامی که مصداق بارز نژاد پرستی است .
نکته قابل توجه این است که خود رژیم صهیونیستی نیز با وقاحت تمام به طور ضمنی به سرقت آب فلسطینی ها در کرانه باختری اذعان می کنند.
روزنامه صهیونیستی «هاآرتص» در سال ۲۰۱۶ میلادی در گزارشی نوشت که شهرک نشینان در شهرک های کرانه باختری بحران کمبود آبی را که فلسطینی ها از آن رنج می برند، احساس نمی کنند. این بدان معنا است که شرکت آب «مکوروت» اسرائیل مقادیر بیشتری از آب را به شهرک نشینان اختصاص داده و مقادیر کمتری در اختیار فلسطینی ها قرار می گیرد.
رژیم صهیونیستی در سیاست ظالمانه و نژادپرستانه خود نه تنها آب کرانه باختری را سرقت می کنند، بلکه محدودیت های آبی را آنقدر زیاد کرده که فلسطینی ها را مجبور کند تا آب مورد نیاز خود را از این رژیم خریداری کنند.
بخش بزرگی از مشکلات و رنج کنونی ملت فلسطین ناشی از روند سازش و توافقنامه های اسلو است. براساس توافقنامه های اسلو و پروتکل پاریس، ذخایر آبی زیرزمینی کرانه باختری و مدیریت و توزیع آن به دست اشغالگران و تحت سیطره آنها قرار گرفته است؛ به گونه ای که ۸۰ درصد آن را شرکت مکوروت رژیم صهیونیستی می برد و تنها ۲۰ درصد آن در اختیار تشکیلات خودگردان فلسطین قرار می گیرد که برآمده از این توافقنامه های شوم سازشکارانه است.
«اریج سهیل خلیلیه» مدیر واحد رصد شهرک سازی در مرکز مطالعات کاربردی فلسطین می گوید: اشغالگران بر منابع آبی تسلط مطلق دارند و با فلسطینی ها به عنوان صاحبان حق برخورد نمی کند، بلکه صرفا به عنوان مصرف کننده برخورد می کند. آنها همچنین اجازه ایجاد شبکه‌های آبرسانی جدید یا اصلاح و نگهداری شبکه‌های قدیمی را که باعث نشت مقدار زیادی آب و از دست رفتن آن در مناطق فلسطینی می‌شود، نمی دهند.
وی ادامه می‌دهد: بسیاری از مناطق کرانه باختری به دلایل سیاسی از قطع آب رنج می‌برند، مثلاً در بحث کشاورزی و دامداری، اشغالگران آب را قطع کرده تا کشاورز را مجبور به توقف کشت کند. خرید آب نیز بسیار گران است و بیش از توان کشاورز است. صهیونیستها تلاش می کنند که با این کار در نهایت کشاورز فلسطینی را مجبور به ترک زمین خود کنند تا لقمه آماده ای برای شهرک نشینان مهیا شده و آنها این زمین را غصب کنند.
این گونه است که رژیم اشغالگر اسرائیل از آب به عنوان یک سلاح برای غصب بیشتر و الحاق کرانه باختری به سایر اراضی اشغالی سال ۱۹۴۸ میلادی بر خلاف قوانین و موازین و مصوبات بین المللی بهره برداری می کند، اما فلسطینی ها نیز با علم به این نقشه صهیونیستها و با وجود همه فشارها و محدودیت ها تا پای جان مقاومت و با غاصبان سرزمین و منابع حیاتی آن برخورد می کنند.
در سایه این شرایط است که جنبش های مقاومت و مردم فلسطین تاکنون بارها از تشکیلات خودگردان فلسطین خواسته اند که توافق ننگین اسلو را لغو و به هرگونه همکاری با صهیونیست ها پایان داده و از مقاومت فراگیر به عنوان تنها راه احقاق حقوق ملت فلسطین حمایت کند.
آنها تاکید می کنند که این توافق برای ملت فلسطین و آرمانش چیزی جز از دست دادن سرزمین هایش و حقوق مشروع و اصول ثابتش به همراه نداشته و امضاکنندگان آن چیزی جز ناکامی های پی در پی بدست نیاورده اند و سیاست آنها هم اکنون در گرو رژیم اشغالگر قدس قرار گرفته و خود را به فرآیند سازش و هماهنگی امنیتی با دشمن صهیونیست متعهد می دانند.