دو سالگی حکومت طالبان افغانستان؛ اصلاحاتی که محقق نشد

به گزارش سه شنبه ایرنا تارنمای اطلاع رسانی سازمان ملل نوشت: این کارشناسان بیان کردند شکاف بین وعده ها و عملکردهای مسئولان فعلی افغانستان در این دوره افزایش یافته و مفهوم یک طالبان "اصلاح شده" از حقیقت به دور است.

آنها تاکید کردند که سیاست های تحمیل شده طالبان بر مردم "به نقض و لغو مستمر، سیستماتیک و تکان دهنده بسیاری از حقوق بشر، از جمله حقوق آموزش، کار، آزادی بیان، تجمع و تشکل منجر شده است. "

تفکیک، به حاشیه راندن و آزار و اذیت

کارشناسان سازمان ملل به استناد گزارش‌های معتبر به اعدام‌های متعدد و سایر تخلفات طالبان در این بازه زمانی، از جمله اعمالی چون آدم ربایی، بازداشت خودسرانه گسترده، شکنجه، و بدرفتاری اشاره کردند.

طبق گزارش این سازمان بی طرف، بیشترین آسیب در این مدت به زنان و دختران وارد شده است. به علاوه، اقلیت های قومی و مذهبی و سایر اقلیت ها؛ افراد دارای معلولیت، آوارگان، مدافعان حقوق بشر و دیگر نمایندگان جامعه مدنی، روزنامه نگاران، هنرمندان، معلمان و مقامات دولتی و امنیتی سابق نیز تحت تأثیر قرار گرفته اند.

این کارشناسان نوشتند: «علیرغم تضمین‌های مقامات طالبان مبنی بر موقتی بودن هرگونه محدودیت، به‌ویژه از نظر دسترسی به آموزش، واقعیت‌های میدانی نشان‌دهنده یک سیستم تسریع‌شده، سیستماتیک و همه‌گیر جداسازی، به حاشیه راندن و آزار و اذیت است».

زنان و دختران؛ آماج اصلی محدودیت ها

آنها خاطرنشان کردند در مقایسه با سال گذشته، تبعیض علیه زنان و دختران عمیق‌تر شده است و آنها را تحت سلطه کامل قرار داده؛ به طوری که اقدامات جمعی آزار و اذیت جنسیتی صورت گرفته، در زمره جنایت علیه بشریت قرار می گیرد.

در آذرماه سال گذشته، زنان افغان از همکاری با سازمان‌های بشردوستانه منع شدند که بعداً به آژانس‌های سازمان ملل متحد نیز گسترش یافت. طالبان همچنین دختران را از رفتن به مکتب متوسطه منع کردند. گزارش شده است اخیراً مقامات مسئول در چندین استان اجازه تحصیل دختران بالای ۱۰ سال را هم متوقف کرده اند.

در ادامه این گزارش آمده است: «زنان حتی از امکانات رفاهی در برخی از فضاهای خاص مانند سالن‌های زیبایی که صرفا در آن زنان تردد می‌کردند و توسط زنان هم اداره می‌شد، محروم شده‌اند و اخیراً دستور تعطیلی آنها صادر شده است».

علاوه بر این، وعده‌ها برای شکلی فراگیرتر از حکومت محقق نشد؛ عفو مقامات دولتی و نظامی سابق مرتبا نقض می‌شود و دستورالعمل‌ها برای توقف شکنجه و بدرفتاری در مراکز بازداشت اغلب نادیده گرفته می‌شوند.

نویسندگان این گزارش همچنین استفاده از مجازات‌های ظالمانه مانند سنگسار، شلاق و دفن زیر دیوار را در تضاد با موازین بین‌المللی حقوق بشر عنوان کردند و تایید کردند مفهوم طالبان «اصلاح‌شده» دیگر کاملا معنای خود را از دست داده است.

تقاضای پایان دادن به انتقام جویی و سیاست عفو

کارشناسان حقوق با صدور یک فراخوان ۶ ماده‌ای از طالبان خواستند فوراً بدرفتاری با زنان و دختران را لغو کنند. صدور مجوز فعالیت هایی چون کلیه حقوق بشری مانند حق آزادی تردد، مشارکت در حیات سیاسی و عمومی و دسترسی به آموزش و پرورش برای این قشر جامعه افغانستان در این درخواست قید شده است.

طالبان ملزم شده به اقدامات تلافی جویانه علیه مقامات دولتی و امنیتی سابق و نیز کارمندان بخش های خدمات عمومی پایان دهد و عفو عمومی را محترم شمارد. این فراخوان همچنین خواستار پایان دادن به بازداشت‌ها و شکنجه‌های خودسرانه، اطمینان از اینکه جامعه مدنی و روزنامه‌نگاران می‌توانند بدون هیچ مانعی فعالیت کنند، و اجرای اقداماتی برای جلوگیری از تبعیض علیه اقلیت‌های قومی و مذهبی است.

لزوم افزایش فعالیت های بشردوستانه

کارشناسان سازمان ملل همچنین ضمن انگشت گذاردن بر وضعیت وخیم بشردوستانه در افغانستان که در بحبوحه رکود اقتصادی این کشور رخ می دهد، تخمین زدند ۱۶ میلیون کودک از مواد غذایی اولیه یا مراقبت های بهداشتی برخوردار نیستند. این وضعیت سبب بروز عوارض نامطلوبی مانند ازدواج کودکان، سوءاستفاده از آنان، استثمار و حتی فروش کودکان و اعضای بدن آنان شده است.

طبق این گزارش، قریب به ۳۰ میلیون افغان به کمک فوری نیاز دارند که بالاترین رقم در تاریخ محسوب می شود. دفتر امور بشردوستانه سازمان ملل متحد(OCHA)، اخیراً گزارش داد که یک طرح ۳.۲ میلیارد دلاری برای حمایت از کودکان افغانستان با "شکاف مالی بحرانی" ۱.۳ میلیارد دلاری مواجه است.

کارشناسان سازمان ملل ابراز نگرانی کردند عواقب این مسائل موجب توقف کلاس های اجتماعی، کاهش کمک های غذایی و بسته شدن مراکز بهداشتی شود.

آنها هشدار دادند: «علاوه بر این، این شرایط وخیم، همراه با محدودیت‌های فراوان و کمبود فرصت‌های شغلی ممکن است به مکانیسم‌های مضر مانند پیوستن به گروه‌های جنایتکار یا مسلح منجر شود».

این گزارش تاکید کرده است: بسیاری از افغان ها به دلیل ناامیدی از شرایط به ترک کشور ادامه می دهند. در عین حال که کشورهایی که افغان ها را می پذیرند باید ستایش شوند، بسیاری از پناهجویان افغان در شرایط ناامیدکننده ای در کشورهای میزبان زندگی می کنند.

ایران سال‌ها است به عنوان یکی از اصلی‌ترین مقاصد مهاجرتی، پذیرای میلیون‌ها شهروند افغانستانی است که در دوره های مختلف به خاطر شرایط بی‌ثبات و ناامن کشورشان بار سفر بسته و برای همیشه یا چند سالی رهسپار همسایه غربی شده‌اند. کشور ما با وجود تحریم و تنگناهای اقتصادی و البته نقصان در حمایت‌های بین‌المللی، پذیرای مهاجران قانونی و البته تعداد قابل توجهی مهاجران غیر قانونی است.

لزوم توجه مجدد جامعه بین الملل به افغانستان

کارشناسان سازمان ملل از جامعه جهانی خواستند، "با قوت و اتحاد بیشتر به بهبود وضعیت مردم افغانستان متعهد شوند".

آنها خواستار اقدامات قاطعانه ای شدند که شامل "تضمین تعامل سیاسی با همه طرف های گفتگوی افغان بر مبنای یک رویکرد حقوق بشر محور و یکپارچه جنسیتی و نیز پر کردن شکاف کمک های مالی بشردوستانه و یافتن راه هایی برای ارائه کمک هایی که مستقیماً به مردم افغانستان برسد، باشد. "

از جمله اقدامات دیگری که درخواست شده است، حمایت از سازو کار های تحقیق و پاسخگویی در مورد نقض حقوق بشر، به رسمیت شناختن رفتار طالبان با زنان و دختران به عنوان آزار جنسیتی، و افزایش تعهد به پناهندگان و مهاجران افغان است.