سارا فتحی که این روزها مشغول بازی در نمایش «جایی در میان خوک‌ها» به کارگردانی پدرام آزموده در تماشاخانه صحنه آبی است در گفت وگو با خبرنگار ایرنا با اشاره به آغاز فعالیت بازیگری‌اش از تئاتر و پس از آن ورود به عرصه تصویر اظهار داشت: جهانی که تئاتر پیش روی من گذاشت خیلی متفاوت از آن چیزی است که بعدها با تصویر تجربه کردم.
او که به تازگی در فیلم کوتاهی از علی بوریان برای حضور در جشنواره فیلم برلین ایفای نقش کرده افزود: تئاتر برای من زندگی است.
تئاتر سخت‌تر از تصویر است
فتحی درباره تفاوت‌های قاب سینما و تئاتر گفت: تئاتر سخت‌تر است چرا که زنده و پویا و در جریان است. این زندگی و پویایی را باید در تئاتر نشان داده و در آن شناور باشیم اما در قاب تصویر، زبان بدنی که در تئاتر وجود دارد ممکن است آنقدرها به کار نیاید.
وی افزود: حتی بیانی که در تئاتر وجود دارد و تخیلی که یک بازیگر باید تصور و از طریق آن در قاب تصویر با بازیگر روبه رو صحبت کند و ممکن است اصلا بازیگری در مقابلش نبوده و صرفا دوربین باشد، با تئاتر متفاوت است.
برای این که بتوانم راکورد حسی‌ام را حفظ کنم و از جهانی که برای فیلم خلق کرده‌ام خارج نشوم، تصویر را همیشه سخت‌تر و البته جذاب‌تر از تئاتر می‌دانم
بازیگر بی‌تابی‌های بیتا(مهرداد فرید ۱۳۹۰) گفت: به خاطر این که پلان‌ها در کار تصویر منقطع گرفته می‌شود برای این که منِ بازیگر بتوانم راکورد حسی‌ام را حفظ کنم و از جهانی که برای این فیلم و سکانس خلق کرده‌ام خارج نشوم، تصویر را همیشه سخت‌تر و البته جذاب‌تر از تئاتر می‌دانم.
فتحی یادآوری کرد: کلاس‌های بازیگری که پیش از تئاتر شروع کردم برای من بیشتر جنبه فان داشت و آن را خیلی جدی نگرفته بودم. به تئاتر علاقه داشتم، اما تا این اندازه کشف نکرده بودم که مرهم دردهای من است.
وی خاطرنشان کرد: برای اولین بار که شخصیت اولئانا را در سال ۹۴ در کلاس‌های بازیگری کار کردم به تدریج، تئاتر درونم ریشه کرد.
می‌خواهم در تصویر آنقدر قدرتمند باشم که چراغ تئاتر را روشن نگه دارم
بازیگر مجموعه راز ناتمام( امین امانی ۱۴۰۰) با بیان این‌که تئاتر و تصویر دو فاز مجزا از هم هستند تصریح کرد: می‌خواهم در تصویر آنقدر قدرتمند باشم که چراغ تئاتر را به واسطه اسم و رسمی که دارم روشن نگه دارم.
بازیگر تئاتر می‌تواند در سینما موفق باشد ولی بازیگر سینما نمی‌تواند غالبا به این موفقیت دست یابد
وی در این باره که چگونه یک بازیگر تئاتر می‌تواند در سینما موفق باشد؟ اظهار داشت: بازیگر تئاتر می‌تواند در سینما موفق باشد ولی بازیگر سینما نمی‌تواند غالبا به این موفقیت دست یابد؛ به خاطر این‌که یک سری احساسات و بازی‌هایی با عضلات صورت و میمیک‌هایی که بازیگرهای تئاتر تجربه کرده، آموزش دیده و مهارت آموخته را ممکن است خیلی از بازیگرهای تصویر نداشته باشند. زیست‌رنج و تحرک و جنب و جوشی که بازیگران تئاتر دارند با بازیگران تصویر متفاوت است. در تئاتر بازیگرها در بازی بر خلاف بازیگران تصویر از همدیگر حمایت می‌کنند.
وی درباره مطابقت دادن خود با نقش پراسکوویا در نمایش جایی در میان خوک‌ها گفت: منِ سارا یک سری ویژگی‌ها را دارد اما پروسکوویا بر خلاف خودم عادت به بلند خندیدن دارد و من این تفاوت‌ها را بیرون می‌کشم تا بخواهم نقشی را بازی کنم که دور از من باشد.
دوست دارم انتخاب‌هایی داشته باشم که من را به چالش بکشد
فتحی اظهار داشت: همیشه دوست دارم انتخاب‌هایی داشته باشم که من را به چالش بکشد و یک چیزهایی را از درون و گنجینه احساس من بیرون بکشد که شاید تجربه کرده اما سال‌ها به آن فکر نکرده باشم.
وی افزود: در این نمایش، ما زنی را می‌بینیم که پرحرف است و خیلی جنب و جوش دارد در حالی که این‌ها با شخصیت من خیلی متفاوت است. اما من نقش را به گونه‌ای ایفا کردم که گاهی از خنده به گریه می‌رسد و این دردناک است. برای زنی که همسر خود را برای سال‌ها در خوک‌دانی پنهان کرده باشد و زندگی به معنای عام را ندارد در حالی که در خارج از این محیط شرایط برای زندگی خوب را دارد.
پراسکوویا خیلی دور از من است
فتحی گفت: پراسکوویا همیشه غم و رنجی را انگار روی شانه‌هایش حمل می‌کند. با توجه به تفاوت ویژگی‌های این کاراکتر و خودم خیلی سخت بود تا خودم را به این شخصیت نزدیک کنم. پراسکوویا خیلی دور از من است. او، زنی برون ریز است در حالی که من کاملا درونگرا هستم. پراسکوویا با هر چیزی می‌خندد، گریه می‌کند و بغضش می‌گیرد.
هیچ چیزی پاک‌تر از آرامش برای من نیست
او درباره ویژگی‌های شخصیتی خود گفت: دوستان خیلی محدودی دارم و معاشرت با هر کسی را دوست ندارم و از تنهایی خودم لذت می‌برم. مدرس یوگا هستم و با بچه‌های تئاتر یوگا کار می‌کنم. همیشه یکی از چیزهایی که سعی می‌کنم به آنها انتقال دهم این است که در تنهایی و سکوت از آرامش لذت ببرند و هیچ چیزی پاک‌تر از این برای من نیست.
دوستان خیلی محدودی دارم و معاشرت با هر کسی را دوست ندارم و از تنهایی خودم لذت می‌برم
این بازیگر تئاتر ادامه داد: تئاتر برای من مرهمی برای رهایی از دردهایم و راهی برای بیان آرامش است. این هنر لایزال در طول تاریخ حیات خودش همواره آیینه تمام‌نمای زندگی انسانی بوده و است.
وی افزود: تئاتر دریچه‌ای به سوی من گشوده که احساس می‌کنم می‌توانم به واسطه آن وظیفه خودم را به عنوان یک انسان ایفا کنم.
فتحی گفت: آگاهی و رهایی و به چالش کشیدن خودم از مهم‌ترین اهدافم برای پذیرفتن هر نقشی است.
وی افزود: شخصیت پراسکوویا در نمایش جایی در میان خوک‌ها خیلی جذاب بود تا بار دیگر یک زندگی را با شخصیت دیگری تجربه و زیست کنم.
فتحی گفت: برای شروع هر نقشی به تجزیه و تحلیل صفات و خصایل انسانی و غیر انسانی، ویژگی‌های ظاهری و خصلت‌های دورنی و ذهنی کاراکتر و تعارض‌های آن با شخصیت خودم می‌پردازم. این شخصیت، شخصیتی گروتسک(تردید بین خندیدن یا وحشت کردن و بلاتکلیف میان مضحک بودن و سیاه بودن) است که در وهله نخست با یک کاریکاتور که محتوای طنز دارد مواجه می‌شوم اما اغلب این طنز و خنده توام با تلخ‌کامی و اندوه می‌شود و این تا حدودی مخاطب را معلق می‌گذارد و مخاطب بین خندیدن و غم تردید می‌کند. پس از آن شروع به پژوهش نه تنها در سطح فرهنگی و اجتماعی بلکه به حتم در حوزه فیزیولوژیک نقش پژوهش می‌کنم.
ما هر شب انرژی خود را از حضور مخاطب می‌گیریم
وی همچنین اظهار داشت: از این که نمایش جایی در میان خوک‌ها به واسطه مخاطب درک شده خوشحالم و این را مدیون استقبال خوب و واکنش مخاطبان هستیم. ما هر شب انرژی خود را از حضور مخاطب می‌گیریم.
فتحی ادامه داد: این متن، رویکردی انسان‌محور و اخلاق‌مدارانه برای تعالی صفات انسانی است و امیدوارم توانسته باشیم تاثیری که باید، گذاشته باشیم.
وی افزود: با توجه به مشکلات و رویکرد جامعه، تئاتر از سبد اقتصادی عموم مردم حذف شده و امیدوارم مسوولان برای رونق این هنر متعالی تفکر و راهکاری ارائه دهند.