به گزارش گروه جامعه ایرنا، ازکارافتادگی یکی از تعهدات پیش‌بینی‌شده در قانون تأمین اجتماعی (بند «د» ماده ۳) است که با توجه به تنوع شرایط قانونی از نظر علت ازکارافتادگی (بیماری - حوادث) و نیز درصد ازکارافتادگی (کلی، جزیی، غرامت نقص عضو) پرداخت و بر اثر بیماری‌ها (عادی یا حرفه‌ای) یا حوادث (حوادث ناشی ازکار یا غیرناشی از کار) ایجاد می‌شود.
بر این اساس کارفرما نیز طبق ماده ۳۹ قانون تأمین‌اجتماعی باید نسبت به بیمه‌پردازی کارگران (از نخستین روز اشتغال) اقدام کند تا در صورت بروز حادثه در کارگاه بتوانند از مستمری ازکارافتادگی استفاده کنند.
معاون بیمه‌ای سازمان تأمین‌اجتماعی در این باره به خبرنگار اجتماعی ایرنا گفت: کارفرما در صورت انعقاد قرارداد با کارگر باید از اولین روز اشتغال «مزدبگیر» را بیمه کند. این اقدام در صورت انعقاد قرارداد موقت اعم از قراردادهای یک روزه و ۸۹ روزه نیز باید انجام شود.
محمد محمدی افزود: در برخی دوره‌ها قراردادهای موقت شامل این ضابطه نمی‌شد زیرا کارگر هم مشمول قانون کار و قانون تامین‌اجتماعی قرار نمی‌گرفت؛ اما اکنون کارگران ساعتی، روزانه، ماهانه همگی مشمول ضوابط مذکور بوده و در صورت انعقاد قرارداد با این جمعیت، عدم پرداخت حق بیمه و اخراج کارگر، سازمان تامین اجتماعی بدون مراجعه به وزارت کار، تعاون و رفاه اجتماعی، مسئله را در قالب اهدای سابقه بررسی می‌کند.
کارفرما در صورت انعقاد قرارداد با کارگر باید از اولین روز اشتغال «مزدبگیر» را بیمه کندوی اضافه کرد: چنانچه برای سازمان تامین‌اجتماعی محرز شود که کارفرما حق‌بیمه مربوطه را پرداخت نکرده است، سازمان خود اعتبار یادشده را مجموعا از کارفرما مطالبه خواهد کرد. برای نمونه، کارگر کارخانه شیشه‌بری که در اولین روز اشتغال دچار حادثه می‌شود، نیز «ازکارافتاده» شناخته شده و باید مستمری ازکارافتادگی دریافت کند.
یک کارگر (بیمه‌شده) که در اثر حادثه ناشی از کار، ازکارافتاده؛ از کارافتاده کلی، از کارافتاده جزئی یا مشمول دریافت غرامت مقطوع نقص عضو شناخته شود یا فوت کند، بدون در نظرگرفتن مدت پرداخت حق‌بیمه، حسب مورد، استحقاق دریافت تعهدات قانونی متناسب با آن را خواهد داشت.