خداوند، محبت و عشق حضرت ابا عبدالله الحسین (ع) را در دل انسان های برجسته و با ایمان قرار داده است. امام صادق (ع) می فرمایند: مَنْ أَرَادَ اللَّهُ بِهِ الْخَیْرَ قَذَفَ فِی قَلْبِهِ حُبَّ الْحُسَیْنِ (ع) وَ حُبَّ زِیَارَتِهِ ؛ هرکسی که خداوند خیرش را بخواهد؛ حب امام حسین (ع) و حب زیارت آن امام را در قلب او قرار می دهد. حب و محبت که آمد، عشق به امام و زیارت امام عاشورا در دل انسان شعله ور می شود. زیارت با معرفت که حاصل شد، اجر و پاداش های الهی بر جسم و روح زائر حسینی سرازیر می شود.
امام کاظم (ع) می فرمایند: أَدْنَی مَا یُثَابُ بِهِ زَائِرُ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ (ع) بِشَطِّ الْفُرَاتِ إِذَا عَرَفَ حَقَّهُ وَ حُرْمَتَهُ وَ وَلَایَتَهُ أَنْ یُغْفَرَ لَهُ مَا تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِهِ وَ مَا تَأَخَّرَ؛ کمترین ثوابی که به زائر اباعبدالله (ع) در کنار نهر فرات داده می شود؛ زمانی که حق، حرمت و ولایت او را بشناسد، این است که:
۱. گناهان گذشته و آینده او آمرزیده می شود. امام باقر (ع) فرمودند: لَوْ یَعْلَمُ النَّاسُ مَا فِی زِیَارَةِ الْحُسَیْنِ (ع) مِنَ الْفَضْلِ لَمَاتُوا شَوْقاً وَ تَقَطَّعَتْ أَنْفُسُهُمْ عَلَیْهِ حَسَرَاتٍ؛ اگر مردم می‌دانستند، زیارت امام حسین (ع) چقدر فضیلت و ثواب دارد، به درستی که از شوق می مردند و نفس‌هایشان از روی حسرت بند می آمد.
روای می گوید، پرسیدم که چقدر فضیلت دارد و حضرت فرمودند: هر کس امام حسین (ع) را از روی اشتیاق زیارت کند:
۲.خدا برایش هزار حج مقبول
۳. هزار عمره مبرور
۴. اجر هزار شهید از شهدای بدر
۵. اجر هزار روزه دار
۶. ثواب هزار صدقه قبول شده
۷. ثواب هزار بنده آزاد کردن، که مراد از آن رضای خدا باشد، می نویسد.
امام باقر (ع) فرمودند: مُرُوا شِیعَتَنَا بِزِیَارَةِ قَبْرِ الْحُسَیْنِ (ع) فَإِنَّ إِتْیَانَهُ یَزِیدُ فِی الرِّزْقِ وَ یَمُدُّ فِی الْعُمُرِ وَ یَدْفَعُ مَدَافِعَ السُّوءِ وَ إِتْیَانَهُ مُفْتَرَضٌ عَلَی کُلِّ مُؤْمِنٍ یُقِرُّ لَهُ بِالْإِمَامَةِ مِنَ اللَّهِ؛ شیعیان ما را به زیارت امام حسین (ع) امرکنید؛ چرا که زیارتش؛
۸. روزی را زیاد می‌کند،
۹. و عمر را طولانی می‌گرداند،
1۰. و بلاها و بدی‌ها را دفع می‌کند. امام باقر (ع) در ادامه فرمودند: زیارت امام حسین (ع) بر هر مومنی که اقرار به امامت او از جانب خدا داشته باشد، واجب است.
امام صادق (ع) فرمودند: زَائِرُ الْحُسَیْنِ (ع) مُشَفَّعٌ یَوْمَ الْقِیَامَةِ لِمِائَةِ رَجُلٍ کُلُّهُمْ قَدْ وَجَبَتْ لَهُمُ النَّارُ مِمَّنْ کَانَ فِی الدُّنْیَا مِنَ الْمُسْرِفِینَ؛
۱۱. زائر امام حسین (ع) شفیع صد نفر در روز قیامت می باشد؛ الف: کسانی که آتش دوزخ بر ایشان واجب شده و کسانی که در دنیا از مسرفین بودند.
امام صادق (ع) فرمودند: إِنَّ اللَّهَ وَکَّلَ بِقَبْرِ الْحُسَیْنِ أَرْبَعَةَ آلَافِ مَلَکٍ؛ خداوند چهار هزار فرشته را موکل قبر امام حسین (ع) قرار داده است، کُلُّهُمْ یَبْکُونَهُ ؛ تمام فرشتگان بر او می گریند،
۱۲. وَ یُشَیِّعُونَ مَنْ زَارَهُ إِلَی أَهْلِهِ؛ و زائرین حضرت را مشایعت می کنند تا به خانه خود برسند،
۱۳. فَإِنْ مَرِضَ عَادُوهُ؛ و اگر مریض شوند، از آن ها عیادت می کنند،
۱۴. وَ إِنْ مَاتَ حَضَرُوا جَنَازَتَهُ بِالاسْتِغْفَارِ لَهُ وَ التَّرَحُّمِ عَلَیْه؛ و هنگامی که از دنیا بروند، بر سر جنازه آن ها حاضر می شوند و برای آن ها طلب آمرزش و رحمت می کنند.
امام صادق (ع) فرمودند: وْ یَعْلَمُونَ مَا فِی زِیَارَتِهِ مِنَ الْخَیْرِ وَ یَعْلَمُ ذَلِکَ النَّاسُ لَاقْتَتَلُوا عَلَی زِیَارَتِهِ بِالسُّیُوفِ وَ لَبَاعُوا أَمْوَالَهُمْ فِی إِتْیَانِه؛ اگر مردم می دانستند که چه خیر و برکتی در زیارت امام حسین (ع) است، برای زیارت رفتن با هم جنگ می کردند و همه اموالشان را برای زیارت خرج می کردند.