به گزارش خبرنگار سینمایی ایرنا، دولت سیزدهم در یکی از مبهم‌ترین برهه‌های تاریخ سینمای ایران، عنان این شاخه از فرهنگ را به دست گرفت. افزایش سرسام‌آور جمعیت بیکار در میان فعالان سینما که از اسفند ۹۸ به دلیل شیوع کرونا کلید خورد، رکود مطلق تولید، بسته شدن بسیاری از سینماها و پردیس‌های سینمایی، بدهی‌های درون‌صنفی میان سینماداران با تهیه‌کنندگان و دفاتر پخش و... تنها گوشه‌ای از مختصات سینمای ایران تا قبل از روی کار آمدن دولت سیزدهم بود.
این مختصات، هیچ چشم‌انداز روشنی از آینده سینمای ایران را ترسیم نمی‌کرد و در این بین، اظهارنظرهای غیرکارشناسانه عده‌ای که تداوم این روند را برای سالیان دراز تخمین می‌زدند، عمق نگرانی و اضطراب را بیشتر می‌کرد.
با روی کار آمدن دولت سیزدهم، ۲ اتفاق مهم در حوزه سینمای کشور رخ داد: نخست آن‌که، با ارائه مشوق‌های کارآمدتر، خوراک مناسب و بهینه‌ای به سینماها تزریق شد و در وهله بعدی، سینماها به عنوان اماکنی امن شناخته شدند که با تغییر رنگ‌بندی، مشمول تعطیلی نمی‌شدند. این رویکرد سبب شد تا اعتماد مردم به سینماها بیشتر شده و روند استقبال، در فاصله‌ای کوتاه از اجرایی نمودن این ۲ سیاست، رشد مضاعفی را به خود ببیند.
این سیاست، تنها به نفع مردم نبود: سینماهای بسیاری بازگشایی شد، سینماداران و کسانی که در سینما مشغول به کار بودند، بر سر کارهای خود بازگشتند، چرخ اقتصاد سینما چرخید و از صف طویل ۱۸۰ فیلمی که منتظر اکران بودند، کاسته شد.
رویکرد حمایتی از سینما، تنها به همان ماه‌های نخست استقرار دولت مردمی ختم نشد بلکه این روند، تا به امروز که ۲ سال از عمر دولت می‌گذرد نیز در تمامی شئون رعایت شده است که در ادامه به برخی از مهم‌ترین این اقدامات طی یک سال اخیر اشاره می‌شود.
گیشه ۶۴۹ میلیاردی با حدود ۱۷ میلیون مخاطب
طی یک سال اخیر، برخلاف آن‌چه که انتظار می‌رفت، استقبال خوبی از سینماها به عمل آمد. طی یک سال اخیر، ۱۶ میلیون و ۸۶۵ هزار مخاطب به سینما رفتند. برای این تعداد مخاطب، ۶۳۸ هزار سانس ترتیب داده شد و میزان فروش گیشه نیز به ۶۴۹ میلیارد تومان رسید.
فیلم‌های سال ۱۴۰۱ در ۳۶۸ هزار سانس نمایش داده شدند. ۷ میلیون و ۴۸۴ هزار نفر برای تماشای این فیلم‌ها به سینما رفتند و ۲۳۱ میلیارد تومان نیز به گیشه سینماها واریز کردند. برای سال ۱۴۰۲، تا به امروز، ۹ میلیون و ۳۸۱ هزار نفر به سینما رفتند. ۲۷۰ هزار سانس برای اکران فیلم‌ها در نظر گرفته شد که اقتصاد نمایش این تعداد فیلم، ۴۱۸ میلیارد تومان است.
این آمار در شرایطی رقم خورده که سینماها طی پائیز سال گذشته، تقریبا تعطیل بودند و پس از آن نیز با سانس‌های محدودی به نمایش فیلم پرداختند؛ بنابراین پتانسیل واقعی سینمای ایران، بسیار فراتر از آن چیزی است که هم‌اکنون تحت‌عنوان کارنامه سال دوم دولت به چشم می‌خورد.
تعداد سالن‌های سینما به ۷۲۰ رسید
در پایان دولت دوازدهم، ۲۷۷ سینما با ۵۴۱ سالن، بسته به روند فعال بودن یا نبودن آنها، در کشور وجود داشت. نشانه‌گذاری در دولت سیزدهم، رسیدن تعداد سالن‌های سینمایی به عدد ۱۰۰۰ بوده است که این آمار، تا پایان مردادماه ۱۴۰۲، به ۳۵۴ سینما و ۷۲۰ سالن رسیده است. طبق اطلاعات اختصاصی رسیده به ایرنا، سیاست، طی ۲ سال آتی به گونه‌ای خواهد بود که ماهانه، حداقل ۱۰ سالن سینمایی در کشور افتتاح شود تا در نهایت، تعداد سالن‌های سینمایی کشور تا پایان دولت سیزدهم، به عدد ۱۰۰۰ برسد که یک شاخص مطلوب و بهینه در سینمای ملی محسوب می‌شود.
سینمای امید
علاوه بر این ۲ اقدام مثبت، اتفاق‌های خوب بسیاری در حوزه سینمای ایران رقم خورده است: اعطای مجوز به نمایش فیلم‌های خارجی روز، توجه به دفاتر سینمای جوان در استان‌ها، بحث حمایت از تولیدات استانی، برگزاری قدرتمند تمامی جشنواره‌های سینمایی، توجه به بحث عدالت اکران، حضور بین‌المللی سینمای ایران، طراحی بنیاد ملی انیمیشن، حوزه مطالعات و پژوهش، تلاش برای احکام سینماگران و اکران فیلم‌های توقیفی و . . . ازجمله اقداماتی است که طی یک سال اخیر با قدرت انجام شده و نتیجه حاصله از این تلاش‌ها که بخش بسیاری از آنها رسانه‌ای نشده است، سبب شد تا برای سینمای ایران که شاید تصور می‌شد، نتواند مسیر سلامت خود را همچنان بپیماید، اتفاق‌های خوبی رخ دهد.