به گزارش ایرنا، شهریور ماه ۱۴۰۰ و در ماه‌های ابتدایی دولت سیزدهم، رهبر انقلاب در دیدار با مدال‌آوران المپیک و پارالمپیک ۲۰۲۰ توکیو سخنانی را مطرح کردند که بسیاری از کارشناسان از آن به عنوان نقشه راه ورزش ایران یاد کردند. معظم‌له در بخشی از سخنان خود با تأکید بر کیفی‌سازی ورزش بین‌المللی و اولویت دادن بر اعزام ورزشکاران مدال‌آور به تورنمنت‌های بزرگ، به‌نوعی نقشه راه ورزش را برای اعزام‌های گسترده تعیین کردند.
تاکید هوشمندانه رهبر انقلاب بر کیفی‌سازی ورزش بین‌المللی در حالی بود که وزارت ورزش و کمیته‌های ملی المپیک و پارالمپیک هر ۲ سال یک بار باید در آوردگاه‌های بزرگی مانند بازی‌های آسیایی، پاراآسیایی،بازی‌های المپیک و پارالمپیک حضور پیدا کنند. بازی‌هایی که جایگاه کاروان ایران در آن می‌تواند تعیین کننده اقتدار ورزش کشور باشد.
اما آیا شمار کاروان و نفرات اعزامی می‌تواند در این اقتدار سهیم باشند؟ در پاسخ به این پرسش باید گفت که حضور در آوردگاه‌های بزرگی مانند المپیک و پارالمپیک نهایت آرزوی یک ورزشکار است و نتایج آن در بزرگترین جشنواره ورزشی جهان نیز می‌تواند گویای پیشرفت ورزش هر کشور در رشته‌های مختلف باشد. اینکه نمایندگان ایران در برخی از رشته‌ها توان عبور از خط پایان را نداشته یا در مرحله گروهی در جایگاه آخر هر رشته قرار گیرند نه تنها زیبنده نام ایران اسلامی نخواهد بود بلکه اعزام این ورزشکاران به خارج از کشور هزینه‌تراشی برای ورزش است، هزینه‌هایی که در شرایط سخت اقتصادی کار را برای وزارت ورزش و کمیته‌های ملی المپیک و پارالمپیک سخت خواهد کرد.
مشکلات اقتصادی، نوسانات نرخ ارز و ضرورت توجه ویژه به مدال‌آوران آوردگاه‌های بزرگ، اهمیت تدوین دستورالعمل کیفی‌گرایی در ورزش ایران را بیش از پیش کرد؛ دستورالعملی که در چند سال گذشته به صورت آزمایشی در کمیته ملی پارالمپیک زیر نظر محمود خسروی‌وفا اجرایی و در نهایت به الگویی برای رشته‌های المپیکی تبدیل شد. خسروی‌وفا در پایان بازی‌های پارالمپیک توکیو در خصوص موفقیت این دستورالعمل در توکیو به خبرنگار ایرنا گفت: موفقیت کاروان سردار دل‌ها در سرزمین آفتاب نشان داد که کیفی‌گرایی در اعزام، یک الگوی بسیار مناسب برای ورزش ایران است و می‌تواند در رشته‌های مختلف مورد توجه قرار گیرد.
حال این سوال در ذهن مخاطب ایجاد خواهد شد که دستورالعمل کیفی‌گرایی چیست و چرا باید در ورزش به یک راهبرد بلند مدت تبدیل شود؟ در پاسخ به این پرسش هم باید گفت که در راهبرد کیفی‌گرایی ملاک اعزام، کسب سهمیه نیست بلکه رسیدن به رکورد یا جایگاهی است که دست‌اندرکاران ورزش آن را تعیین خواهند کرد. اگر ورزشکار از اعزام خود به المپیک یا بازی‌های اسیایی تحت هر شرایطی مطمئن باشد، بدون شک میزان انگیزه و تلاش وی برای موفقیت چشمگیر نخواهد بود اما اگر ملاک اعزام از سهمیه به جایگاه فرد در المپیک تغییر پیدا کند آن زمان است که در رشته‌های رکوردی شاهد تلاش بیشتر هر ورزشکار هستیم.
در پارالمپیک توکیو برای اعزام ورزشکاران، چهار گروه هدف تعریف شده بود. سه گروه آن مدال‌آورانی بودند که رکوردهایی نزدیک به سکوی پارالمپیکی داشته و گروه چهارم ورزشکارانی بودند که امید کسب مدال طلا در بازی‌های پاراآسیایی داشتند و با راهبرد حمایتی اعزام می‌شدند. اعزام با این راهبرد یکی از تاریخی‌ترین نتایج پارالمپیک را به نام کاروان ایران در توکیو ثبت کرد. کاروان ایران که با نام سردار دل‌ها و با حضور ۶۲ ورزشکار راهی پارالمپیک توکیو شده بود، موفق به کسب ۲۴ مدال (۱۲ طلا، ۱۲ نقره و یک برنز) شد. این در حالی است که ۱۱۱ ورزشکار در قالب کاروان ورزشی ایران به پارالمپیک ۲۰۱۶ ریو اعزام شد که حاصل تلاش آنان ۲۴ مدال بود که تنها هشت نشان آن زرین بود.
نتایج درخشان کاروان سردار دل‌ها در سایه دستورالعمل کیفی‌گرایی و توصیه رهبر انقلاب به کیفی‌سازی ورزش بین‌المللی، مسوولان دولت سیزدهم را بر آن داشت تا راهبرد کیفی‌گرایی را به یک دستورالعمل کلی برای ورزش ایران تبدیل کنند، راهبردی که با حمایت وزارت ورزش و هماهنگی کمیته‌های ملی المپیک و پارالمپیک در جریان و قرار است برای نخستین بار به صورت رسمی در ورزش المپیکی ایران مورد استفاده قرار گیرد. اجرایی شدن این دستورالعمل در دولت سیزدهم زمانی بیش از پیش مورد توجه قرار گرفت که محمود خسروی‌وفا یکی از تئورسین‌های این دستورالعمل در شهریورماه سال گذشته به عنوان رئیس کمیته ملی المپیک انتخاب شد و غفور کارگری نیز در آذرماه سال ۱۴۰۱ جانشین خسروی‌وفا در کمیته ملی پارالمپیک شد، هماهنگی کامل این سه نهاد ورزشی در دولت سیزدهم موجب شد تا مسیر اجرای دستورالعمل کیفی‌گرایی هموارتر از گذشته باشد.