«کیومرث یزدان‌پناه» روز پنج شنبه با بیان اینکه بریکس در رقابت با دیگر سازمان‌های بین المللی و منطقه ای، برای کسب جایگاه بهتر می جنگد، افزود: این سازمان می تواند به یک ابرقدرت اقتصادی تبدیل شده و صحنه رزم جهانی را به نفع اقتصادهای نوظهور تغییر دهد.
وی با اشاره به این موضوع که بریکس نماد قدرت‌های نوظهور در اقتصاد سیاسی جهان محسوب می‌شود، گفت: بریکس در این راه پر مخاطره، توقف نخواهد کرد، زیرا برای تثبیت موقعیت خود در نظام جهانی راهی طولانی در پیش دارد.
این استاد دانشگاه با تشریح توانایی های بریکس، ادامه داد: براساس برخی گزارش‌ها، گروه بریکس در حال حاضر ۴۲ درصد جمعیت جهان، ۳۰ درصد جغرافیای سرزمینی، ۲۶ درصد تولید ناخالص داخلی و ۲۰ درصد تجارت کالایی جهان را در اختیار دارد.
یزدان‌پناه درباره علت پذیرش ایران و برخی کشورهای دیگر در نشست بریکس در ژوهانسبورگ نیز گفت: توانمندی در حال گسترش اعضای اصلی و محوری بریکس، این سازمان را بر آن داشت تا دنبال افزایش تعداد اعضای موثر خود باشد و پیگیری عضویت ایران در این نهاد را می‌توان در همین راستا ارزیابی کرد.
وی با اشاره به این موضوع که عضویت در بریکس، یکی از اولویت های دیپلماسی اقتصادی ایران بود، افزود: بریکس هدفمند ایران را انتخاب کرد و اعضای آن قصد دارند تا کمربند انرژی این گروه را با عضویت ایران محکم و از توان ترانزیتی این کشور در قلب آسیای غربی بهترین بهره برداری را کنند؛ لذا بریکس فرصتی طلایی برای ایران است.
این کارشناس ارشد جغرافیای سیاسی درباره محدودیت های سازمان بریکس نیز گفت: بریکس تحت سلطه مطلق دلار بوده و وابستگی قدرت‌های اقتصادی عضو بریکس به ایالات متحده، به راحتی قدرت مانور و جایگزینی را به آن نمی دهد و عرصه نفوذ ژئوپلیتیکی آن را محدود می‌کند.
به گزارش ایرنا، سران گروه بریکس شامل برزیل، روسیه، چین، هند و آفریقای جنوبی در نشست اخیر خود که در آفریقای جنوبی در حال برگزاری است، با عضویت ایران و پنج کشور دیگر شامل عربستان، امارات، مصر، اتیوپی و آرژانتین به عنوان اعضای کامل در گروه بریکس موافقت کردند.
بزرگ‌ترین گردهمایی سران کشورهای جهان غیرغربی در چارچوب «بریکس» از ۳۱ مرداد ۱۴۰۲ آغاز شده و تا دوم شهریورماه جاری (امروز) در منطقه مالی «سندتون» ژوهانسبورگ آفریقای ادامه دارد.
طرح ایجاد گروه بریکس با نزدیکی چهار قدرت اقتصادی در حال ظهور جهان شامل برزیل، روسیه، چین و هند در دوران اوج یکجانبه‌گرایی آمریکا در اواسط دهه ۱۹۹۰ میلادی شکل گرفت. سابقه شکل‌گیری این گروه به سال ۲۰۰۱ باز می‌گردد و نهایتاً «گروه بریک» در ۱۶ ژوئن ۲۰۰۹ به‌طور رسمی تأسیس شد و با اضافه شدن آفریقای جنوبی در ۲۱ سپتامبر ۲۰۱۰ نام آن پس از پیوستن این کشور از «بریک» به «بریکس» تغییر یافت.
مهم‌ترین شاخصه در این گروه کارکردهای اقتصادی، مالی و پولی و همچنین گستره فرامنطقه‌ای و جهانی بودن اعضا و اثرگذاری آن بوده که به گروه «قدرت‌های اقتصادی نوظهور» معروف است.