رضا مقدم در گفت‌وگو با ایرنا، در واکنش به خط خوردن نام خود از فهرست بازی‌های آسیایی، اظهار داشت: نامم از اعزامی‌های هانگژو خط نخورده است و کلا بحث این نبود. آسیب‌دیدگی برایم پیش آمد و از گذشته دیسک کمر داشتم و الان هم این موضوع بسیار اذیتم می‌کند. به همین دلیل در فدراسیون پزشکی ورزشی تحت درمان هستم.
وی افزود: دیسک کمرم سبب شد تا اعزامم ۵۰-۵۰ باشد. فدراسیون دوومیدانی نمی‌خواست نامم را کلا خط بزند و حسین کیهانی را جایگزین کند بلکه مشکل اصلی آسیب‌دیدگی من بود. حتی اعزام کیهانی و نرفتن من هم ۵۰- ۵۰ است. در این زمینه با افشین داوری صحبت کردم و گفتم که جدا از اینکه دو هفته دوره درمانم را باید بگذرانم و تمرین نمی‌کنم، زمانی که بخواهم برگردم استرس دارم و شاید به آن کیفیت گذشته نرسم تا مسابقه بدهم.
رکورددار پرتاب چکش عنوان کرد: سهمیه دوومیدانی‌کاران در هانگژو کم و خط خوردنم قطعی نشده و خودم هم در مورد نرفتن به بازی‌ها پافشاری می‌کنم زیرا شرایطم را می‌دانم. مگر آنکه یک هفته‌ای بهبود پیدا کنم. طول درمانم هم شاید اضافه شود و در آن زمان رفتن من به بازی‌ها فایده ندارد. همچنین رکوردم ۷۲.۴۰ متر است و رنکینگ سوم آسیا هستم و می‌توانم مدال بیاورم.
وی در واکنش به این موضوع که چرا تنها یک نفر ورودی بازی‌ها را در بخش مردان کسب کرده، خاطرنشان کرد: این موضوع به دانش مربی و شرایط فنی دوومیدانی‌کار بازمی‌گردد. هرچند فدراسیون دوومیدانی رکوردهای سختی نگذاشته بود. در واقع رکوردهایی گذاشته بود که ورزشکار جزو فینالیست‌های بازی‌ها شود.
مقدم ادامه داد: روی همین عددها در پرش سه گام با رکورد ۱۶.۶۰ در رده بیستم آسیا هستیم. درست است که آن ملی‌پوش رکورددار ایران است؛ اما باید به آن سطح از آمادگی با مربی خود برسد تا بتواند در هانگژو فینالیست شود. استعداد یک ورزشکار و شرایط تمرین روی رکوردهای آنها اثر می‌گذارد. وقتی صبح ها سرکار بروی و بعد از ظهر تمرین می‌کنند و نتیجه نمی‌گیرند.
وی گفت: شرایط بازی‌ها قابل پیش‌بینی نیست. روی کاغذ رکورد به گونه دیگری است و وقتی ورزشکار در محیط قرار می‌گیرد ممکن است مانند حسین کیهانی در جاکارتا به یکباره به طلا برسد بنابراین عملکردهای ما روی کاغذ مشخص نمی‌شود.