به گزارش خبرنگار ایرنا، سنندج را که رد می کنی باید حواست باشد که راه قدیمی را نروی، چون هم دورتر است و هم پیچهای زیادی دارد و از طرفی محل تردد خودروهای سنگین است.
جاده جدید عمر زیادی ندارد ولی راه را کوتاه کرده و امنیت ترافیکی بیشتری دارد. وارد جاده که می‌شوی کوههای آراسته به بلوط در مقابل چشمهایت ظاهر می شود و بعد از آن روستاها را یکی یکی پشت سر می‌گذاری؛ تیژتیژ، قلعه جوق، قلعه شیخان، اسلام‌دشت، شیخ عطار و ...
چند تونل هم در مسیر وجود دارد که طولانی‌ترین آن باغان ۲ کیلومتر طول است، زیبایی‌های مسیر زیاد است و گل‌های آفتابگردان در کنار جاده سر به زیر، به خوش‌آمد میهمانان می‌آیند.
از مریوان تا باشماق مسیری حدودا یک ربع ساعت پیش رو قرار دارد و در داخل شهر راهنمایی زوار به تعداد زیاد به چشم می‌خورد، محل موکب‌ها، پارکینگ خودرو و ...
حسین(ع) اسم رمز وحدت
در مرز هم موکب‌ها تنها حول یک محور برپا شده‌اند: حسین(ع) ...
کاک مختار اهل روستای برده‌ره‌شه مریوان، چای ذغالیش به راه است و از زوار با صدای بلند دعوت می‌کند تا مهمان موکبش شوند.
چند کتری دوده گرفته روی منقل آتش و ذغال دعوتت می کند تا یک چای آتشی بخوری. کاک مختار ۱۰ روزی است که در مرز مستقر شده و موکبداری می‌کند، او وظیفه مسلمانان را خدمت به زوار می‌داند.
موکب دیگری در انتهای ورودی به سمت مرز مستقر است، از شیراز آمده‌اند تا در خدمت زوار باشند؛ کوچکترین عضوشان شاید ۱۰ ساله باشد با شربت در حال پذیرایی است.
موکب دیگری به نام نامی قاسم‌ابن‌الحسن (ع) غذای گرم برای زائران تدارک دیده است.
عبور از مریوان با اولین تذکره کربلا
در بین همه زائران حال و هوای زیارت اولی‌ها دیدنی است، محمد مهدی زائر کوچک هفت ساله از یزد می گوید: به پدر و مادرم اصرار کردم حتما به کربلا برویم و آنها هم مرز مریوان را بخاطر آب و هوایش برایمان مناسب‌تر دیدند.
از حس و حال عالی این سفر برایم تعریف می کند و خوشحال است که زیارت نصیبش می‌شود.
حال یگی دیگر از زائران دیدنی‌تر است، گروه پنج نفره‌ای از کرمان که یکی از آنان با زبان بی زبانی تذکره اولین زیارتش را گرفته.
ناشنواست و به زبان اشاره از گلوی بریده‌ای می‌گوید که قرار است برای اولین بار به زیارت مرقد مطهرش برود.
کم‌کم زمان عبور از مرز رسیده و من برای دومین سال از باشماق، راهیِ راهی می‌شوم که انتهایش به 'حسینی شدن" می‌رسد.
مراحل گذرنامه و رسیدن به خاک عراق کمتر از ۱۰ دقیقه طول می‌کشد، آن طرف ون‌های طرف قرارداد با ایران با هفت دینار ما را به موکب (تکیه) کسنزانی‌ها می‌رسانند.
محلی که دراویش اهل سنت کسنزانی امسال هم پذیرای زائران اباعبدلله‌الحسین(ع) هستند.
با غذای گرم، شربت، آب خنک و چای و وای فای رایگان و محل استراحت خنک و.... خلاصه هر آنچه که از دستشان برآمده سنگ تمام گذاشته‌اند.
در بین راه اهالی کرکوک هم که به خاطر تعیین باشماق به عنوان مرز تردد زائران اربعین ۲ سالی است که افتخار میزبانی از زائران اربعین را دارند، با شور و شعوری شگفت آور از میهمانان پذیرایی می کنند، یک موکب در شهر تازه و دیگری در طوزخرماتو.
زبانشان " ترکمانی" است و ترک زبانهای ایران به راحتی زبانشان را می فهمند.
تا نجف حدود ۹ ساعتی با استراحت و توقف‌های طولانی، طول می‌کشد و پس از زیارت حرمی که خانه پدری همه ایرانی‌ها به شمار می‌رود، راه مشایه را در پیش می‌گیریم، مسیری از ابتدا تا انتهایش سلام به کربلاست.
و سرانجام بعد از چند روز پیاده روی چشممان به گنبدی می افتد که دستگیر همه بی پناهان است و برای ورود به بین‌الحرمین از حضورش اجازه می‌خواهیم، از بی دستی که دست افتادگان را می‌گیرد از حضرت عباس(ع).
امسال برای دومین سال است که مرز باشماق برای تردد زائران اربعین در نظر گرفته شده است.
مرز باشماق در ۱۵ کیلومتری غرب مریوان و شهر مریوان نیز در ۱۰۹ کیلومتری غرب سنندج مرکز استان کردستان واقع شده است.
طبق اعلام فرمانداری مریوان، تا ظهر روز سه شنبه بیش از ۳۳ هزار زائر اربعین از مرز باشماق وارد عراق شدند.