به گزارش ایرنا. واژه شیرین و ماندگار اربعین و بیستم ماه صفر سال ۶۱ هجری قمری مصادف با چهلمین روز شهادت فرزند زهرا (س) و سومین امام معصوم(ع) شیعیان است که بر اساس نظر فقیه شهیر شیخ مفید، زمان بازگشت اصحاب، انصار و اسرای عاشورای اهل بیت عصمت و طهارت (ع) از شام به کربلای پربلا، اقامه اولین زیارت و عزاداری بر مزار غریب و غبار گرفته امام حسین (ع) و شکل گیری واژه شریف اربعین در تاریخ اسلام است.
با ظهور اربعین، تدبیر و هدایت پیام رسان کربلا حضرت زینب کبری (س)، انقلابی در عاشورای حسینی (ع) رخ داد و خیزش دیگری در مُصحف مبارک تشیع بروز کرد و بجای ملاقات و معاشرت یاران و دلدادگان با مراد خویش، زیارت قبر و مضجع مبارکش انواری شد که تا آخر زندگی و ختم آفرینش مخلوقات خدا، شمع بندگان بر گردش به بندگی می پردازند و به طواف این خاک شفا بخش افتخار می کنند.
با شکل گیری آفتاب اربعین و تدفین راس مبارک شهدای کربلا توسط حضرات معزز جابر و عطیه دو تن از دوستان و مریدان متدین امام حسین (ع) برای نخستین بار، یک کانون تربیتی و یک دانشگاه دین و دانش در مسیر عبور انسانیت برپا شد که امراض را به بهای اخلاص مداوا میکرد بطوریکه براساس روایات و اقوال متعدد بزرگان و راویان دین، زیارت قبر فرزند مظلوم علی (ع) و سبط عزیز پیامبر (ص) برابر است با هزار حج و هزار عمره، آزادی هزار بنده، اجر هزار شهید از شهدای بدر، هزار روز روزه داری، هزار صدقه مقبوله و آمرزش گناهان گذشته و آینده زائرین و به همین دلیل است که از سال ۶۱ هجری تاکنون همه ساله میلیون ها انسان مخلص، محتاج محبت، گرفتار، فقیر، غنی، زاهد، گناهکار، عارف و جاهل با پای پیاده و پیمودن صدها کیلومتر مسیر مشقت بار، خود را به کربلا می رسانند تا در زلال پرکمال و بی مثال حضرت ابا عبدالله الحسین (ع) روح و جان را مصفی کنند و بار تن و زنگار دل بیاندازند و سبکبار به اوطان خویش برگردند.
مکنت پرمحنت بیست ساله معاویه در بلاد شامات، پیچیده ترین زمامداری در نوع و زمان خود بود که با مسخ عقلانیت و قرائت متوهمانه از دین و شریعت اسلام، بندگان شکم و شهوت پرورش داده بود تا با پیمانه جهل و غل غفلت، سبد محبوبیت منحوس خود را توسعه داده و بر مسند نامیمون خلافت بماند و بر نعش دین و دیانت و نادانی بندگان عصر خود بتازد.
اما عشق صادق و قداست کامل پیامبر(ص)، علی، فاطمه،حسن و حسین (علیهم السلام) در آوردگاه سقیفه، نهروان، فدک، کربلا، شام و دمشق، غبار وجدان های خفته دوران را شست و با یک آبشار عزت و تحفه تربیتی، کراهت چهره آل ابوسفیان را نمایان و نفاق آن را عریان و برگ رسوایی بر این نماد نحس پوشانید.
حرمت محرم و عظمت امام حسین (ع) و یارانش در مکتب قرآن و اهل بیت عصمت و طهارت (ع)، به قدری مهم و بحث برانگیز است که در توان هیچ قلمی و حوصله هیچ قدرتی نمی گنجد و لذا تشکیل و ترویج و توسعه معارف امام مظلومان در قاموس اربعین شهادتش مقدور و میسور شده و نقش تربیتی این حادثه بزرگ اجتماعی در تنظیف و تهذیب نفوس آدمیان، فارغ از حیطه ادیان و اعتقادات، نژاد، رنگ، مکتب، مذهب و تمدن، امروز به یک نهضت عظیم سازندگی در ابعاد روحی، روانی، جسمی و جغرافیایی تبدیل شده و جهانی را متوجه خود کرده است.
نقش و آثار تربیتی اربعین در عرصه عالم به قدری مفید و متنفذ است که با هیچ نرم افزاری در هزاره سوم و عصر انفجار علوم امروزی قابل مقایسه و معاوضه نیست و اعجاز آن همه اندیشمندان و عالمان الحادی را به واکنش واداشته و تنها راه کاهش سرعت سرسام آور این کشتی نجات بشریت و آرامش سردمداران جهان سلطه غرب را در پایین کشیدن پرچم سرخ حسین(ع) و بیرق سبز مهدوی (عج) می دانند.
اربعین حریم پاکی است که با آفتاب عاشورا منوّر و در لوای آسمان امام حسین(ع)، معطر گشته و در این فضای ملکوتی سربازان پاکبازی چون شهید حاج قاسم سلیمانی و محسن حججی تربیت شدند و با تاسی به حسین شهید(ع) و علمدار با وفایش قمر بنی هاشم با سر بریده و دست قطع شده از دین خدا پاسداری کردند.
در این مدرسه مقدس بسیجیان خاکی پوشی چون شهیدان حسین فهمیده و علی جرایه، (کم سن و سالترین دانش آموزان شهید) سرداران شهید حاج صارم طهماسبی، یادگار امیدی، محمد کرمی، مرتضی ساده میری، علی غیوری زاده، مجید کشکولی و علی بسطامی ...در آن مشق عشق کردند و در هشت سال دوران دفاع مقدس افتخار آفریدند و پرچم فتح و نصرت اسلام را بر فراز کوه قاف به اهتزاز در آوردند.
تاثیرات تربیتی اربعین صحیفه سبزی است که فداکاری های دیروز رزمندگان را امروز و در محشر مهران متجلی کرده است.
عشقی آسمانی که در وجود آحاد ایرانیان و ایلامیان عجین شده و در پذیرایی از زوار کربلای معلی و نجف اشرف ظهورپیداکرد ه است.
ترحم، نوعدوستی، ایمان، ایثار، انفاق، صداقت، اخلاق دینی، مقاومت، مهربانی، تواضع و طهارت روح که در کنگره عظیم اربعین شاهد آن هستیم گوشه ای از برکات آموزه های این سنت ریشه دار اسلامی است.
امیدواریم این ارادت خالصانه که از گذشتگان به ما رسیده باهمت همگانی به آیندگان منتقل و اثرات دینی و تربیتی نهضت سالار شهیدان بعنوان امانتی الهی به نسل‌های آینده منعکس و انتقال داده شود .
چنین بادا.