به گزارش ایرنا، بین الحرمین و گنبد طلایی ارباب پشت پرده شبنم اشکهایم به لرزه درآمد، خیلی دلتنگ کربلا و رفتن بودم اما شرایط جسمی ام مانع از رفتنم بود، چون قطع نخاع بودم مسیر طولانی موجب زخم بستر و مشکلات زیادی برایم می شد که دیگر ماندن را به رفتن ترجیح دادم.
مهارتم در زمینه تعمیر ویلچر و وسایل توانبخشی بود، به یکباره به ذهنم رسید که بجای رفتن خدمت به میهمانان حسینی را آغاز کنم.
مطلع شدم که بهزیستی موکب خدمات دهی دارد، به مددکاران بهزیستی مراجعه و به آنها آمادگی ام را برای حضور در مرز مهران و تعمیر ویلچر زائران اعلام کردم و از اوایل دهه ۹۰ همزمان با پیاده روی اربعین در مهران تاکنون همه ساله حضور یافته ام.
مصاحبه با این عاشق حسینی را در گرمای بالای ۴۵ درجه ای مهران می گیرم، شدت گرما و عرق موهای سرش را به پیشانی اش چسبانده، شاید بخاطر جلوگیری از زخم بستر است که در مدت زمانی که مراجعه کننده ندارد از روی ویلچر به روی تخت جابجا شده است.
گوشه ای از موکب بهزیستی ایلام جایگاه این عاشق حسین(ع) است، تختخوابی که در گوشه ای از موکب قرار گرفته و وسایلش را بر روی آن گذاشته، گوشه ای که "حامی" قرار است تا پایان اربعین و حضور زائران سیدالشهدا(ع) آن حضور داشته باشد.
"حامی" ۳۲ سال پیش بر اثر حادثه رانندگی بر اثر قطع نخاع ویلچر نشین شد ولی اراده و میز بانی اش از زائران او را به قلبی ماندگار در مهران تبدیل کرده است.
امسال و همزمان با ایام اربعین حسینی این عاشق حسینی با استقرار در موکب سیدالشهدا(ع) اداره کل بهزیستی ایلام در مرز مهران خدمتش به میهمانان ضیافت اربعین را آغاز کرده است.
فردی که که با وجود معلولیت شدید جسمی اما ادای نذر خدمتش توجه و نظر عمده زائران را به خود جلب کرده و اینگونه حامی دیگران شده است.
حضور معنادار این معلول ضایعه نخاعی در مهران با وجود وضعیت جسمی و خادمی زائران با گرمای بالای ۴۵ درجه ای مهران جلوه ای زیبا هم از خدمت و هم شوق، شور و شعور حسینی را خلق می کند.
بی شک حضور "ولی حامی" و خدمت ارزشمندش به زائران ناتوان در این ضیافت، از سالمند گرفته تا معلول و جانباز، پرده دیگری از نمایش عشق و دلدادگی به سیدالشهدا(ع) است که همه ساله توسط وی تکرار می شود.
خدمت صادقانه و ارزشمند این معلول دوستدار حسینی تقدیر و تجلیل مجموعه بهزیستی را بدنبال از وی بدنبال داشته است.