«یزد، استان ثروتمندی است، شرکت‌ها و واحدهای تولیدی بزرگی دارد، آدم‌های متمولی هم دارد، اما هیچکس حاضر به حمایت از پسر من که قهرمان کاراته کشور است و به گفته برخی از کارشناسان در صورت توجه می‌تواند در جهان هم بدرخشد، نمی‌شود.»
اینها بخشی از درد دل‌های "حمیدرضا امید بهار" پدر "ایلیا امید بهار" ، قهرمان ۱۰ ساله وزن منهای ۳۰ کیلوگرم رقابت های کاراته قهرمانی کشور در سبک کیوکوشین است که به تازگی در تهران برگزار شد.
"ایلیا" در کلاس پنجم در دبستان اندیشه شهر یزد تحصیل می کند؛ او در رقابت های قهرمانی کشور که ۹ شهریور در تهران برپا شد مدال طلا را بر سینه آویخت.
پدر ایلیا که به همراه فرزندش به دفتر ایرنا آمده بود، ادامه داد: نه فقط صاحبان واحدهای صنعتی و معدنی که حتی مسوولان ورزش استان هم کمکی به ما نکردند و با هزینه شخصی، پسرم را به رقابت‌ها بردم و حتی در زمان بازگشت هم کسی به استقبال ما نیامد و یادی از قهرمان ایران نکرد.
وی پرسید: با کدام منبع مالی، او را پرورش دهم و برای رقابت های مهمتر و بزرگتر آماده کنم؟ با کدام پول؟ کدام تغذیه مناسب؟ و کدام آرامش و آسایشی؟
پدر قهرمان ۱۰ ساله کاراته ایران افزود: اگر قرار است پسر من بعد از مسابقات کشوری در رقابت های بین‌المللی هم بدرخشد باید امکانات لازم در اختیارش باشد و هزینه های آن هم تامین شود، من یک کارگر ساده هستم چطور می توانم از پس هزینه های تربیت یک قهرمان برآیم؟
حمیدرضا که خودش در رشته کاراته فعالیت کرده، اظهارداشت: نونهالان مستعد ما نیاز به حمایت دارند؛ نمی شود حکم بگیرند و آن را در طاقچه اتاق نگهداری کنند! نونهالان زیادی در استان یزد هستند که حمایت نمی شوند در حالیکه همین افراد در صورت اندکی توجه می توانند قهرمان کشور و جهان شوند.
وی ادامه داد: در باشگاهی که در آن فعالیت می کنم، ورزشکارانی در حد جهانی داریم ولی بخاطر مشکلات مالی و بی‌توجهی‌ها توان ادامه دادن ندارند و خیلی‌ها بخاطر نداشتن امکانات مالی با وجود داشتن استعداد، دور ورزش کاراته را خط کشیدند.
نونهالان زیادی در استان یزد هستند که حمایت نمی شوند در حالیکه همین افراد در صورت اندکی توجه می توانند قهرمان کشور و جهان شوندپدر ایلیا ، حمایت صاحبان صنعت و معدن، خیران و مسوولان ارشد استان از استعدادهای ناب ورزشی استان را خواستار شد و گفت: مسوولان ورزش هم باید این افراد را مورد توجه خاص قرار دهند تا برای استان و کشور افتخار آفرینی کنند.
اما بشنوید از ایلیا، قهرمان ۱۰ ساله کاراته کشور که ورزش را از سن هفت سالگی آغاز کرد و در کنار آن به درس و مدرسه خود هم پرداخت به گونه ای که هیچ لطمه ای به درس و تحصیل وی وارد نشده است.
او در مرداد ماه امسال نیز در رقابت های کشوری به مدال طلا دست یافته بود و چندین مدال از مسابقات استانی و یک مدال از رقابت های بین المللی در کیسه خود دارد.
ایلیا، بسیار محجوب است و زیاد اهل گفت و گو نیست اما در صحبت کوتاهی که با وی داشتیم از ما خواست به پدرش کمک کنیم تا این همه حرص نخورد!
ایلیا افزود: قهرمانی در کشور برای من کافی نیست، مصمم هستم که در رقابت های خارجی و بزرگتر برای کشورم افتخار آفرینی کنم اما پدرم می گوید که از پس هزینه ها بر نمی آید و هیچکس حاضر به کمک کردن به ما نیست.
از این پدر دلسوز و پسر قهرمانش خداحافظی و آنها را بدرقه کردیم اما یک سوال همچنان حل نشده در ذهن ما باقی مانده: آیا کسی هست که به ایلیا و همسالان او کمک کند؟ مگر یزد چند قهرمان کشوری دارد و مگر اصلا یزد در ورزش کشور جایگاهی دارد؟
وقتی پدیده ای در یک رشته ورزشی می درخشد و افتخار کسب می کند بر ما مسوولان ورزش کشور و استان است که از آنها حمایت کنیم تا این استعدادهای ناب سرکوفته نشوند بخصوص اگر در رده نونهالان باشند قطعا روحیه ای حساس دارند و از اتفاقات پیرامون خود هم کاملا آگاه هستند.
یک کودک ۱۰ ساله اما مستعد از مشکلات مالی آنچنان که بزرگترها درک می کنند سر در نمی‌آورد و به این کارها هم کاری ندارد، استعدادی خدا در او نهفته و او می خواهد آن را به نمایش بگذارد پس بر ماست که او را حمایت کنیم.