به گزارش ایرنا، شرکت کربن ایران به عنوان تولید کننده دوده صنعتی در سال ۱۳۵۳ در اهواز آغاز به کار کرد و بیش از ۱۰ سال است که به دلیل قرار گرفتن در حریم شهری و ایجاد آلایندگی، انتقال آن مصوب شده است. با وجود اینکه کارشناسان محیط زیست بارها نسبت به آلودگی‌های ایجاد شده توسط شرکت کربن در سطح شهر اهواز هشدار داده‌اند اما هنوز اقدام جدی برای جابه‌جایی این شرکت به خارج از شهر انجام نشده است.
فرهاد قلی‌نژاد معاون محیط زیست انسانی اداره کل حفاظت محیط زیست خوزستان روز شنبه در گفت‌وگو با خبرنگار ایرنا اظهار کرد: این شرکت تاپایان شهریورماه مهلت دارد تا برنامه زمانبندی برای جابجایی تاسیسات خود از محل فعلی را رسما و کارشناسی شده به اداره کل حفاظت محیط زیست خوزستان اعلام کند.
وی تاکید کرد: اگر موضوع تعیین تکلیف این شرکت تا پایان شهریور ماه جاری مشخص نشود قطعا اداره کل محیط زیست خوزستان آن را از طریق قضایی پیگیری می‌کند.
معاون اداره کل حفاظت محیط زیست خوزستان با اشاره به اینکه به صورت جد پیگیر جابجایی شرکت کربن ایران به خارج از اهواز هستیم توضیح داد: با توجه به اینکه انتقال و جابجایی شرکت می‌تواند زمان‌بر باشد این موضوع نافی اقدامات کنترل‌کننده آلایندگی آن نیست.
شرکت کربن در فهرست صنایع آلاینده
وی یادآور شد: شرکت کربن ایران در فهرست صنایع آلاینده قرار دارد و براساس ماده ۱۴ قانون هوای پاک مکلف به جابجایی شده است.
قلی‌نژاد گفت: البته پیگیری‌های اداره کل محیط زیست خوزستان تنها مختص شرکت کربن نیست و براساس برنامه‌ریزی خود، تکالیف قانونی صنایع آلاینده و اقدامات آنها برای رفع آلودگی را به صورت مستمر رصد و پیگیری می‌کند.
به گزارش ایرنا شرکت کربن ایران در محدوده شهر اهواز با تولید دوده صنعتی در حال فعالیت است که در آلایندگی شهر اهواز نقش دارد لذا جابه‌جایی این شرکت به خارج از این شهر مصوب شده است.
بر اساس این گزارش، مهری مدیرعامل وقت بانک صنعت و معدن، دی ماه سال ۱۴۰۰ گفته بود: ۱۲ هزار میلیارد ریال برای جابه‌جایی شرکت کربن ایران با هدف جابجایی به خارج از شهر اهواز در قالب مصوبات سفر رییس جمهور به خوزستان، اختصاص داده خواهد شد.
بر اساس ماده ۱۴ قانون هوای پاک درمواردی‌که کاهش یا از بین بردن آلودگی ناشی از مراکز صنعتی، تولیدی، معدنی، خدماتی، عمومی و کارگاهی به تشخیص سازمان فقط از طریق انتقال تمام یا بخشی از خطوط تولید یا تأسیسات یا اماکن آنها به نقاط مناسب امکان‌پذیر می‌باشد و یا فعالیت مراکز مذکور در مناطق مسکونی سلامت ساکنان آن مناطق را به خطر بیاندازد، مالکان و مدیران واحد موظفند در مهلت تعیین شده در طرح انتقال، نسبت به انتقال واحد مربوطه اقدام کنند.