نخستین سینمای ایران پنج سال پس از اختراع سینما توسط برادران لومیر، در محله فرانسوی نشین پاساژ در تبریز جنب کلیسای کاتولیک ها شروع به کار کرد.
سینمایی که فقط در یک سئانس به تعداد ۱۰۰ نفر بلیت می فروخت و مردم مشتاق با جادوی جدیدی به نام سینما آشنا می شدند، تبریز در تاریخ خود صاحب مدرن ترین و بهترین سینماهای ایران بود و فرهنگ سینما رفتن و گرایش به این سرگرمی جدید پیش تر از دیگر شهرهای ایران در آن رایج شد.
به طوری که پنج سال پس از این تاریخ دومین سینمای ایران توسط میرزا ابراهیم خان صحاف باشی در خیابان چراغ گاز تهران افتتاح شد، در تبریز حدود ۵۰۰هزار نفری آن دوران ۱۱ سالن سینما وجود داشت، از طرف باغ گلستان به طرف چهار راه شهناز به ترتیب سینما مولن روژ، سینما آریا، سینما متروپل، سینما فرهنگیان، سینما سعدی، از چهار راه شهناز تا سه راه فردوسی و ارک؛ سینماهای ایران، دیانا، دریای نور و در خیابان شهناز، سینما کریستال و سینما آسیا پذیرای علاقمندان به سینما بودند.