به گزارش خبرنگار سیاسی ایرنا، سیستان و بلوچستان استانی که در بخش‌های کشاورزی، صنعت و معدن، تجارت و بازرگانی و از همه مهم‌تر شیلات دارای استعدادهای بالقوه و سرشاری بوده و دروازه تجارت پنج قاره دنیاست، در دوران قبل از انقلاب و رژیم طاغوت مسائل سیاسی را بر رفاه مردم ترجیح داده و هیچ‌گونه سرمایه‌گذاری برای این منطقه نشد.
استانی که پیش از انقلاب به‌دلیل بی توجهی رژیم پهلوی به مناطق مرزی و محروم کشور، به فقیرترین استان تبدیل شده بود و به لحاظ شرایط آب‌وهوایی خشک و کویری و مجاورت با مرز، به‌عنوان تبعیدگاه علما و بزرگان مورد بهره‌برداری دستگاه امنیتی شاه، یعنی ساواک قرار گرفته بود.
حضرت آیت‌الله خامنه‌ای هم از جمله کسانی بودند که ۲۳ آذر ۵۶ به سه سال اقامت اجباری در ایرانشهر سیستان و بلوچستان محکوم شده بودند اما تبعید بزرگان به این خطه، تبدیل به یک فرصت برای رفت و آمد مبارزان به این استان و زمینه‌ساز آگاهی عمومی مردم از مسائل جاری و توجه مضاعف نیروهای انقلاب به حل مشکلات مردم و آبادانی و توسعه این منطقه پس از پیروزی انقلاب اسلامی شد.
بر اساس روایت کسانی که خاطراتی از دوران تبعید رهبر فرزانه انقلاب به این منطقه دارند و یکی از این افراد که امروز مویی سپید کرده، می‌گوید: «در زمان حضور آقای خامنه‌ای در ایرانشهر من جوان بودم اما خوب به یاد دارم پس از جاری شدن سیل در آن زمان، مردم با مشکلاتی رو به رو بودند به عینه می دیدیم که حضرت آقا در آن زمان برای حل مشکل مردم با تعدادی از مراجع عظام و دوستانشان در مشهد و قم و برخی دیگر شهرستان ها تماس گرفتند و اعلام داشتند که سیل زندگی مردم را نابسامان کرده و تقاضای ارسال کمک کردند و...».
حضرت آیت‌الله خامنه‌ای حتی در دوران تبعید از ظرفیت‌های خودشان برای کمک به این استان استفاده می کردند تا اینکه با پیروزی انقلاب اسلامی و به‌ویژه در سال‌های اولیه، هرج و مرج سیستان و بلوچستان را فرا گرفت؛ یکی از عوامل مهم این آشوب، فعالیت‌های خرابکارانه افراد وابسته به رژیم پهلوی در پاکستان و سیستان و بلوچستان ایران بود. در واقع حوادث سیاسی جمهوری نوپای اسلامی طرح ضد انقلاب برای ایجاد اختلافات ایلی و مذهبی و به عبارتی بحران‌های قومی و منطقه‌ای بود.
اول اسفند ۱۳۵۷، هشت روز پس از پیروزی انقلاب اسلامی بود که ضد انقلاب در مناطق کردنشین با غارت پادگان مهاباد بحرانی را آغاز کرد که تا مدت‌ها ادامه داشت؛ این بحران اما مخصوص کردستان نبود و به‌تدریج بسیاری از مناطق کشور درگیر بحران منطقه‌ای شدند. هدف ضد انقلاب جلب حمایت این استان برای شرکت در حرکت‌های سیاسی علیه انقلاب بود و تلاش داشتند تا حمایت بلوچ‌ها به‌ویژه تحصیل‌کردگان را داشته باشند.
در همین راستا گزارش‌هایی از سوی مسئولان درباره وضعیت این استان به امام خمینی (ره) می دادند تا اینکه بنیانگذار انقلاب ۹ فروردین ۵۸ به آیت‌الله خامنه‌ای مأموریت دادند تا به آن منطقه رفته و به خواسته‌های اهالی آن خطه رسیدگی کنند و انتظارات مردم دلیر آن دیار را برای ایشان و اولیای امور گزارش دهند.
آیت‌الله خامنه‌ای راهی جنوب کشور شدند؛ به استانی که پیش از این توسط رژیم پهلوی تبعید شده بودند. ایشان با دریافت این مأموریت بیان کردند: «محرومیتهایی که در این استان دیدم، یک انگیزه قوی و آرزوی بزرگ در من به‌وجود آورد و آن اینکه باید به این استانِ با این همه استعداد و به این مردمِ با این همه صفا کمک کرد تا بتوانند زندگی سعادتمند و لایق شأن خود را در پیش گیرند. لذا بعد از پیروزی انقلاب، اوّلین حکم مأموریتی که امام رضوان‌اللَّه‌علیه صادر کردند، حکمی به این بنده حقیر برای سفر به استان سیستان و بلوچستان بود. من آمدم و مناطق گوناگون این استان را از نزدیک دیدم و انقلاب وظیفه خود را در قبال این استان حس کرد. از جنوبی‌ترین نقاط استان، از منطقه چابهار و نیکشهر و نِبت و فَنّوج و اِسپَکه و غیره تا مناطق شرقی این استان، منطقه سراوان و جالق و سرباز و از مناطق شمالی این استان، منطقه زابل و دریاچه هامون تا غرب این استان، منطقه بَزمان و دَلگان و چاه‌هاشم و جازموریان و غیره خبرها گرفتم، با مردم این مناطق نشستم، داخل کپرها رفتم و با دردها و رنج‌های اینها که در دوران رژیم طاغوت بر روی هم انباشته و متراکم شده بود، آشنا شدم. انقلاب خود را در قبال سیستان و بلوچستان موظّف دید و کار از روزهای اوّل شروع شد. جهاد سازندگی و اجتماعات و جمعیتهای مردمیِ خودجوش در این مناطق مشغول کار شدند. جوانان امروزِ زاهدان و ایرانشهر و چابهار و زابل نمی‌دانند که گذشته این استان چگونه بود. اگر گذشته وحشتناکِ زندگی در این استان تصویر شود، معلوم می‌شود که نظام اسلامی در این منطقه چه خدمات بزرگ و گرانبهایی انجام داده است. اما آن حقیقتی که از یاد من نمی‌رود و امیدوارم یکایک مسؤولان همیشه آن را به یاد داشته باشند، این است که این استان چندین برابر آنچه که به آن خدمت شده، نیازمند خدمت است. محرومیتهایی که بر اثر تسلّط طولانی پادشاهان جبّار و بی‌فکر و بی‌کفایت بر مردم این استان تحمیل شده است، باید در طول مدّت برطرف شود».
ذکر این نکته به‌جاست که در همان سال‌های اولیه و در بحبوحه‌ای که ضد انقلاب به دنبال تهییج و بسیج توده‌ها علیه انقلاب نوپای اسلامی ایران بود، کشور درگیر بحران جنگ تحمیلی شد اما با سفر آیت‌الله خامنه‌ای به استان سیستان و بلوچستان، نقش مؤثری در مقابله با توطئه‌ها و حضور پررنگ مردم دلیر این دیار در دفاع مقدس داشت.
پایان جنگ هشت ساله فرصتی شد تا نظام اسلامی به معضلات و مشکلات منطقه رسیدگی و برای رفع آن چاره‌اندیشی کند که در این راستا کنترل مرزها، راهسازی، مدرسه سازی، بخشودگی و دادن تامین به برخی از سران طوایف که بعد در پیروزی انقلاب از ایران به پاکستان مهاجرت کرده بودند، به برقراری آرامش و امنیت نسبی در منطقه کمک فراوانی کرد و در سایه تلاشهای جمهوری اسلامی ایران تلاش های بی سابقه و گسترده‌ای در تمام ابعاد برای رسیدن به توسعه‌ای پایدار در منطقه شکل گرفته است.
سیستان و بلوچستان پس از انقلاب
حضرت آیت‌الله خامنه‌ای در سال ۸۱ و در قامت رهبری انقلاب اسلامی ایران به این استان سفر کرده اند و با اشاره به تلاشهای فراوانی که برای رفع محرومیت از این منطقه صورت گرفته است، خاطرنشان کردند دولت فهرست طولانی از طرحهای مورد نیاز این استان در دست اقدام دارد و با توجه به زمینه‌های مساعد موجود، آینده این استان روشن و نویدبخش است .
حضرت آیت‌الله خامنه‌ای مساله امنیت را از مسائل اساسی استان سیستان و بلوچستان خواندند و تاکید کردند مسئولان باید با کمک مردم، با پدیده‌های شومی نظیر قاچاق مواد مخدر، اشرار و فرصت طلبان و قاچاقچیان که تجارت سالم را در این منطقه تهدید می‌کنند، بشدت مقابله کنند.
ایشان ایمان اسلامی مردم سیستان و بلوچستان اعم از سنی و شیعه را از نقاط درخشان این منطقه برشمردند و تصریح کردند امام راحل عظیم‌الشان با اتکای به ایمان عمیق مردم این منطقه و دیگر مناطق کشور پرچم عزت اسلامی را در این سرزمین برافراشت و نظام اسلامی نیز با تکیه بر همین حقیقت درخشان، عزت و قدرت نبوی خود را پاسداری می‌کند و به حیات سرافرازانه خود را ادامه می‌دهد.
رهبر معظم انقلاب اسلامی همدلی و وحدت شیعه و سنی را در مناطق مختلف کشور از جمله سیستان و بلوچستان، از افتخارات نظام خواندند و با اشاره به تلاش بی وقفه دشمن برای ایجاد تفرقه و اختلاف مذهبی در اینگونه مناطق افزودند همه ملت ایران به یک اسلام، یک پیامبر، یک نماز، یک کعبه و یک جهاد معتقدند و در هم آمیختن خون جوانان شیعه و سنی در میدان دفاع از اسلام و ایران ثابت کرده است که همه مردم توطئه‌های تفرقه‌انگیز را تحت نظر دارند و با هوشیاری، وحدت کلمه و شجاعت مثال زدنی، از وحدت خود، نظام اسلامی و ایران عزیز که امروز مظهر اسلام است دفاع می‌کنند.
ایشان با اشاره به لزوم عمل به همه مبانی و مسائل اسلام افزودند در برخی مناطق کشور از جمله سیستان و بلوچستان احترام و کرامت زن آنچنانکه باید حفظ نمی شود که باید در این زمینه نیز با عمل به دستورات اسلام عزت و کرامت زن را حفظ کرد.
رهبر انقلاب اسلامی دوشنبه ۲۰ شهریور امسال در دیدار هزاران نفر از مردم شریف استان‌های «سیستان و بلوچستان» و «خراسان جنوبی» در حسینیه امام خمینی (ره) ابتدا گفتند: « برای من دیدار شما عزیزان خاطره‌انگیز است» و به مسئولان اینگونه توصیه کردند: « مسئولان قدر این مردم را باید بدانند و باید خدمت کنند. البته در سیستان و بلوچستان خیلی خدمت شده کار خیلی شده، بلوچستانی که شما امروز می‌بینید بلوچستان دوره‌ی طاغوت نیست بنده آن روز را دیده‌ام مردم هیچ چیز نداشتند. از روز اول از روزهای اول کار در این منطقه شروع شد هم در آنجا هم در زابل و سایر مناطق استان. امروز هم دارد کار می‌شود. باید این کارها با قوّت ادامه پیدا کند».
ایشان چند مساله مهم در راستای توسعه بیشتر استان بیان کردند که نخست مساله‌ی خط آهن و دیگری آب زابل بود که از نگاه رهبر معظم انقلاب خیلی مهم است. کارهای زیادی هم پیش‌روی ما هست که باید انجام بگیرد.
رهبر انقلاب در بخش دیگری از بیانات با انتقاد به غفلت دولتها از مصوبات سفر استانی دهه ۸۰ فرموده اند: اگر آن مصوباتی که در اوایل دهه‌ی ۸۰، که بنده آمدم بلوچستان، تصمیم‌گیری شد، اگر دولتها آن مصوبات را عمل می‌کردند امروز چهره‌ی استان فرق می‌کرد. تنبلی و بی‌توجهی شد از طرف بعضی از دولتها. امروز بحمدالله مشغولند، کار و تلاش می‌کنند. بنده امیدوارم و ان‌شاءالله که این امید به نتیجه برسد.
هرچند دشمنان همواره در حال توطئه اند تا این منطقه رنگ و بوی توسعه و امنیت پایدار را نبیند اما به فرموده رهبر معظم انقلاب اسلامی آنها می‌گردند نقاطی را که در کشور موجب می‌شود بحران درست بشود، تحریک کنند. آنها با فکر و مطالعه به این نتیجه رسیدند که در ایران چند نقطه بحران ساز وجود دارد: اختلافات قومی، تفاوتهای مذهبی و مساله جنسیت و زن که باید اینها را برای بحران‌سازی تحریک کرد. این برنامه آمریکاست و شتر در خواب بیند پنبه دانه!