به گزارش خبرنگار اعزامی ایرنا، بیش از سه هزار نفر از مردم استانهای خراسان جنوبی و سیستان و بلوچستان به نمایندگی از هم استانیهای خود امروز - دوشنبه بیستم شهریور - با مقام معظم رهبری دیدار کردند.
آنان روز گذشته در قالب گروههای مردمی با اتوبوس راهی تهران شدند و صبح امروز ابتدا به مرقد مطهر امام راحل رسیدند.
مشتاقان دیدار با ولی امر مسلمین پیش از ظهر امروز در حسینیه امام خمینی (ره) حضور یافتند و پای سخنان مهم رهبر فرزانه انقلاب نشستند.
حضور جوانان در این دیدار چشمگیر بود و بسیاری از آنها با نوشتن جملاتی کف دست مانند جانم فدایت، جانم فدای رهبر، سلام فرمانده، فدائیان رهبریم، فقط سید علی، با ولایت تا شهادت، ایستادهایم و ... ابراز علاقه و ارادت کردند.
هر نفر با کارت ملاقات اجازه ورود داشت؛ همه افراد در صفوف منظم از بازرسی عبور کردند و وارد صحن حسینیه شدند؛ لحظاتی که شوق وصف ناشدنی در چهرهها نمایان است.
مادر شهیدی که هنوز ناباورانه در و دیوار حسینیه را تماشا میکند چون سالن مملو از جمعیت شده جایی برای نشستن نمیبیند اما یکی از خادمان حسینیه او را به جایگاه مخصوص خانواده شهدا هدایت میکند.
دختر نابینایی که به همراه مادرش از طبس مسینا شهرستان درمیان مهمان رهبر است و با چشم دل حضور مقتدایش را میبیند، برای درمان چشمانش در سفر شیراز بود که به او خبر میدهند و خودش را به این جمع به یاد ماندنی رسانده است.
جمعیت صف به صف حسینیه امام خمینی (ره) را با شکوه کرده؛ فارس و بلوچ، شیعه و سنی از ۲ استان همجوار و مرزی شرق کشور همگی در خط ولایت شعار لبیک یا خامنهای را سر میدهند و همصدا سرودی زیبا را همخوانی میکنند.
«لبیک یا حسین» فریاد مشترک این جمعیت مشتاق است که به عشق ولایت نمایشی از وحدت را به منصه ظهور گذاشتهاند.
هر کدام کیلومترها راه را طی طریق کردهاند و این سرود را همخوانی میکنند:
پلک زمین وا شد از شوق/ نبض زمان پرطنین شد/ هر نفسی اِیّاکَ نَعبُد/ همسفر نَستَعِین شد
دمیده نفحه رحمت ز هر سو/ برآمد شمسه عزت به هر کو خوشا آنان که قالو رَبَّنَا اللّه/ خوشا بر جلوه ثُمَّ اسْتَقامُو
با استقامتیم/ رحمت از آن ماست/ تا پیرو حقیم/ عزت از آن ماست لبیک یا حسین
پاکی دلها به اشک است/ در دل هر اشک اثرهاست/ حیات و احیای اسلام/ به این محرم صفرهاست
سر از پا جاده نشناسد از این شوق/ تجلی محبت این چنین است
اگر محشر به پا باشد عجب نیست/ که رستاخیز ما در اربعین است
هر اربعین ما/ تجدید بیعت است/ یعنی که راه ما/ راه شهادت است لبیک یا حسین
شیعه و سنی همیشه/ عاشق این سرزمین است/ حُبُّ الوَطَن اعتقاد است/ باور ایرانی این است
بهشت ما بلوچستان و سیستان/ سرشت ما عجین شد با خراسان
شعار ما همیشه اتحاد است/ که از وحدت شود دشمن هراسان ...
کم کم لحظه دیدار نزدیک میشود و با ورود حضرت آیت الله خامنهای به صحن حسینیه امام خمینی (ره) جمعیت یکصدا شعار لبیک یا خامنهای سر میدهند و از عمق جان فریاد میزنند "این همه لشکر آمده به عشق رهبر آمده".
رهبر انقلاب اسلامی در این دیدار خاطراتی که با مردم خراسان جنوبی و سیستان و بلوچستان در پیش از انقلاب داشتهاند را یادآور شدند و فرمودند: اولین حرکت آشکاری که بنده در مقابله با دستگاه طاغوت انجام دادم با همراهی مردم و علمای سیستان و بلوچستان و خراسان جنوبی بود.
*برای من دیدار شما عزیزان خاطرهانگیز است. هم مردم بیرجند و خراسان جنوبی، هم مردم سیستان و بلوچستان.
*بنده اولین مبارزهی آشکار با رژیم طاغوت را در بیرجند انجام دادم. در ماه محرم سال ۱۳۴۲، یعنی شصت سال پیش.
*دومین برخورد در زاهدان بود. آن هم در ماه رمضان همان سال ۱۳۴۲.
*در بیرجند در روز تاسوعا بنده را بازداشت کردند. بردند بازداشتگاه شهربانی نگه داشتند. مردم بیرجند روز عاشورا میخواستند به شهربانی حمله کنند، بنده را از آنجا بیرون بیاورند.
*درایت مرحوم آقای تهامی عالم برجسته و درجهی یک بیرجند نگذاشت که این اتفاق بیفتد. گفت این موجب ایجاد مشکل برای فلانی میشود.
*مردم و علما آن روز همراه بودند با این حرکت، ما تنها نبودیم. یک بیرجند با همهی مردمش، با علمای بزرگش با ما همراه شدند.
*ماه رمضان همان سال بنده رفتم زاهدان، آنجا دو عالم بزرگ در زاهدان بودند؛ عالم درجه یک شیعه مرحوم آقای کفعمی بود، عالم درجه یک سنی مرحوم مولوی عبدالعزیز ملازهی بود. بنده را آنجا هم دستگیر کردند آوردند تهران بردند قزلقلعه. مرحوم کفعمی علنا از ما حمایت کرد، مرحوم مولوی عبدالعزیز یک حکمی صادر کرد در جهت همان حرفهای ما.
*یعنی اولین حرکت آشکاری که خود این حقیر در مقابلهی با دستگاه طاغوت انجام دادم با همراهی این دو مرکز مهم که امروز مرکز دو استانند با مردمش، با علمایش انجام گرفت.
مردم ولایتمدار خراسان جنوبی و سیستان و بلوچستان بعد از اتمام این دیدار دلنشین و تجدید پیمان دوباره با ولایت، تهران را به مقصد استان خود ترک کردند.
این دیدار مردمی برگ زرین دیگری در تاریخ مردمان خراسان جنوبی و سیستان و بلوچستان شد تا سندی از وفاداری و ولایتمداری این دیار باشد.