مهران تیشه‌گران روز شنبه در گفت‌وگو با خبرنگار ورزشی ایرنا، اظهار داشت: حدود ۳۱ سال در وزارت ورزش سابقه کار دارم و از سال ۱۳۹۲ به عنوان دبیر وارد فدراسیون ورزش‌های ناشنوایان شدم و از سال ۹۸ نیز من را به عنوان رئیس فدراسیون انتخاب کردند. ورزشکاران ناشنوا واقعا افراد خاص و زحمت‌کشی هستند که در سال‌های اخیر هیچ موقع دست خالی برنگشتند. برای اولین بار در تاریخ ایران، مقام سوم المپیک را کسب کردیم.
وی افزود: با وجود زحمت بسیار زیادی که ورزشکاران ناشنوا می‌کشند، چرا باید بین آنها با ورزشکاران تفاوت قائل شد؟ از حدود یک میلیون نفر ناشنوا در ایران، تقریبا بین هشت تا ۹ هزار نفر ورزشکار سازمان یافته داریم. با وجود ۸۰۰ ورزشکار حرفه‌ای، یکی از مشکلات بزرگ فدراسیون ما این است که لیگ نداریم.
رئیس فدراسیون ناشنوایان با اشاره به مشکلات تامین معیشت ورزشکاران ناشنوا عنوان کرد: من به جز حل مشکلات ورزشی و رسیدگی به امور قهرمانی بچه‌ها باید به فکر معیشت آنها نیز باشم. قهرمانان ما تنها خواسته‌ای که دارند، دیده شدن است و حتی انتظار پول هم ندارند. همیشه از من می‌پرسند چرا حتی همسایه ما هم نمی‌داند که قهرمان هستیم و این مسئله همیشه موجب دلسردی و از بین رفتن روحیه ورزشکاران می‌شود. باید به گونه‌ای عمل کنیم که زحمت این ورزشکاران دیده شود.
وی ادامه داد: ورزش ناشنوایان ۶۵ سال است که زیرنظر فدراسیون فعالیت می‌کند و این قدمت در خیلی از فدراسیون‌ها دیده نمی‌شود. مشکل از ما مدیران است که نتوانستیم کاری کنیم که این ورزشکاران دیده شوند. تفاوت ما با اکثر فدراسیون‌ها این است که ورزشکاران ما نمی‌توانند شغلی برای خودشان مهیا کنند و بدتر اینکه وقتی شغلی پیدا کنند، دیگر نمی‌توانیم به سادگی او را به اردو و مسابقات دعوت کنیم زیرا شغل‌شان را از دست می‌دهند.
تیشه‌گران گفت: ۶ سال است که برای حل مشکل شغل ورزشکاران ناشنوا تلاش کردم؛ بارها از وزرا و نمایندگان مجلس خواهش کردم اما به جایی نرسید. این یک مسئله فرهنگی است و همه مردم باید در این موضوع همدل باشند. در بحث پاداش‌های قهرمانی هم حتی ورزشکاران ما حدود ۲۰ درصد ورزشکاران المپیک دریافت می‌کنند و به تازگی توانستیم مقدار آن را به ورزشکاران المپیکی نزدیک کنیم و در شورای معاونین تصویب شد که ۶۰ درصد ورزشکاران سالم دریافت کنند.
وی با تاکید بر مشکلات ورزشکاران ناشنوا خاطرنشان کرد: از نظر سخت افزاری همه چیز داریم و حتی در دوره‌ای شرکت توسعه می‌خواست زیرساخت‌های ما را بگیرد ولی من نگذاشتم این اتفاق بیفتد زیرا همه چیز را از سال ۵۳ برای ناشنوایان ساختند و برای آنهاست. مشکل این است که دیگر ما نمی‌توانیم این زیرساخت‌ها را به روز کنیم زیرا بودجه عمرانی نداریم. ما فقط ۹ میلیارد بودجه داریم اما ۲۸ میلیارد در این فدراسیون هزینه کردم.
رئیس فدراسیون ناشنوایان درباره میزبانی از مسابقات آسیایی ناشنوایان در سال آینده توضیح داد: آبان سال آینده قرار است برای اولین بار بعد از انقلاب، میزبان بازی‌های آسیایی ناشنوایان باشیم و سه هزار ورزشکار در ۲۰ رشته ورزشی به رقابت می‌پردازند. این آخرین دوره من در این فدراسیون است. این یک ریسک است و اگر تا الان ما را جا به جا نکردند، به علت همین میزبانی است. کار سختی در پیش داریم باید همه مدیران دست به دست هم بدهند.