به گزارش ایرنا، صدها هزار زائر عزم کرده و گام در مسیری سخت می نهند که جسم را فرسوده و لب را تشنه می کند، اما شوق رسیدن به او و گره کردن دستها بر پنجره فولاد و استشمام رایحه عنبر و عود و عطر گلهای ضریحش، باعث می شود که دیگر خستگی نشناسند و فقط ضریح سبز و نورانی امام رضا(ع) را دیده و به سوی او بشتابند.
دستشان را روی مرزی ترین نقطه وجودشان می گذارند و حسی گمشده شروع به جوانه زدن می کند، از خود بی‌خود می شوند و فقط آخر مسیر و آن گنبد طلا را می بینند و سپس با پای دل، گام در مسیر مشهدالرضا می گذارند.
فوج فوج از زائران دلداده حضرت رضا(ع) به سویش به پرواز درآمده اند، در مسیر سخت رسیدن به او گرما بی طاقتشان می کند، اما از راهشان بازنمی دارد، پیر، جوان، زن و مرد در کنار هم کاروانی تشکیل داده و رهسپار سرزمین نور شده اند.
امروز که زائران پیاده حضرت رضا(ع) به مُلک آباد در ۲۵ کیلومتری مشهد رسیده بودند، به سراغشان رفتیم تا از حال و هوایشان بپرسیم، سرتاسر قسمتی از سمت راست جاده ملک آباد تا مشهد را نوار زرد کشیده بودند تا مسیر تردد زائران پیاده مشخص شود.
از همه قشری در جمع زائران به چشم می خوردند، از کودک شیرخواره در کالسکه تا پسربچه ای که پرچم "یاحسین(ع)" را به دوش می کشید، از پیرزن روستایی که تسیبح بر گردن داشت و صلوات می فرستاد، تا پیرمردی که چفیه بر شانه انداخته و "یا زهرا" زمزمه می کرد و نیز دختر جوانی که پارچه سبز مزین به نام حضرت رضا(ع) را بر شانه بسته بود و صلوات خاصه آن حضرت را می خواند... همه و همه به سوی او در حرکت بودند.
به سمت مادر پیری پیش رفته و پرسیدم که از کجا آمده است، در جوابم گفت: ۳۰۰ کیلومتر راه از قائن تا اینجا را پیموده ام فقط به عشق امام رضا(ع)، می خواهم که در روز شهادتش به حرمش رسیده باشم و نماز و دعا بخوانم، عبادت در حرمش همیشه آرزویم بوده است.
دختر جوانی نیز که همراه پیرزن به سمت مشهد در حرکت بود، گفت: از قائن راه سختی را طی کرده ایم، چند تن از خادمان در مسیر کمک زیادی به ما کردند، اما راه سخت بود، امید که در روز شهادت امام رضا(ع) در حرمش باشیم و نذر و نیاز کنیم که حتما امام اجابت خواهد کرد.
خانم میانسالی که به همراه کاروانی از بردسکن راهی مشهد شده بود، در پاسخ به سوال من که "از امام رضا(ع)" چه می خواهد"، گفت: فقط سلامت پدر و مادر و عاقبت بخیری فرزندانم را می خواهم.
کودکان و نوجوانان هم در بین زائران پیاده خودنمایی می کردند، هر کدام پرچم هایی بزرگتر از خود به دست گرفته بودند و در بین جمعیت می چرخاندند، به سراغ نوجوان حدودا ۱۲ ساله ای رفتم و از او پرسیدم که از کجا می آید؟ او گفت: از شهر نیشابور و برای زیارت امام رضا(ع) با پدر و مادرم همراه شده ام، از امام رضا می خواهم که من را در کارم موفق کند و خواسته دیگری ندارم.
جلوتر که رفتم با گروه دیگری همراه شدم، به سراغ یکی از ریش سفیدان جمع رفتم و از او دلیل قرار گرفتنش در جمع زائران پیاده (ع) را پرسیدم، گفت: از شهرستان "سراوان" خراسان جنوبی می آییم، ۴۰۰ کیلومتر راه را طی کرده ایم و ۱۲ روز است که در راه هستیم. خواسته همه ما از امام رضا(ع) عاقبت بخیری است، امید است که آقا خودش دست ما را بگیرد و کارهایی که برای او انجام می دهیم را از ما بپذیرد تا در روز قیامت دستگیرمان شود.
زوج جوانی با کودکی در کالسکه، در جمع زائران پیاده بودند، به سمتشان رفتم که بپرسم چه باعث شده که با این شرایط پای پیاده در مسیر حرم امام رضا(ع) بگذارند، ابتدا نخواستند در مقابل دوربین قرار بگیرند یا مصاحبه ای انجام دهند، اما در نهایت به گفتن یک جمله رضایت دادند که فقط می خواهند دعای خیر امام رضا(ع) همیشه در زندگی مشترکشان همراهشان باشد.
هیاتی ها هم در مسیر بودند، در حالی که ادوات عزاداری را به دست گرفته بودند، طی مسیر می کردند، پرچم هایشان هم بیشتر مزین به نام حضرت امام حسین (ع) و حضرت ابوالفضل العباس (ع) بود.
و اما خدمات رسانی موکب ها و ایستگاه های صلواتی در مسیر ملک آباد تا مشهد دیدنی بود، به فاصله هر پنج کیلومتر ایستگاهی برپا شده و خادمان حضرت رضا(ع) مشغول پذیرایی بودند، چای و قهوه و خرما و میوه و... همه اقلام برای پذیرایی از زائران حرم مهیا بود.
برخی نیز خودجوش و به سبک عراقی ها قهوه درست کرده و در طول مسیر به زائران تعارف می کردند، دیگری شلنگ آب را به دست گرفته بود و روی پاها و سر و صورت زائرانی که گرما بی طاقتشان کرده بودند، می ریخت. در سمتی دیگر عده ای بلال را روی آتش کباب کرده و به دست زائران می دادند... خلاصه سفره پربرکتی برای زائران پهن شده بود.
به سراغ یکی از خادمان که در ایستگاه مشغول ریختن چای برای زائران بود، رفته و انگیزه اش را پرسیدم، گفت: هر سال به نیت خدمت به زائران امام رضا(ع) در یکی از ایستگاه های نزدیک به مشهد قرار می گیرم و هر خدمتی که از من برآید را انجام می دهم، باشد که امام رضا(ع) از ما قبول کند.
قصه پایان این سختی ها برای زائران پیاده رسیدن به معبود است، آری.. پاها سختی می کشند تا خود را به حرم برسانند، چشم ها تا به حرم می افتد، مست تماشای گنبد طلا می شود، زائر نفس می کشد تا ریه هایش از عطر حرم پر شود و نگاه مهربان امام رضا(ع) را تا عمق وجودش حس کند، اینجاست که احساس تازگی همه وجودش را فرامی گیرد و زمزمه می کند "یا ضامن آهو، یا غریب الغربا حواست به من هست"؟ و دلش را در حرم می گذارد و به ضریحش گره می زند...
آنچه گفته شد روایتی از دلدادگی صدها هزار زائر پیاده ای است که به رسم هر ساله از اقصی نقاط کشور رهسپار سرزمین نور می شوند تا در سالروز شهادت امام رضا(ع) به پابوس حضرت رسیده و ادای تکلیف کنند.
سخنگوی جمعیت خدمتگزاران زائران پیاده امام رضا(ع) به خبرنگار ما درباره تعدادی از زائران که تاکنون حرکت خود را به سمت مشهد مقدس آغاز کرده اند، گفت: تا امروز حدود ۴۰ هزار زائر پیاده حضرت رضا(ع) در قالب ۶۱۲ کاروان در مسیر مشهد در حرکت هستند که از این تعداد ۴۱ درصد زن و مابقی مرد هستند.
حسین رضایی افزود: جاده‌های تربت حیدریه، نیشابور، قوچان، فریمان، کلات و سرخس محل تردد زائران پیاده امام رضا(ع) است که پیش بینی می شود تا روز شهادت امام رضا(ع) ۶۵۰ تا ۷۰۰ هزار نفر زائر پیاده وارد شهر مشهد شوند.
وی اظهار داشت: کاروان اهل سنت و کاروان دانش آموزی جزو زائران پیاده متفاوت در بین کاروان های دیگر به شمار می روند.
وی اضافه کرد: ۳۲۰ ایستگاه صلواتی برای پذیرایی از زائران پیاده از ۲۴ شهریورماه در مسیرهای منتهی به مشهد فعال شده اند و در مجموع ۲۰ هزار خادم به زائران پیاده در طول مسیرهای منتهی به مشهد خدمت می کنند، افزون بر این مطابق روال هر ساله اهالی روستای اهل سنت "جمالده" واقع در ۴۵ کیلومتری مشهد از فردا به مدت سه روز پذیرایی از زائران را به صورت رایگان انجام می دهند.