تعبیر سردار دلها شهید حاج قاسم سلیمانی که دلباختگان این راه را "ملت امام حسین (ع)" خوانده بود اکنون به همه افرادی را دربرمیگیرد که به نوعی در زیر پرچم اهل بیت (ع) خدمت میکنند و این در حالی است که روزهای پایانی ماه "صفر" چون داغی جاودانه بر دلهای مسلمانان و شیعیان جهان نشسته است که با اوجگیری آیین های عزاداری از اربعین حسینی تا سالروز شهادت امام مهربانیها حضرت رضا(ع) امتداد مییابد و این ماجرا ریشه در بزرگداشت شعائر دینی دارد و بر همین اساس نسبت به برپایی آن توصیههای بسیاری شده است.
برگزاری شکوهمند مراسم عزاداری روزهای پایانی ماه صفر در مشهدالرضا، اکنون مورد توجه بسیاری قرار گرفته است و در شرایطی که تا چند سال پیش شمار زائران پیاده حضرت رضا (ع) چندان زیاد نبودند، امسال در پایان ماه صفر که با سفرهای تابستانی نیز همزمان شده بود، شاهد حضور شمار بسیاری از مردم برای عرض ارادت به ساحت قدسی ائمه اطهار و برگزاری مراسم عزاداری در شهر مشهد بودیم.
بر همین اساس دولت سیزدهم و شاید با اتکا به تجارب آیت الله سیدابراهیم رئیسی در مقام تولیت آستان قدس رضوی، کارگروه ملی زیارت را به شورای ملی زیارت تغییر ساختار داد، تا تصمیمهایی که برای خدمت رسانی به زائران گرفته میشود در سطحی بالاتر مورد تصویب و اجرا قرار گیرد تا دیدگاه "خادم، خدمت و مخدوم" در نگاهی به وسعت ایران دیده و اجرایی شود.
بر کسی پوشیده نیست که دولت امسال برای آسانسازی حضور مردم و ارادتمندان اهل بیت (ع) در آیین اربعین حسینی در عتبات عالیات کشور همسایه تلاش بسیاری کرد و با ایجاد شرایطی به مراتب بهتر از سالیان قبل، رضایت ۷۰ درصدی زائران را نیز به دست آورد.
امتداد این رویکرد باعث شد تا شورای ملی زیارت نشست های بسیاری را با حضور اعضا و به مدیریت معاون اول رییس جمهور برگزار کرده و با حضور میدانی اعضا در ایام زیارتی، از نزدیک کمبودهای موجود در مسیر زیارت را رصد کرده و دستورهای لازم برای رفع آن صادر شود.
بر اساس مشاهدات زائران ایرانی، مردم عراق بر اساس اعتقاد معرفتی سعی بسیاری در مهماننوازی از زائران سومین امام شیعیان در مراسم اربعین حسینی (ع) از خود نشان داده و تمام امکانات مادی و معنوی خود را برای خدمترسانی پای کار میآورند و این در حالی است که مسوولان کشور عراق، با توجه به اینکه شرایط خدمت رسانی کمتری نسبت نیز به کشور ما دارند، تمام وجهه همت و تمرکز خود را بر این موضوع قرار داده اند تا با تعطیل کردن شهرهای نجف و کربلا، شرایط حضور نیروهای مردمی برای خدمت رسانی را بیشتر فراهم سازند و تنها نیروهای نظامی و انتظامی در کنار کادر درمان، مشغول به فعالیت اداری خود هستند.
همین نگاه و رویکرد باعث شده است تا مراسم اربعین حسینی در کشور عراق و پذیرایی از حدود ۲۲ میلیون نفر، که خارج از حد تصوّر است، جنبه مردمیتری پیدا کند و تابلوی از مشارکت مردمی در شعاع تمدن نوین اسلامی در عصر غیبت منجی را به نمایش بگذارد، به گونه ای که دیگر مرزهای جغرافیایی بیمعنا شود و آنچه که مهم است، کمک و یاری رساندن به همنوع، فارغ از ملیت افراد باشد.
به نظر می رسد در کشور ما نیز آن چیزی که باید در این مسیر بیشتر مورد توجه قرار گیرد، اصالت دادن به خدمت رسانی مردمی است و دولت دامن خود را از این میدان برچیده و تنها به نقش تسهیل کنندگی در ارائه خدمات رضایت دهد و لازمه این امر هماهنگی بیشتر بین مردم و دولت، برای ارائه خدمت بهتر و کیفی تر به زائران است.