طاهره امامی در گفت‌وگو با خبرنگار کتاب ایرنا درباره کتاب چند حبه قند و مشکلات کتابی کردن روایت، توضیح داد: این کتاب مجموعه خاطره‌های رفعت‌السادات نعمت‌اللهی است. او از پرستاران دوران جنگ بود که قبل از انقلاب تحصیل کرد و وقتی انقلاب شد، به کار همراه شهید دکتر سید محمد ابراهیم فقیهی پرداخت. بعد از جنگ هم به آموزش نیروهای پرستاری و بهداری پرداخت و می‌توان گفت که همواره فعال است.
شخصیت خستگی‌ناپذیر و ناامیدنشدنی و پویای خانم نعمت‌الهی، دارای ویژگی‌های شخصیتی است که می‌تواند برای نسل امروز جذاب باشد
نویسنده کتاب چند حبه قند درباره سبک این کتاب که توسط فردی روایت و توسط فرد دیگری نوشته شده است، توضیح داد: تاریخ شفاهی روندی است که سبک و سیاق و قوانین خود را دارد. تاریخ شفاهی به سبک داستانی نزدیک نیست. بعد از اینکه مصاحبه‌ها را گرفتم، آن‌ها را مانند تاریخ شفاهی تنظیم کردم. از طرفی می‌دانستم که اگر کتاب روند داستانی داشته باشد برای مخاطب جالب‌تر خواهد بود.
او ادامه داد: برای داستانی کردن کتاب از مریم شیدا که نام او هم به عنوان نویسنده در کتاب نوشته شده است، کمک گرفتم؛ از او خواستم تا ترتیب زمانی را تغییر دهند و متن را روان‌تر و شیوا تر کند، تا محتوا برای نسل امروزی مناسب باشد و بتوانند با آن ارتباط برقرار کنند.
ویژگی‌های شخصیتی راوی برای جوانان جذاب است
امامی با اشاره به شخصیت خستگی‌ناپذیر و پویای نعمت‌الهی بیان کرد: شخصیت خستگی‌ناپذیر و ناامیدنشدنی و پویای خانم نعمت‌الهی، دارای ویژگی‌های شخصیتی است که می‌تواند برای نسل امروز جذاب باشد، به همین دلیل این کار برای این کتاب انجام شد.
تلاش کردم که با پرسیدن سوال‌های بیشتر از راوی، اطلاعات بیشتری به دست بیاورم؛ اما جاهایی در روند کتاب مسکوت می‌ماند
این نویسنده با اشاره به اینکه جزئیات مسائل به دلیل گذر زمان از یاد راوی رفته بود، افزود: متاسفانه بعد از مدتی که از مسائل می‌گذرد، مغز نمی‌تواند جزئیات را به یاد بیاورد. در طی مصاحبه بارها به این موارد بر می‌خوردم که کلیت ماجرا را در خاطر داشتند اما جزئیات را نمی‌توانستد به یاد بیاورند و به همین دلیل متن نمی‌توانست به روایت داستانی تبدیل شود که برای خواننده جذاب است. تلاش کردم که با پرسیدن سوال‌های بیشتر از راوی، اطلاعات بیشتری به دست بیاورم؛ اما جاهایی در روند کتاب مسکوت می‌ماند.
او ادامه داد: به دلیل نقاط خالی خاطرات، بخشی از کار به خانم شیدا سپرده شد. نه اینکه خانم شیدا چیزی از خودشان اضافه کرده باشند؛ زیرا در تاریخ شفاهی اجازه چنین کاری را نداریم اما شیوه داستان‌گویی را برای محتوا انجام دادند. البته متونی هم وجود داشت که به دلیل کمبود اطلاعات نتوانستیم در کتاب نگه داریم و مجبور به حذف آن‌ها شدیم.
به گفته این نویسنده خانم نعمت‌الهی پیش از این دفترچه‌ای داشتند که در نتیجه مفقود شدن آن دفترچه، بسیاری از اطلاعات ناقص مانده است.
جذابیت بیان واقعیت برای مخاطب
امامی با بیان اینکه سبک نگارش کتاب به شیوه تاریخ شفاهی نسبت به قبل پیشرفت داشته است، گفت: زنان در این عرصه پیشتاز بودند. به‌همین دلیل کار خیلی پیشرفت کرده است. به نظرم اگر سوژه حرفی برای گفتن داشته باشد و تاریخ‌نگار و نویسنده هم کارش را به دقت انجام بدهد، کتاب‌هایی که در این سبک تهیه می‌شوند با استقال مواجه شوند، زیرا این کتاب‌ها واقعیت را بیان می‌کنند. این مساله می‌تواند برای مخاطب جذاب باشد زیرا می‌بینند که افرادی وجود داشتند که نسبت به شرایط عکس‌العمل نشان دادند.
نویسنده کتاب چند حبه قند افزود: با این کار تاریخ ثبت می‌شود. اگر چنین کتاب‌هایی منتشر نشوند بعد از چند سال هیچ‌کس هیچ اطلاعی از این شرایط آن روزها نخواهد داشت. تاریخ هر کشوری فراموش شود به ضرر آن کشور است زیرا همه تجربیات را به دور می‌ریزد و باید همه را از نو تجربه کند.