به گزارش ایرنا، قزوین از گذشته های دور همواره از قطب های مهم رشته های رزمی در کشور به حساب آمده تا جایی که معرفی قهرمانان بنام در رشته ها و سبک های مختلف تیم های ملی که توانسته اند عناوین مختلف را عرصه های مختلف داخلی و خارجی کسب کنند، گواه این حقیقت بوده است.
این در حالی است که متاسفانه ورزش های رزمی استان قزوین همواره طی سال های گذشته محجور مانده و همانند بسیاری از ورزش های دیگر که توجهی به آنها می شود، به این رشته ها نگاه نرم و ملایمی صورت نمی گیرد تا جایی که نه رسانه های جمعی و نه حتی در حضور در رویدادهای ورزشی نیز چندان سختی از آن به میان نمی آید.
به گفته برخی از رزمی کاران استان قزوین، بی توجهی به برخی از رشته‌های رزمی سبب شده تا ملی پوشان این ورزش در سخت ترین شرایط ممکن تمرینات خود را ادامه دهند و در نهایت نیز در سکوت خبری و جمعی راهی رقابت های بین المللی شوند.
این بار می خواهیم برای شما از حال و هوای رشته رزمی "موی تای" قزوین صحبت کنیم، رشته‌ای مهیج که ورزشکاران آن طی سالیان سال و با تمرینات مستمر و با مشت‌های گره در رینگ مایه افتخار استان و میهن اسلامی ما بوده و خواهند بود.
بایستی اذعان داشت که همیشه دست‌های انسان برای مبارزه مشت نمی‌شود، بلکه گاهی اوقات این مشت‌ها گره می‌شوند تا اندوه یک فرد را نشان دهند، گاهی نیز از شدت بی توجهی ممکن است مشتی برای گره کردن وجود نداشته باشد.
به بهانه این بهانه و پرداختن به جزییات این رشته ورزشی در قزوین، به سراغ یکی از ملی پوشان آن رفتیم، مهرداد امیرغیاثوند رزمی کار متولد ۶۷ قزوین که فارغ التصیل برق صنعتی بوده و به در مجموعه گروه خودرویی بهمن واقع در شهر صنعتی البرز کار می کند.
ایرنا. از چه سنی وارد ورزش رزمی شدید؟
از ۱۶ سالگی با رشته های "کیک بوکس" و "موی تای" آغاز کردم و از آنجایی که پدرم کشتی‌گیر و باستانی کار بود و عموی من ایمان غیاثوند نیز نایب رییس فدراسیون موی تای ایران بود، باعث شد من به این ورزش علاقه‌مند شوم، ضمن اینکه که عموی من و خانواده‌ام بهترین مشوق‌های من در این رشته ورزشی بودند.
با توجه به اینکه هر وقت عموی من به مسابقات می‌رفت و با مدال بازمی گشت، اقوام و فامیل هایم از این موضوع خوشحال و خشنود می‌شدند و من هم در ادامه تمایل پیدا کردم تا در این ورزش فعالیت کنم.
ایرنا. تاکنون در چند مسابقه برون مرزی شرکت کرده اید؟
بنده تاکنون به هفت مسابقه برون مرزی اعزام شده ام که پنج مورد آن به صورت لیگ و تورنمنت بوده و ۲ مورد آن نیز مسابقات آسیایی بوده است، در همین راستا نیز در سال ۲۰۱۷ میلادی برنده مدال نقره کیک بوکس آسیایی در گرجستان شدم و در سال ۲۰۲۳ نیز مدال برنز مسابقات آسیایی را کسب کردم.
ایرنا. در مورد مسابقات ۲۰۲۳ توضیح دهید، حال و هوای مبارزات چطور بود؟
مسابقات ۲۰۲۳ که اوایل شهریورماه جاری برگزار شد با حضور ۱۸ کشور آسیایی در تاشکند ازبکستان همراه بود و رقابت ها نیز فشرده و بسیار سخت بود که توانستم به مدال برنز دست پیدا کنم.
البته این در حالی است که بنده به مدت ۲ فصل در قزاقستان و یک فصل هم در تایلند به عنوان لژیونر در این رشته ورزشی فعالیت دارم.
ایرنا. مهمترین و سخت ترین رقبای شما در آسیا کدام کشور است؟
قزاقستان سخت ترین و سمج ترین ورزشکاران موی تای جهان هستند، زیرا قزاق ها قدرت بدنی بسیار بالایی دارند و به نوعی در بوکس نیز حرف اول را در جهان و حتی المپیک می زنند، ضمن اینکه در مورد قزاقستان می‌گویند مایک تایسون، بوکسور معروف جهان تنها غیر قزاقی بود که مثل ورزشکاران قزاقستان مبارزه می‌کرد.
ایرنا. پس با این اوصاف مسابقه با حریفان قزاقستانی خیلی سخت است؟
بله، با وجود تمرینات سخت و فشرده متاسفانه تنها باخت من از حریف قزاقستانی بود.
ایرنا. به نظر شما برای اینکه یک رزمی کار بتواند حرفه‌ای شود باید چه کارهایی را انجام دهد؟
اول از همه ورزشکار موی تای بایستی یک مربی خوب انتخاب کند، داشتن یک مربی با تجربه بیش از هر چیزی اولویت دارد، الان خیلی‌ها هستند که مربی‌نما هستند اما تا زمانی که یک رزمی‌کار مربی خوب نداشته باشد هرگز نمی‌تواند موفق شود.
ایرنا. مربی که در قزوین به شما کمک کرد تا به این نقطه از توانمندی برسید چه کسی بود؟
سید مهدی ناصری و افشین چگینی از بهترین مربیان من طی سال های گذشته بودند، البته افشین چگینی برای من نقش مشوق و حامی را نیز ایفا کرده و باعث شد که من به این درجه از خودباوری در این رشته رزمی برسم؛ سید مهدی ناصری هم از ابتدا تاکنون مربی من است.
ایرنا. یک رزمی کار برای حرفه ای شدن نیازمند چند ساعت تمرین در روز است؟
من روزانه در ۲ نوبت صبح و عصر به صورت مرتب و برنامه ریزی شده تمرین دارم، صبح‌ها از ساعت ۹ تا ۱۱ و ۳۰ دقیقه و عصرها نیز از ساعت ۱۸ تا ۲۱ زمان تمرین روزانه من است.
ایرنا. در کنار تمرین تغذیه خاصی هم دارید؟
بله من یک مشاور تغذیه، یک مربی بدنساز، یک فیزیوتراپ و یک ماساژور دارم که در کنار تمرینات رزمی من را راهنمایی می‌کنند؛ داشتن همه اینها دست به دست هم می‌دهد تا یک رزمی کار بتواند به عنوان یک قهرمان برای کشورش مدال کسب کند.
ایرنا. آیا ورزش رزمی را به کسی پیشنهاد می‌کنید؟
بله، اما به شرط اینکه بتواند به نفس خودش غلبه کند، یک ورزشکار در مرتبه نخست باید ورزشکار ضمن داشتن اخلاق و ادب بایستی قهرمان نفس خودش هم باشد، تنها در این صورت است که مردم او را دوست خواهند داشت و از او به عنوان یک ستاره یاد می‌کنند، نه یک پرخاشگر.
ایرنا. اما متاسفانه برخی از جوانان برای دفاع شخصی و یا درگیری های خیابانی به دنبال ورزش های رزمی می روند.
نه، بنده این نوع انتخاب را به هیچ عنوان نمی پسندم و هرگز هم به کسی پیشنهاد نمی کنم برای این اهداف رزمی کار شود، البته خیلی از مادرها فرزندان خودشان را به رشته‌هایی مثل ژیمناستیک یا فوتبال می‌فرستند و علاقه‌ای ندارند که فرزندشان وارد ورزش رزمی شود.
ایرنا. در خصوص رشته موی تای در قزوین هم توضیحاتی ارایه دهید.
قزوین ملی‌پوشان بسیار خوبی در این رشته رزمی داشته مثل مهران قاسمی، افشین چگینی یا امیرحسین قراخانی، اما متأسفانه به محض اینکه افشین چگینی از قزوین رفتند، این رشته دچار نوعی فلج ورزشی شد، ورزش رزمی در استان یک پدر دلسوز داشت که اکنون از فقدان این مساله نیز رنج بسیاری می برد.
در کنار این موارد، متاسفانه امروز حتی یک باشگاه، فرد دلسوز و زیرساخت‌های مناسبی در استان قزوین برای رزمی کاران یافت نمی‌شود.
ایرنا. الان رییس هیات ورزش‌های رزمی استان قزوین چه کسی است؟
متاسفانه ورزش های رزمی در استان قزوین فاقد رییس هیات است و یک نفر که کارمند اداره کل ورزش و جوانان نیز هست به صورت سرپرست، هیات را اداره می کند.
اما پیش از این، افشین چگینی ریاست هیات ورزش های رزمی استان را عهده دار بود که در حال حاضر در تهران و در اداره کل ورزش و جوانان این استان مشغول به فعالیت است، و متاسفانه مسوولان ورزشی قزوین هم نتوانستند ایشان را در استان نگاه دارند.
ایرنا. اینکه گفتید از نظر زیرساختی ورزش رزمی در استان با کمبود و کاستی مواجه است، منظورتان چه مواردی بود؟
امروز تمام رشته‌های ورزشی در استان مانند ژیمناستیک، کشتی، تکواندو، دارای یک خانه اختصاصی هستند، اما ورزش‌های رزمی هنوز یک خانه و مکان مناسبی برای تمرین ورزشکاران خود ندارد، درحالی که بهترین قهرمانان کشور در همین استان قرار دارند.
در حال حاضر ۶ ملی پوش رزمی کار در استان قزوین فعالیت دارند که مجبور هستند هر روز برای تمرینات خود با خودروهای مسافری و یا اتوبوس، با پرداخت کلی هزینه به تهران رفت و آمد داشته باشند.
ایرنا. آیا تمرینات شما نیاز به وسایل و تجهیزات خاصی دارد که استان در تامین آن با مشکل مواجه باشد؟
ما تنها یک مکان مناسب برای تمرین می‌خواهیم، من به ورزشگاه تختی نیز مراجعه کردم، اما به علت کثیفی و نداشتن آب و برق نمی توانستیم تمرین کنیم، این در حالی است که سالهاست قول بازسازی آن را می دهند و یا می گویند که قرار است این مکان تخریب شود.
ایرنا. امروز پیشنهاد شما برای سر و سامان دادن به این رشته ورزشی چیست؟
ما رزمی کاران استان قزوین تنها یک درخواست داریم، فقط یک مدیر دلسوز می‌خواهیم.
ایرنا. آیا این رشته ورزشی می‌تواند حمایت کننده مالی در استان داشته باشد؟
بله، خود بنده حامی لازم برای این رشته را دارم تا جایی که بیشتر ورزشکاران حاضر نیز به واسطه داشتن همین حامیان، در مسابقات شرکت می کنند.
امروز در جمع ورزشکاران ما، تهمینه کربلایی صادقی مدال آور بازی‌های آسیایی قرار دارد که هر روز برای تمریناتش مجبور است به تهران برود و در کنار وی، امیرحسین قراخانی هم هستند که وی نیز تمرینات خود را در استان گیلان پیگیری می کند.
سیدمهدی ناصری نیز اکنون به عنوان مربی کیک بوکس در چین انتخاب شده و آنها می‌خواهند این مربی را برای تیم ملی خودشان استفاده کنند، سوال من این است چرا نباید این فرد و چنین افراد با استعدادی در استان قزوین بمانند؟ در حالی که ایشان می‌توانست در همین استان استعدادیابی کرده و قهرمانان بیشتری را برای مسابقات کشوری و برون مرزی آماده کند.
ایرنا. آیا تا به حال مواردی هم بوده که یکی از ورزشکاران حوزه رزمی دلسرد شود و قید این ورزش را زده باشد؟
بله، موارد بسیاری وجود داشته که بودند افرادی که استعداد فراوانی را در این رشته داشتند اما چون هیچ حامی و مکان مناسبی برای تمرین نداشتند، آن را رها کردند.
به عنوان مثال، برای خود من بارها پیش آمده که از این وضعیت خجالت زده شده باشم، یادم می آید یک مرتبه رزمی کاری را از استان تهران به قزوین دعوت کردم تا در ورزشگاه تختی تمرین کنیم، واقعاً خجالت می‌کشیدم، یک مرتبه دیوار آنجا ریخت و یک مرتبه دیگر برق نداشتیم.
ایرنا. دورنمای خودتان را برای این ورزش چگونه می بینید؟
من در همین مسابقات ۲۰۲۳ کسب سهمیه جهانی داشتم تا در تایلند برای مسابقات ۲۰۲۴ مبارزه کنم، وقتی قزوین با ما اینگونه رفتار می‌کند چرا باید اینجا بمانم ؟ مدیریت ما خیلی ضعیف است و ما یک شخص دلسوز نداریم.
در استان ما تنها ۱۰ روز مانده به مسابقات تماس می‌گیرند که آیا ماساژور یا فیزیوتراپ لازم داریم یا خیر، این کارها نباید به روزهای آخر کشیده شود، بلکه باید از الان با ورزشکار تماس بگیرند و ضمن بررسی حال و روز او، کمی وکاستی های وی را جویا شوند و تا زمان مسابقات نیز ورزشکاران را تحت نظر داشته باشند.
ایرنا. کلام آخر شما با مخاطبان:
ورزشکاران همه رشته های ورزشی فقط حمایت می خواهند، حمایت و باز هم حمایت، از مدیرکل ورزش و جوانان استان قزوین هم می‌خواهم که از ورزش رزمی استان حمایت کند.