هادی مرزبان که به عنوان یکی از اعضای هیات انتخاب بخش نمایش‌های ایرانی با بیست و یکمین جشنواره بین المللی نمایش های آیینی و سنتی همکاری داشته است، در گفت‌وگو با خبرنگار تئاتر ایرنا ادامه داد: یکی از اتفاقات خوب جشنواره بیست و یکم تئاتر آیینی سنتی این است که این دوره از جشنواره برخلاف دوره‌های گذشته خود، در تهران تمرکز ندارد و برگزاری بخش‌های گوناگون آن در استان‌های مختلف باعث ارتقای امکانات فنی و زیرساخت‌های نمایشی آنها خواهد شد.
او در پاسخ به این پرسش که آیا در حال حاضر استان‌های گوناگون از نظر تجهیزات فنی، آمادگی برگزاری جشنواره‌های نمایشی را دارند، توضیح داد: متاسفانه هم‌اکنون در بیشتر استان‌ها با کمبود امکانات و زیرساخت‌های نمایشی رو به رو هستیم ولی انتظار می‌رود با برگزاری جشنواره‌های نمایشی، کمبودها برطرف شود و امکانات هم ارتقا پیدا کند.
مرزبان در عین حال تاکید کرد: البته تمرکز زدایی از تهران نباید به این صورت باشد که جشنواره‌ها در برخی استان‌ها به صورت ثابت برگزار شوند چراکه تجربه نشان داده ثبات یک جشنواره در یک استان خاص هم فقط به صورت مقطعی، مفید است ولی در بلندمدت آسیب‌هایی به همراه خواهد داشت از جمله اینکه آن استان، دیگر برای ارتقای امکانات و رفع نواقص، بی‌انگیزه می‌شود. بنابراین منظور ما از تمرکززدایی این است که جشنواره‌ها به صورت چرخشی در استان‌های گوناگون برگزار شوند.
او در ادامه تعریف بخش‌های تخصصی در بیست و یکمین جشنواره نمایش‌های آیینی سنتی را از دیگر نقاط قوت این دوره از جشنواره برشمرد و در این باره گفت: اجرای هر یک از شیوه‌های نمایش ایرانی یعنی چراغ بخشی از فرهنگ و هنر ما روشن است و دیدن این همه سبک‌های مختلف نمایش ایرانی واقعا مایه خرسندی بود که امیدوارم این اتفاق روز به روز تداوم داشته باشد و سبب رونق هر چه بیشتر نمایش‌های ملی ما بشود.
مرزبان در ارزیابی آثار متقاضی شرکت در این دوره از جشنواره گفت: بیش از ۱۵۰ اثر دیدیم که از انواع گوناگونی بودند و همه تلاش‌مان را به کار بستیم تا با رعایت همه جوانب و وسواس، کارها را انتخاب کنیم. جالب است که یک نمایش تخت‌حوضی از دو استان متقاضی شرکت در جشنواره بود که کیفیت یکی از این اجراها ضعیف و دیگری بسیار خوب بود که نشان می‌دهد توانمندی کارگردان چگونه می‌تواند در سطح کیفی یک نمایش اثرگذار باشد.
این کارگردان درباره حضور جوانان در این دوره از جشنواره نمایش‌های آیین سنتی نیز توضیح داد: آثار برخی از گروه‌های جوان بسیار جذاب و قابل تامل بود . آنها از شیوه‌های مدرن هم بهره برده بودند که نتیجه جالب توجهی داشت.
مرزبان تاکید کرد: اتفاق خوبی نیست که در اغلب استان‌های ما جریان مستمری در زمینه اجرای تئاتر وجود ندارد و عمده فعالیت گروه‌های استانی، منوط به جشنواره‌ها شده است در حالیکه در استان‌ها، تماشاگران مشتاقی داریم که از تئاتر به گرمی استقبال می‌کنند. این موضوع، اهمیت بسیار زیادی دارد و باید برای آن راهکاری اندیشید. ضمن اینکه باید زمینه‌ای فراهم کنیم تا گروه‌های تهران در دیگر شهرها هم روی صحنه بروند. تحقق این تصمیم به بودجه بالایی نیاز ندارد و بیشتر نیازمند همت است . در حال حاضر الگوی بازیگری بچه‌های جوان در دیگر شهرها، بازیگران سریال‌های تلویزیونی هستند زیرا متاسفانه هیچ ارتباطی میان تئاتر شهرهای گوناگون وجود ندارد و این مشکلی است که به تئاتر ما آسیبی جدی وارد کرده است و باید برای حل آن بکوشیم.