به گزارش ایرنا، مراسم یادبود نیما حضرتی روز پنجشنبه ۶ مهر ۱۴۰۲ با حضور جمعی از فعالان فرهنگی و دوستان این مترجم در خانه وی برگزار شد.
برادر نیما حضرتی در این مراسم با اشاره به سختی کار افرادی که در حوزه ادبیات فعالیت می‌کنند، گفت: نوشتن کار ساده‌ای نیست، قبل از اینکه کسی از دست برود، از او حمایت کنیم به خصوص افرادی که در حوزه ادبیات کار می‌کنند.
نوید حضرتی با بیان اینکه وقتی کسی را دوست دارید، زندگی بعد از او شکنجه است، افزود: نیما دو سال آخر زندگی خود خوشحال نبود. دوست داشتم زندگی‌ام را تعطیل کنم و برای خوب کردن حال نیما تلاش کنم، کاش این کار را انجام می‌دادم.
وی با بیان اینکه زندگی بعد از رفتن انسان‌هایی که آنها را دوست دارید، بسیار دشوار می‌شود، گفت: نیما برای این دنیا نبود، اما رفتن او به من نشان داد که در این دنیا بود. نیما معتقد بود که بر اساس نوشته‌هایش باقی می‌ماند.
نوید حضرتی با اشاره به کتاب «قصه‌های آشوب» نوشته جوزف کنراد که اخیرا توسط نیما حضرتی ترجمه شده بود، افزود: این کتاب عضو ۱۲ کتاب برتر سال و نیز وارد رقابت برای سه کتاب برتر سال شده است. قصد دارم کارهای ناتمام نیما را کامل کنم.
وی با تاکید بر اینکه نیما از زندگی رنج می‌برد، ادامه داد: اگر حمایت بعد از مردن قبل از مرگ او اتفاق می‌افتاد، شاید اکنون زنده بود زیرا در سال‌های آخر، خود مراقبتی را کنار گذاشته بود. خوب است از دوستان هم حوزه او حمایت کنیم زیرا نوشتن کار ساده‌ای نیست، قبل از اینکه کسی از دست برود از او حمایت کنیم به خصوص افرادی که در حوزه ادبیات کار می‌کنند.
نیما همیشه به کتابخانه بزرگ خود می‌نازید
مترجم حوزه کودک و نوجوان نیز در این مراسم بیان اینکه نیما را از ۱۸ سالگی و دوران لیسانس می‌شناسد، گفت: نیما شعر را خوب می‌فهمید، او به پول و ماشین اهمیت نمی‌داد، بلکه همیشه به کتابخانه بزرگ پدری خود می‌نازید.
جواد کریمی با تاکید بر مهر و محبت نیما حضرتی بیان کرد: بعد از رفتن او به یاد خاطراتش هستم، خاطراتی که از او دارم هیچ وقت فراموش نخواهدشد.
در این مراسم شایان استوار برای حضار به یاد نیما حضرتی عود نواخت.
به گزارش ایرنا، نیما حضرتی مترجم آثار کلاسیک و سخت‌خوان نویسندگان برجسته ای از جمله آگاتاکریستی و جوزف کنراد روز دوشنبه ۲۸ شهریور بر اثر ایست قلبی درگذشت.