به گزارش ایرنا، این خبر روز شنبه روی خروجی ایرنا قرار گرفت و پس از آن به صورت گسترده در شبکه های اجتماعی بازتاب یافت و در همان ساعات اولیه با بازدید بسیار بالای مخاطبان و کاربران روبرو و اظهارنظرهای (کامنت) متعددی درباره آن مطرح شد و همچنان نیز جزئیات این خبر مورد توجه مخاطبان قرار دارد.
این پسر نوجوان و فاقد گواهینامه و سن قانونی که به اتفاق خانواده خود در حال رانندگی با خودرو سنگین تریلی «ماک» بود، در جاده اردکان به نایین توسط پلیس راه استان یزد متوقف و خودرو آنان توقیف و به پارکینگ منتقل شد.
رانندگی یک پسر ۱۲ ساله آن هم با یک خودرو سنگین، کاری غیرعقلایی، غیرقانونی و دور از منطق است و هر آن احتمال وقوع خطرات جبران ناپذیر در سطح جاده برای راننده، سرنشینان و خودروهای دیگر در حال تردد دارد و توقیف خودرو کمترین کاری بود که پلیس راه انجام داد.
شگفتی از رانندگی یک پسر ۱۲ ساله با تریلی
در سوی دیگر این ماجرا علاوه بر بازتاب بسیار گسترده خبر، اظهارنظر خوانندگان آن قابل توجه بود؛ برخی مخاطبان به جسارت و شجاعت این نوجوان ۱۲ ساله نمره ۲۰ داده بودند و از اینکه در این سن توانسته پشت فرمان یک خودرو سنگین بنشیند به نیکی یاد کرده بودند.
برخی از مخاطبان دیگر نیز از این پسر به عنوان یک استعداد یاد کرده بودند که باید پرورش داده شود و البته برخی هم ضمن نکوهش این کار، از پدر این نوجوان انتقاد کرده و خواستار برخورد پلیس با اینگونه حرکات غیرقانونی و خطرآفرین شده بودند.
واکنش پی در پی مخاطبان ایرنا باعث شد تا سراغ این نوجوان ۱۲ ساله و پدرش برویم و با آنها گفت و گو کنیم و علت این کار غیرقانونی و خطرناک را از زبان خودشان بشنویم؛ یافتن شماره تماس این خانواده ماجراجو هم خودش داستانی داشت که شاید نیازی به طرح آن نباشد اما سرانجام شماره تماس به دست آمد و اسباب گفت و گو مهیا شد.
برخلاف برخی از رسانه ها که اعلام کرده بودند پسر ۱۲ ساله به تنهایی پشت فرمان بوده، پدر این نوجوان اعلام کرد خود و خانواده اش نیز به همراه پسرش بودند و او را در رانندگی همراهی می کردند.
«سیدرحمت موسوی» ۵۲ ساله و پدر نوجوان ۱۲ ساله است که از سال ۷۶ رانندگی با گواهینامه پایه یک را تجربه می کند؛ او گفت در سال ۶۶ که هنوز گواهینامه نداشتم پشت خودرو می نشستم؛ حرفه‌ای بودم و به لحاظ فنی هم آچار به دست؛ اینجا بود که متوجه شدم پسر نیز رانندگی بدون گواهینامه را از پدر به ارث برده و یاد گرفته است!
استمداد برای آزادی وسیله نقلیه؛ ماهانه ۶۰ میلیون تومان قسط می‌دهم
پدر این نوجوان به خبرنگار ایرنا در یزد گفت: مالک و صاحب تریلی خودم هستم و البته آن را قسطی خریدم و ماهانه ۶۰ میلیون تومان قسط می‌دهم؛ حتی اگر یک روز هم خودرو من بخوابد خیلی متضرر می‌شوم و از عهده پرداخت اقساط آن برنخواهم آمد.
وی با ابراز پشیمانی از اقدام غیرقانونی خود و فرزندش از برخورد بسیار خوب پلیس راه استان یزد در مواجهه به این اتفاق که ممکن بود منجر به حادثه تلخی شود، قدردانی کرد و گفت: کار من اشتباه بوده، تابع قانون هستم و دیگر تکرار نمی‌شود؛ از پلیس راه استمداد می‌طلبم تا در صورت امکان خودرو من را هر چه زودتر آزاد کنند تا راهی جاده‌ها شوم و بتوانم اقساط آن را پرداخت کنم.
کار من اشتباه بوده، تابع قانون هستم و دیگر تکرار نمی‌شود؛ از پلیس استمداد می‌طلبم تا در صورت امکان خودرو من را هر چه زودتر آزاد کنند تا راهی جاده‌ها شوم و بتوانم اقساط آن را پرداخت کنمموسوی توضیح داد: مسیر اصلی من از مبدا اراک به مقصد تهران و باری که با تریلی در این جاده حمل می‌کنم، بیشتر نوعی "قیر" است.
وی در مورد علت رانندگی فرزندش با تریلی هم گفت: او از استعداد فوق‌العاده‌ای برخوردار است از همان کودکی علاقه عجیبی به ماشین‌های اسباب بازی داشت و بیشترین انتخابش در میان مدل های مختلف اسباب بازی، ماشین‌های سنگین بود، پسرم اکنون هم چند مدل ماشین اسباب بازی دارد که همه از نوع «ماک» است.
موسوی ادامه داد: فرزندم در ۹ سالگی در فضایی چند هکتاری در خارج شهر راندن خودرو سنگین را آموخت و روزی که در مسیر اردکان به نایین، خودرو ما توقیف شد برای اولین بار بود که او در یک مسیر اصلی، پشت فرمان می نشست؛ او آنقدر حرفه ای شده که دنده را بدون کلاچ، عوض می‌کند! و برخی عیب‌های فنی خودرو را که من هم متوجه نمی‌شوم، به خوبی متوجه می‌شود!
وی افزود: پلیس راه استان یزد مساعدت کرد تا خودرو را پس از توقیف از یزد به پارکینگ پلیس راه اراک منتقل کنیم تا برای ترخیص خودرو مجبور به رفت و آمد به یزد نباشیم.
موسوی چهار فرزند دارد که راننده کوچک ماجراجو که هدایت تریلی را در جاده برعهده داشت، آخرین عضو خانواده است.
از کارم پشیمانم اما عاشق رانندگی با خودرو سنگین هستم
با "سیدمحمدطاها موسوی" پسر ۱۲ ساله‌ای که با اقدام غیرقانونی و مخاطره آمیزش، توجه بسیاری از مخاطبان را در سراسر کشور به خود جلب کرد نیز به گفتگو نشستیم؛ او می‌گوید در کلاس ششم درس می‌خوانم و نمراتم عالی است؛ قصد دارم در کنار درس خواندن، راننده خوبی بشوم.
وی ادامه داد: از کودکی به رانندگی با خودرو سنگین علاقه داشتم و چون پدرم راننده بود، کم‌کم به این سمت رو آوردم و بیشتر علاقه‌مند شدم.
محمدطاها با ابراز پشیمانی از اینکه برای اولین بار در یک جاده شلوغ(ترانزیت) در مسیر شمال به جنوب کشور رانندگی کرده است، افزود: هر چند پدرم در کنار دستم بود اما کارم اصلا قانونی و منطقی نبود؛ علاقه شدیدی به رانندگی با خودرو سنگین دارم و شاید دلیل این کار خلافم، هم همین باشد.
هر چند پدرم در کنار دستم بود اما کارم اصلا قانونی و منطقی نبود؛ علاقه شدیدی به رانندگی با خودرو سنگین دارم و شاید دلیل این کار خلافم همین باشدمحمدطاها، با بیان اینکه تصور نمی کردم پلیس، خودرو را توقیف کند، ادامه داد: قول می دهم تا گواهینامه نگرفتم دیگر پشت فرمان ننشینم.
این نوجوان ۱۲ ساله که خیلی با صراحت و جسورانه صحبت می کرد و عکس‌های ارسالی او نشان می‌دهد که چثه‌اش از هم سن و سالانش درشت تر است؛ ادامه داد: در زمان توقیف خودرو ترسیده بودم و بدنم می‌لرزید و مادرم هم گریه می‌کرد؛ از اینکه کاری غیرقانونی کردم پشیمانم.
وقتی نوجوان از سختی کار رانندگان خودروهای سنگین می‌گوید
محمدطاها اشاره‌ای به قانون سختی کار داشت و معلوم بود اطلاعاتی هم درباره مشاغل دارد، از گلایه های پدر و دیگر رانندگان این حوزه هم گفت و اینکه چرا سختی کار شامل حال رانندگان خودروهای سنگین نمی‌شود؟
وی یادآور شد: به ما یک بیمه مسافرتی یا تفریحی دادند که مزایای آن قابل توجه نیست و افرادی که بدون سختی کار بازنشسته می شوند از حقوق کافی برای امرار معاش برخوردار نیستند.
محمدطاها گفت: در سفرهایی که با پدرم داشتم، مشاهده کردم که او در سرمای یخبندان سنندج و گرمای طاقت فرسای خوزستان، چگونه رانندگی می‌کند اما سختی کار به او تعلق نگرفته است.
با محمد طاها و پدرش خداحافظی کردیم و از آنها قول گرفتیم تا زمانی که محمدطاها به سن قانونی نرسیده و گواهینامه پایه یک نگرفته پشت فرمان ننشیند.