به گزارش روز دوشنبه خبرنگار ایرنا، ساختمان موزه بابل که بر اساس وقف نامه موجود وقف حوزه علمیه قادریه بابل است اختلاف بر سر اجاره این بنا در سالهای اخیر بالا گرفته بود و با طرح دعوی در مراجع قضایی حکم تخلیه موزه بابل هم صادر شده بود.
بسیاری از دوستداران میراث فرهنگی بابل نگران سرنوشت مبهم اولین موزه مازندران در بابل بودند و تداوم این مشکل ۲۰ ساله به یک بحران در شهرستان تبدیل شده بود.
در نهایت با موافقت وزیر میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری نسبت به قرارداد جدید و پرداخت ماهانه ۲۴۰ میلیون ریال به عنوان اجاره از سوی این وزارتخانه توافق حاصل شد و در نهایت گنجینه بابل در این شهر ماندگار شد.
همچنین پرونده اجارههای معوق موزه بابل که پرداخت نشده بود تعیین تکلیف شده و مبلغ سه میلیارد ریال تعیین شد که این معوقه ها هم در حال پرداخت هستد.
اجاره نامه جدید بسته شد
رئیس اداره اوقاف و امور خیریه بابل در گفت و گو با خبرنگار این را بیان داشت: با ورود وزیر میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری اجاره نامه جدید با مبلغ ماهانه ۲۴۰ میلیون ریال بسته شد.
حسن برزگر بیان داشت: برای بدهی اجاره های سالهای گذشته هم ۳ میلیارد ریال تعیین شد که این مبلغ هم در حال پرداخت است.
وی با اشاره به اینکه در نهایت قفل ۲۰ ساله بلاتکلیفی موزه بابل پایان یافت، افزود: یکی از دغدغههای شهروندان بابلی حفظ موزه بابل بود که در نهایت این امر محقق شد.
موزه گنجینه بابل در تاریخ هشتم مرداد ۱۳۵۴ به شماره ۱۵۲۶ در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسیده است. این مکان در سال ۱۳۷۵ با عنوان موزه گنجینه بابل برای بازدید عموم مردم قرار داده شد.
حدود پنج سال پس از فعالیت این موزه در بخشهای مختلف برای بار دوم و در سال ۱۳۷۹ مورد بازسازی شیروانی و زیرزمین واقع شده و در سال ۱۳۸۲ به فعالیت خود ادامه داد. بخش باستان شناسی گنجینه در طبقه اول قرار دارد که شامل آثاری از دورههای پیش از تاریخ اسلامی است. اشیا این بخش در یک اتاق و دو سالن قرار داده شدهاند و طیف وسیعی را در بر میگیرند. سفالهای منقوش هزاره چهارم و سوم پیش از میلاد از تپه حصار دامغان، تپه سیلک کاشان و محوطه باستانی شوش، سفال خاکستری رنگ داغدار تورنگتپه و ظروف خاکستری مازندران در اواخر هزاره سوم و اواخر هزاره دوم پیش از میلاد و همچنین، ظروف سفالی قرمز رنگ منقوش اسماعیلآباد متعلق به هزاره پنجم پیش از میلاد، از قدیمیترین آثار این موزه هستند.
اشیایی از اواخر هزاره دوم و اوایل هزاره پیش از میلاد تا دوره پارت و ساسانی شامل مجسمههای سفالی، مفرغی، جنگافزارهای مفرغی و ظروف سنگی، از مجموعههای موجود در یکی از سالنهای موزه هستند. بسیاری از اشیا موجود در این موزه، از مناطق باستانی مازندران مانند بهشهر، ساری، قائمشهر، نکا و نور به دست آمده و نمایانگر قدمت منطقه شمال کشور است. سالن دیگر این موزه به آثار تاریخی دوره اسلامی اختصاص داده شده است. در این سالن اشیایی مانند ظروف سفالی لعابدار از قرن ۳ تا ده هجری، آبگینه در اشکال تنگ، صراحی، پیاله در آن قرار دارند. زیورآلاتی از هزاره اول پیش از میلاد و دوره اسلامی نیز در این موزه قابل مشاهده هستند.
بخش مردمشناسی موزه گنجینه بابل، در طبقه دوم آن قرار دارد. این بخش به تمام قومیتهای ساکن در این خطه پرداخته و در تالاری وسیع، اشیایی مانند وسایل کشاورزی، پوشاک مازندران، گیلان، ترکمن، چادرشب بافی زنان
مازندران، صنایع دستی زنان ترکمن صحرا و صنایع دستی مانند زریبافی و سفالگری، قرار داده شدهاند.
در همین بخش نمایی از ازدواج و نوع پوشش عروس و داماد شمالی در معرض دید عموم قرار گرفته است. در قسمت داروخانه سنتی در همین بخش، که با نام داروخانه یا عطاری معرفی شده است، اطلاعاتی از انواع گیاهان دارویی شمال و فهرست طرز استفاده از آنها، برای علاقهمندان در نظر گرفته شده است. یک سالن از موزه گنجینه بابل به یادمانهای چوبی مازندران اختصاص یافته است. سالن یادمانهای چوبی موزه گنجینه دارای اشیایی مانند در، پنجره، انواع منبت، مشبک، قاب و گره است. قدیمیترین اثر این بخش، صندوق مزار امامزاده علی از روستای سوادکوه و متعلق به ۸۳۳ هجری قمری است. دو لنگه در چوبی منبتکاری شده که متعلق به مزار شاهزاده رضا هستند نیز، در این بخش قرار داده شدهاند.