به گزارش ایرنا و به نقل از دانشگاه علوم پزشکی مشهد، دانشیار مهندسی بافت و علوم سلولی کاربردی دانشگاه علوم پزشکی مشهد روز شنبه در این خصوص گفت: در طراحی و ساخت این داربست از سلول‌زدایی غضروف مفصلی حیوانی(گاو) و بکارگیری «ماتریکس غضروف مفصلی» استفاده شده که در طی فرایند سلول‌زدایی، ضمن حذف ماده وراثتی و ایمنوژنیک غضروف مفصلی گاو، قوام و مقاومت مکانیکی فشاری حفظ شده است.
دکتر علی مرادی با بیان اینکه مطالعات متعدد بیانگر توان القائی مناسب این داربست‌های زیست سازگار برای غضروف زایی است، افزود: به عبارت دیگر بدون افزودن هیچ ماده اضافی، خواص زیست فعال بافت غضروفی در این داربست‌ها تا حد زیادی حفظ شده است.
وی با اشاره به این که بر اساس آمارها، حدود ۲۷.۵ درصد از وزن گاوهای ذبح شده بعنوان آلایش‌های دامی دور ریخته می‌شود، گفت: مهندسی بافت، بهره‌گیری از علوم مختلف برای تولید یا جایگزینی بافتهای طبیعی بدن انسان است و این امکان را به ما می‌دهد که بخش قابل توجهی از این دورریزها باز پیرایی و مورد استفاده قرار گیرد.
عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی مشهد بیان کرد: به عنوان مثال میزان غضروف مفصلی قابل برداشت از بدن یک گاو افزون بر ۲۵۰ گرم است که می تواند برای ساخت داربست غضروف مفصلی و ترمیم دهها مفصل مورد استفاده قرار گیرد.
مرادی افزود: دانشمندان مهندسی بافت با استفاده از اشتراک و هم افزایی علوم مختلف بالینی و پایه مانند پزشکی، بیولوژی، مهندسی، شیمی، ریاضی و کامپیوتر به فهم واقع بینانه‌تری از روابط بین سلول‌ها و بافت‌ها، می‌توانند به بازسازی بافتهای بدن دست یابند.
وی بیان داشت: مهندسی بافت دانشی با رشد روزافزون است و برآورد می‌شود که گردش مالی جهانی در این صنعت تا سال ۲۰۳۰ میلادی به ۱۷۰ میلیارد دلار در سال برسد.
دانشگاه علوم پزشکی مشهد با دارا بودن بیش از ۹ هزار دانشجو و افزون بر ۲۵ هزار نیروی بهداشتی و درمانی، هم اکنون به عنوان قطب پزشکی شمال شرق کشور مطرح است.