به گزارش حوزه سیاست خارجی ایرنا؛ عملیات حیرت آور «طوفان الاقصی» بازتاب‌های بسیاری در جهان داشت و بسیاری از کشورها را له یا علیه این اتفاق به موضع گیری وادار کرد. اما آنچه قابل تامل به نظر می‌رسد ابراز نگرانی‌های متعدد برخی کشورها و سازمان‌های بین المللی از استمرار تنش‌ها در این منطقه مستعد درگیری است، اتفاقی که هم در بیانیه‌ها و مواضع برخی از کشورهای عربی همراه با رژیم صهیونیستی و هم در مواضع کشورهای غربی دیده می‌شود.
این کشورها با محکوم کردن دفاع پیش دستانه مردم فلسطین یا بدون آن، خواستار «خویشتن داری و پایان درگیری‌ها» شدند. این خواسته که در مواضع اعلامی بسیاری از کشورها با اجماع نسبی همراه است در صورت اراده واقعی کشورهای جهان اتفاقی دور از دسترس نیست، هرچند راه حلی دائمی نیز بر زخم عمیق فلسطین نخواهد بود.
پایان درگیری‌ها می‌تواند با «شناخت ریشه درگیری‌ها» به سهولت قابل دستیابی باشد. حذف «ریشه‌های بحران‌زا» گامی مهم و حیاتی در کاهش تنش‌هاست و اگر دولت‌های مذکور خواستار بهبود اوضاع و کاستن از جغرافیای درگیری در این منطقه هستند باید در قدم اول «هدایت، کنترل و در نهایت مهار عناصر بحران ساز» را در دستور کار قرار دهند.
به بیان دیگر نتیجه باد کاشتن «طوفان» درو کردن است و برای غلبه بر این تسلسل باید بادکاران توسط کشورهای خواهان خویشتن‌داری، تنبیه و کنترل شوند. دولت رادیکال بنیامین نتانیاهو ماه‌هاست که افزایش خشونت را در کرانه باختری پیگیری می‌کند. تهاجم شهرک نشینان به روستاهای فلسطینی، حرکت پرشتاب شهرک سازی، آواره کردن ساکنان اصلی، اهانت به مسجد الاقصی و هتک حرمت قبله اول مسلمانان از جمله اقدامات افراطی است که کابینه نتانیاهو با وزاری افراطی‌اش که اکثریت آنها را شهرک نشینان تندرو تشکیل می‌دهند در دست اقدام دارد.
اکنون مردم فلسطین نظاره گر این مساله هستند که نخست وزیری که سرزمین‌های اشغال شده آنها را تحت مدیریت خود دارد در صحن علنی سازمان ملل با انتشار نقشه‌ای جعلی نه تنها مرزهای ۱۹۶۷ که حتی هیچ موجودیتی به نام فلسطین را به رسمیت نمی‌شناسد و کمترین «واکنش جهانی» منفی هم دریافت نمی‌کند. این رژیم نه به قطعنامه‌های سازمان ملل اعتنا دارد و و نه حتی برای افکار عمومی صهیونیست‌ها در مدیریت داخلی سرزمین‌های اشغالی محلی از اعراب قائل است.
در هیچ کدام از موارد فوق نیز دولت‌های جهان در مقابل آن اقدامی انجام نداده و تلاشی برای «مهار دولت حاضر در سرزمین‌های اشغالی» انجام ندادند. در چنین اتمسفری مقاومت فلسطین راهی جز «ایستادگی و دفاع هجومی» در برابر خود نمی‌بیند. حذف این شرایط تنش‌زا تنها با «طرد و انزوای دولت رادیکال نتانیاهو» می‌تواند برای کوتاه مدت شرایط را بهبود بخشد. در غیر این صورت حملات وحشیانه به باریکه غزه و کشتار مردم فلسطین تنها اراده مقاومت را جهت وارد کردن زخم‌های کاری به پیکره رژیم استوارتر خواهد کرد و واکنش مقاومت مسلمانان را در پهنه غرب آسیا گسترش خواهد داد.