به گزارش خبرنگار سیاسی ایرنا، جهان قرن بیستم میلادی را با مرگ «مرد بیمار اروپا»، آغاز کرد و قلمرو امپراطوری عثمانی قربانی ضعف حکام این سلسله شد و در معرض غارت کشورهای اروپایی قرار گرفت. میان فرانسه و بریتانیا برای تقسیم اموال برجای مانده از عثمانی‌ها، توافقنامه‌هایی نوشته شد که مهم‌ترین آن «سایکس-پیکو» بود و در نتیجه آن اردن و ماورای آن که فلسطین امروز هم بخشی از آن محسوب می‌شود به لندن رسید و لبنان و سوریه به فرانسه.
بریتانیا هم در حاتم‌بخشی از کیسه خلیفه عثمانی، سرزمین‌هایی را که محل سکونت هزاران ساله ساکنانش بود در اعلامیه‌هایی از جنس بالفور به یهودیان اروپایی و آمریکایی بخشید! دولت موسوم به اسرائیل سال ۱۹۴۸ میلادی در قلب خاورمیانه به زور سرنیزه تأسیس و تبدیل به زخمی هفتاد ساله شد که هر روز و هر روز جانی تازه از مردم فلسطین به عنوان ساکنان تاریخی این سرزمین می‌گیرد. مبارزه با دستان خالی و سنگ تا راکت و گلایدر، از راکت تا پهپاد، سیر مبارزاتی مردم فلسطین دربرابر اشغالگران رژیم صهیونیستی در هفتاد سال گذشته است. مبارزاتی که هزاران فلسطینی در راه آن شهید و میلیون‌ها تن از مردمان این سرزمین آواره شدند. در طول این سال‌ها، شدت جنایات رژیم صهیونیستی خودِ موسسان آن را هم نگران کرد و پیمان‌هایی چون اسلو، کمپ‌دیوید و حتی آبراهام در ظاهر کوشید این رژیم یاغی را تا حدودی در چارچوب قواعد بین‌المللی قرار دهد. تلاشی که جنایات این‌روزهای رژیم صهیونیستی و حمایت و سکوت دولت‌های بین‌المللی در برابر آن، بهترین گواه ناموفق بودن آنهاست و یادآور ضرورت انتفاضه‌ها.
فزونی ظلم و تبعات سیلی محکم‌تر
طوفان الاقصی و گستردگی و پیچیدگی آن برای بسیاری از سیاستمداران، ناظران و تحلیلگران غرب، بسیار غافلگیرکننده و شگفت‌آور شده است اما چنین عملیاتی نه‌تنها قابل پیش‌بینی که از دیدگاهی محتوم هم به‌نظر می‌رسید. از آن رو که «ز اشک و آه مردم بوی خون آید که آهن را/ دهی گر آب و آتش دشنهٔ فولاد می‌گردد». واقعیت آن است که رژیم صهیونیستی حتی به معاهداتی که با حامیانش بسته بود، توجهی نداشت و گرچه در معاهدات بین‌المللی از ساخت‌وساز شهرک‌های جدید منع شده بود اما به این ساخت‌وسازها با تمام توان و قدرت و البته با وحشیگری ادامه می‌داد.
رسانه‌های خبری و شبکه‌های اجتماعی در ماه‌های منتهی به طوفان الاقصی، بارها و بارها پیشخوان گزارش‌هایی بود که از پیشروی رژیم صهونیستی در سرزمین‌های اشغالی حکایت داشت و درگیری‌های خونین و هتک حرمت مقدسات مسلمانان در بیت‌المقدس. کشتار زن و مرد و کودک و کهنسال فلسطینی، هتک حرمت مسجدالاقصی، لگدکوب کردن نمازگزاران و انداختن شهرک‌نشین‌های مسلح به جان مردم فلسطین از جمله جنایات رژیم صهیونیستی است که رهبر معظم انقلاب در سخنرانی خود به آن اشاره و سوال کردند: «آیا ملت غیور و چندهزارساله فلسطین در مقابل این همه ظلم و جنایت چاره‌ای جز برپاکردن «طوفان» داشت؟».
واقعیت آن است که مردم مظلوم فلسطین برای نجات از این جنایت راهی جز طوفان نداشت و پس از آغاز حمله‌های سهمیگن اسرائیل به غزه، باز هم چاره‌ای جز پاسخ قاطع نخواهند داشت حتی اگر تمام دنیای رسانه‌ای غرب و شرق برای تثبیت مظلوم‌نمایی تل‌آویو، به تقلا بیافتند، موضوعی که آیت‌الله خامنه‌ای هم به آن اشاره و هدف از مظلوم‌نمایی رژیم صهیونیستی را توجیه جنایات این رژیم در حملات جاری به غزه و قتل‌عام مردم مظلوم این منطقه دانستند و تأکید کردند: «محاسبه رژیم جعلی و حامیانش در این مسئله هم غلط است و سران و تصمیم‌گیرندگان رژیم صهیونیستی و حامیان آنها بدانند که این کارها بلای بزرگتری سرشان می‌آورد و ملت فلسطین با عزم راسخ‌تر، در واکنش به این جنایات، سیلی سنگین‌تری بر چهره زشت آنها خواهد زد».
نوبت مجاهدان در میدان
انتظار مردم و گروه‌های مقاومت فلسطین از دولت‌های غربی، برای مقابله با جنایات اسرائیل؛ دستکم در این هفتاد سال نه‌تنها نتوانست حافظ امنیت مردم باشد، بلکه اسرائیل را در زیاده‌خواهی و اشغالگری وقیح‌تر ساخت. چنان جنایت اوج گرفت که جوانان فلسطین چاره‌ای برای و طوفان الاقصی را می‌توان قوی‌ترین مرحله از سیر مبارزاتی دانست که گروه‌های فلسطینی از ابتدا تاکنون آن را تجربه کرده‌اند. تجربه‌ای که رهبر معظم انقلاب در تبیین اهمیت و بزرگی آن، طراحان این حمله را مدبر و هوشمند توصیف کردند و فرمودند که جمهوری اسلامی ایران به این جوانان افتخار می‌کند.
واقعیت منطقه در کنار تمام تحولات روی داده در چهار روز گذشته بر یک اصل مهم هم مهر تأیید دوباره زده که ابتکار عمل در فلسطین به دست مجاهدان است. گزاره‌ای که آیت‌الله «سیدابراهیم رئیسی» رئیس‌جمهور ایران، در دیدار با زیاد نخاله دبیرکل جنبش جهاد اسلامی فلسطین به آن اشاره و تصریح کرد: «امروز مجاهدان فلسطینی ابتکار عمل را در دست دارند و این پیروزی بزرگ هدیه‌ای الهی به پاس صبوری در برابر مشکلات است».
حماسه‌ای کاملاً فلسطینی
همه‌چیز در خاورمیانه در آستانه یک رویداد مهم، تاریخی و البته شوم بود، شبکه‌های اجتماعی و کانال‌های خبری غرب پر از پرچم‌های رژیم صهیونیستی در کنار پرچم کشورهای مسلمان منطقه بود و همه‌چیز مهیای یک سناریویی که آمریکا برای منطقه نوشته بود تا رژیم اسرائیل را به عنوان دولت در کنار دیگر دولت‌های منطقه نشانده و نامشروعیت آن را مشرع جلوه دهد. دست خدا اما این‌بار از آستین جوانان فلسطین و گردان‌های القسام و کتائب و ... بیرون آمد و این سناریو را دستکم تا اطلاع ثانوی «کان لم یکن» گذاشت. خاموشی شعله این طرح که ابرقدرت‌های جهانی در پی افروختن آن بودند؛ از یک سو و نابودی هیمنه رژیم صهیونیستی از سوی دیگر، برای آنها گران آمده است و درپی یافتن مقصری بسیار قدرتمندتر از جوانان و گروه‌های مقاومت هستند، گروه‌هایی که از سال ۲۰۰۸ تاکنون تحت شدیدترین تحریم‌ها قرار داشتند.
این میان اما واقعیت ماجرا آن است که جمهوری اسلامی ایران از همان روزهای ابتدای تشکیل، از حامیان جدی مردم فلسطین در برابر اشغالگران بوده، هست و برپایه آرمان حمایت از مظلوم در برابر ظالم، حامی آن هم باقی خواهد ماند اما این حمایت در تازه‌ترین طوفان جوانان فلسطین همان است که رهبر معظم انقلاب در جمع افسران دانشگاه امام علی(ع) به آن پرداختند: «این یاوه‌گویی‌ها اشتباه و این محاسبه غلط است و کسانی که می‌گویند ضربه اخیر فلسطینی‌ها ناشی از غیرفلسطینی‌ها است، ملت بزرگ فلسطین را نشناخته‌اند و دستکم گرفته‌اند».