سید مهدی موسوی موحد روز شنبه در گفت و گو با ایرنا افزود: آثار معماری مثلِ خانه، حمام، مدرسه و کبوترخانه ایرانی که به صورت زنجیره ای قابل ثبت هستند، گزینه و به احتمال زیاد پروندههای بعدی ایران برای ارسال به یونسکو برای ثبت در فهرست آثار جهانی است.
وی تصریح کرد: مزیت پرونده زنجیره ای این است که با ارائه یک پرونده ثبتی به یونسکو، چندین اثر را به عنوانِ معماری شاخص و نقطه دیدنی معرفی و به مقاصد گردشگری ایران اضافه میکنیم.
موسوی موحد اذعان داشت: یک یا ۲ پرونده ثبت جهانی بعدی که به یونسکو ارسال خواهند شد، زنجیره ای نیستند اما پروندههای رزرو آینده که اطلاعات و مقدمات آنها را پیگیری میکنیم در قالب زنجیره بناها هستند.
معاون اداره میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی اصفهان یادآور شد: سالهای ۹۷ و ۹۸ ثبت کاروانسراها در قالب پرونده زنجیره ای پیگیری شد و از میان ۷۰۰ کاروانسرای ثبت ملی، ۵۶ کاروانسرا انتخاب شد که ارزیابان یونسکو با حضور در ایران ویژگی های این آثار را بازدید، بررسی و تایید اولیه کردند.
وی افزود: از یکهزار و ۹۴۰ بنای ثبت ملی استان اصفهان، ۵۰ اثرِ معماری کاروانسراست که دراین میان ۹ کاروانسرا برای قرارگیری در پرونده کاروانسراهای ایران انتخاب و با قطعی شدنِ این انتخابها مرمت این آثار زیر نظر میراث فرهنگی پیگیری شد.
موسوی موحد ادامه داد: کاروانسرای مادر شاه یا هتل عباسی درنشست کمیته میراث جهانی یونسکو از این فهرست خارج شد و هشت کاروانسرا از اصفهان به همراهِ ۴۶ کاروانسرای دیگر از سراسر ایران ثبت جهانی شد.
وی تصریح کرد: کاروانسرای نوشیروان که در خبرها به اشتباه، به نام اصفهان آمده بود، متعلق به سمنان است اما کاروانسرایی به همین نام هم دراصفهان وجود دارد.
به گزارشِ ایرنا در نشست کمیته میراث جهانیِ یونسکو در ریاض پایتخت کشور عربستان در مجموع ۵۴ کاروانسرای ایران در فهرست میراث جهانی ثبت شد؛ از این شمار بیشترین تعداد کاروانسرای ثبت جهانی متعلق به استان اصفهان است.
یکهزار و ۹۴۰ اثر تاریخی استان اصفهان به ثبت ملی و ۱۵ اثر شامل میدان امام(نقش جهان)، کاخ چهلستون، باغ فین کاشان و مسجد جامع و قناتهای وزوان ،مزدآباد و مون و نیز کاروانسراهای گز، امین آباد، مرنجاب، نیستانک، کوهپایه، گبرآباد، شیخعلی خان و مهیار به ثبت جهانی رسیده است.