به گزارش خبرنگار ایرنا، روز گذشته -سه‌شنبه ۲۵ مهرماه- خبرگزاری جمهوری اسلامی ایرنا در گزارشی با عنوان "نابودی تدریجی نماد تاریخ بابل؛ پاسخگویی با کیست؟ " به خطر تردد خودروهای سنگین از زیر این پل و احتمال آسیب به این بنای تاریخی پرداخته بود که در کمتر از ۲۴ ساعت با مطلع شدن فرماندار بابل از این موضوع و حضور شبانه در زیر پل تاریخی محمد حسن خان دستور بستن دهنه پل تاریخی را که توسط عده ای از رانندگان باز شده بود را صادر کرد و این امر توسط شهرداری بابل در گام اجرایی قرار گرفت.
تردد از روی پل تاریخی محمد حسن خان بابل پس از کش و قوس های فراوان از سال ۱۳۹۵ ممنوع شد و با وجود این که مصوبه شورای ترافیک شهرستان که در ۲ سال گذشته تردد خودروهای سنگین را از زیر این پل ممنوع کرده بود و شهرداری بابل نیز با نصب یک سازه آهنی در زیر چشمه ی این بنای تاریخی مانع تردد خودروهای سنگین وزن شده بود، در روزهای گذشته رانندگان سرخود تردد را در بخش دیگری از این پل آغاز کرده بودند و با کنار زدن مانع بتنی، تردد از این راه را بار دیگر از سرگرفتند.
در این پیوند بررسی میدانی خبرنگار ایرنا حاکی از آن است که ضرب الاجل فرماندار بابل نتیجه داد و با همراهی شهرداری باردیگر تردد از دهنه های این پل تاریخی ممنوع و مسدود شده است.
این پل تاریخی که از گذشته های دور شهر بابل را به جنوب این شهرستان در بخش بندپی شرقی، بندپی غربی و بخش گتاب متصل می کرد و در یک مقطعی از تاریخ عبور احشام از روی این پل انجام می شد، میراث فرهنگی با قرار دادن نماد از تندیس کوچ دامداران بر روی این پل فضای خاصی را ایجاد کرده که احتمال فروپاشی این بنای تاریخی و پایان خاطره بازی روستانشینان جنوب بابل با این بنا هر روز برنگرانی آنها می افزاید.
تاریخ نویسان هزینه ساخت این پل را که تا سال ۱۳۴۳ تنها راه ارتباطی بابل به بندپی، آمل، تهران و روستاهای جنوب و جنوب غربی شهرستان بود، ۱۲۰ هزار ریال ذکر کرده اند. پل محمدحسن خان با ۱۴۰ متر طول و ۶ متر عرض، دارای ۶ چشمه یا طاق اصلی و ۲ چشمه فرعی است و ارتفاع آن از بستر رودخانه ۱۱ متر است.
این پل به سبک پل های دوران صفوی و در اواخر دوران افشاریه ساخته شده است و از ویژگی های مهم آن استفاده از سفیده تخم مرغ و ساروج در ساختش است. پل تاریخی محمد حسن خان قاجار یک بار در زمان پهلوی اول ترمیم شد و در تاریخ ۲۲ اردیبهشت ۱۳۵۶ با شمارهٔ ثبت ۱۴۱۴ به عنوان یکی از آثار ملی ایران ثبت شد. این پل ۳۰۰ ساله حدود نیم قرن پیش با ثبت نامش در فهرست آثار ملی به شماره ۱۴۱۴ به سن بازنشستگی رسیده بود، ولی به علت نبود پل جایگزین مناسب زیر بار ترافیک باقی ماند. عبور و مرور ماشین بر روی پل محمدحسن خان پس از بهره برداری از پل سومی با همین نام در جوار آن در سال گذشته ممنوع شد.