به گزارش ایرنا، سال ۱۳۴۷ برای اولین بار در تهران موسسه خیریه ای برای نگهداری نوزادان و شیرخوارگان راه اندازی شد که قصد داشت حامی بزرگی برای نوزادان و شیرخوارگانی باشد که از روزهای نخست تولد یتیم هستند.
شیرخوارگاه آمنه از روزهای نخست راه اندازی مورد توجه بسیاری از مردم تهران و خیران قرار گرفت، موسسه ای که برای خدمت به ضعیف ترین انسان ها می کوشید، انسان هایی که از روزهای نخست تولد تنها مانده بودند و پناهی حتی برای شیرخوردن نداشتند.
شیرخوارگاه آمنه ۵۵ سال را با حمایت و پشتیبانی خیران از سر گذارند، خانه ای که مامنی امن برای نوزادان چند روزه تا سه ساله به شمار می آمد، همانگونه که امروز نیز با نام نیک این مسئولیت را به عهده دارد.
آخرین عصرگاه ماه مهر شیرخوارگاه آمنه، میزبان مردان و زنانی بود که آنجا را خانه خود می دانستند، نه آنکه در این مرکز بزرگ شده باشند، آنجا را به سبب تعلق خاطر خود به کودکان و موسسه همچون خانه خود دوست می داشتند و در تمامی امور آن مشارکت می کردند.
شیرخوراگاه آمنه عصر یکشنبه میزبان خیرانی بود که به کمک آنان بنای اولیه آن پس از ۵۵ سال بازسازی و برای مسئولیتی جدیدی با عنوان مرکز "شوق زندگی" آماده شده بود، بنایی با ۷۰۰ متر مربع زیر بنا و ۶۰ میلیارد تومان هزینه.
مرکز شوق زندگی مسئولیتی جدیدی در شیرخوارگاه آمنه ایجاد کرده که روند به سرپرستی گرفتن کودکان را توسط خانه ها تسهیل می کند، به خانواده ها قبل و بعد از سرپرستی مشاوره می دهد، روند قضایی برای پیگیری امور کودکان بی سرپرست، آسیب دیده و بد سرپرست را با حضور دادیار و تیم قضایی در آنجا و روند اداری مربوط به امور کودکان را تسریع می کند.
روند ورود نوزادان و شیرخوارگان
مسئول روابط عمومی اداره کل بهزسیتی استان تهران در خصوص روند تحویل و ورود شیرخوارگان به مرکز آمنه می گوید: اینجا سه دسته نوزاد پذیرش می‌شود، بی سرپرست، بد سرپرست قابل واسپاری به خانواده ها و بدسپرست غیر قابل واسپاری به خانواده های متقاضی.
بشیری در مورد تفاوت نوزادان بدسرپرست توضیح می دهد که تعدادی از کودکان هستند که پدر و مادرشان در قید حیات است اما برای مدتی قادر به نگهداری از نوزاد نیستند که این کودکان را به نمی توان به دیگر خانواده ها سپرد در مقابل نوزادان و شیرخوارگان بدسرپرستی هستند که نمی توان بار دیگر نوزاد را به آنان سپرد از این همین رو این کودکان می توانند وارد خانواده های جدید شوند.
وی ادامه می دهد: در اوج فعالیت شیرخوارگاه آمنه تعداد نوزادان در این مجموعه به ۳۰۰ نفر هم می رسید، اکنون اگرچه تعداد این کودکان به ۷۰ نفر هم نمی رسد اما با تسهیل روند پذیرش خانواده ها، آنان دوران کمتری در خانه آمنه حضور دارند.
مجید دین پرور سرپرست شیرخوارگاه آمنه هم در مورد نحوه پذیرش نوزادان اضافه کرد: زمانی که نوزادی توسط تیم مددکاری بهزیستی به عنوان بی سپرست با بد سرپرست شناسایی می شود، بلافاصله تیم قضایی روند قانونی ورود شیرخوارگان به این محل را فراهم می سازند، این مدت زمان شاید به چند ساعت هم نکشد.
شوق زندگی در آمنه
عصر یکشنبه است و خیران یکی پس از دیگری در شیرخوارگاه آمنه گرد هم جمع می شوند، نه آنکه تاکنون به این مجموعه نیامده باشند، یا قرار دورهمی داشته باشند، آمده اند تا تلاشی که برای شکل گرفتن مرکز شوق زندگی در مجموعه آمنه ایجاد شده است را ببینند و در جریان روند فعالیت آن قرار بگیرند.
مرکز شوق زندگی در ساختمان اولیه آمنه راه اندازی شده است، ساختمانی که روزها و سال های اول میزبان کودکان و نوزادان بود، مدتی برای نگهداری کودکان مبتلا به ایدز به کار گرفته شد، زمانی سرپناه کودکان آسیب دیده و طی سال های اخیر هم از رونق افتاده و به انباری تبدیل شده بود، اما به همت خیران، طی یک سال گذشته بازسازی شد تا جانی دوباره بگیرد و فعالیت خود را از سر گیرد.
صمد سلیمان زاده نماینده خیران شیرخوارگاه آمنه معتقد است، هر کسی که برای کمک وارد این خانه می شود، آدم خوبی است، اینجا را مانند خانه خود می داند و کودکان آن را نیز مانند فرزندان خود دوست دارد.
خیران که دور هم جمع می شوند، محمد نصیری مدیرکل بهزیستی استان تهران نیز حاضر می شود تا به تشریح جزئیات فعالیت مرکز شوق زندگی بپردازد، مرکزی برای حمایت همه جانبه از کودکان.
مدیرکل بهزیستی استان تهران می گوید: تعداد نوزادان و شیرخوارگان وارد شده به آمنه کاهش نیافته بلکه طی اقداماتی که برای تسهیل روند واگذاری آنان به خانواده ها انجام گرفته، مدت زمان ماندگاری این کودکان به حداقل رسیده است.
محمد نصیری می افزاید: همه کودکان و نوزادان باید در آغوش خانواده بزرگ شوند، هر میزان که در آمنه و مراکز مشابه آن به نوزادان و کودکان خدمات بهتری هم ارائه شود و هیچ کمبودی هم نباشد، باز هم این خدمات نمی تواند جای آغوش گرم و محبت همواره خانواده را بگیرد.
وی رویکرد بهزیستی را واگذاری کودکان در سریعترین زمان ممکن به خانواده ها می داند و معتقد است همین رویکرد موجب شده تا مدت زمان ماندگاری کودکان که زمانی ۲۶۱ روز بود اکنون به بیش از ۵۰ روز برسد.
نصیری راه اندازی مرکز شوق زندگی را فرصتی برای تسریع در روند تشخیص صلاحیت و سلامت خانواده ها برای واگذاری کودکان و رسیدگی به امور آنان می داند و می گوید: در مرکز شوق زندگی دادیار مرکز سرپرستی دادگستری استان تهران به همراه همکاران، پزشکی قانونی، مشاوران، مددکاران و نمایندگان سازمان های مردم نهاد مستقر هستند و همه امور مربوط به کودکان را در همینجا پیگیری می کنند.
مدیرکل بهزستی استان تهران در خصوص بخش های مختلف و مجهز مرکز شوق زندگی توضیح داد: دفتری برای همکاران دادیاری امور سرپرستی به منظور پیگیری امور قضایی و قانونی، دفتری برای حضور دادیار به عنوان نماینده امور سرپرستی، اتاقی برای پزشکی قانونی به منظور معاینه کودکان آسیب دیده، اتاقی برای سازمان های مردم نهاد، اتاقی برای مددجویانی که امور کودکان در حال واگذاری به خانواده ها یا سپرده شده به خانواده را تا مدت ها پیگیری می کنند تا مبادا کودک شرایط نامطلوبی را تجربه کند یا امنیتش از دست برود و اتاقی نیز برای مشاوره در نظر گرفته شده است.
حداقل یک دیوار کامل از تمامی اتاق ها شیشه ای است، در میان اتاق هایی که چیده شده اند نیز حیاتی قرار گرفته که همه دیوارهای سمت آن شیشه ای است، طراحان و بازسازان آن خواسته اند نور به همه اتاق ها بتابد و تاریکی در آن جایی نداشته باشد.
در اتاق پیش بینی شده برای سازمان های مردم نهاد، سلیمان زاده از راه اندازی مجموعه ای سخن می گوید که بناست نگاه دیگری به حمایت از کودکان داشته باشد.
طلوع دوباره آمنه
صمد سلیمان زاده نماینده خیران شیرخوارگاه آمنه این بازدید را فرصتی برای آغاز به کار موسسه "طلوع دوباره آمنه" اعلام می کند که بناست این رویکرد را در پیش گیرد که مشکلات خانواده های کودکان بد سرپرست را پیگیری و ریشه بد رفتاری با کودک را رفع کند.
او تاکید دارد: ممکن است سرپرستان کودک به علت اشتغال یا اعتیاد، صلاحیت خود را از دست داده باشند که این موسسه کمک می کند تا آنان بار دیگر به زندگی بازگردند و بتوانند خود سرپرست و در کنار فرزندشان باشند.
مدیر خیریه طلوع دیگر آمنه و نماینده خیران آمنه می گوید: زیباترین و بهترین فضا برای حضور، بهتر از این فضایی که در آن هستیم وجود ندارد، فضایی هست که کودکان از یک روز تا ۶ سال در آن نگهداری می‌شوند کودکانی که نه پدر دارند نه مادر، یا بد سر پرستند یا بی سرپرست.
وی می افزاید اینجا به ازای هر ۱۶ نوزاد یک پرستار فعالیت می کند، یعنی برای هر ۱۶ نوزاد یک مادر و بدون شک این محبت به هر میزان هم که باشد، جای الفت و مهربانی خانواده را نمی گیرد.
سلیمان زاده علت حمایت از راه اندازی مرکز شوق زندگی را کوتاه کردن فرایند واگذاری کودکان و روند رسیدگی به امور اداری و قضایی آن در یک مجموعه واحد می داند و امیدوار است که با همه خیران دست به دست هم دهیم و این فضا را در سراسر کشور ایجاد کنیم تا این فرزندانی که قرار است آینده کشور را بسازند به بهترین نوع پرورش یابند.