ساری- ایرنا- مناطق کوهستانی بخش یانسر هزارجریب شهرستان بهشهر به دلیل دارا بودن شرایط مساعد اقلیمی و آب و هوایی برای کشت زعفران از یک هکتار سال۱۳۹۲ اکنون پس از یک دهه به ۴۰ هکتار افزایش یافته است.

به گزارش خبرنگار ایرنا، تجربه نخستین کشت زعفران در شرق مازندران به اوایل دهه ۹۰ بر می گردد، یعنی چند تن از کشاورزان منطقه یانسر با خرید پیاز زعفران از خراسان، ‌اقدام به کشت در اراضی خود کرده اند و از آن جایی که درآمد قابل توجهی از فروش این طلای سرخ بدست آمد، هر ساله به تعداد کشاورزان زعفران کار اضافه شد.

زعفران گیاهی است که در نیمه گرمسیری و در نقاطی که زمستان‌های ملایم و تابستان‌های گرم و خشک دارد به خوبی می‌روید، شرایطی که به دلیل تغییرات اقلیمی و آب و هوایی در منطقه یانسر بهشهر حاکم شد، یعنی حداکثر دما برای رشد زعفران بین ۳۵ تا ۴۰ درجه سانتی‌گراد و در ارتفاع بین یکهزارو ۳۰۰ تا ۲هزارو ۳۰۰ متر از سطح دریا عملکرد خوبی دارد.

طبق آمار رسمی از داده های هواشناسی، دمای هوای استان مازندران از یک دهه گذشته در بیشتر ماه های سال به طور متوسط یک تا ۲ درجه سانتیگراد افزایش یافته است، به عنوان نمونه میانگین دمای هوای مرداد ماه ۱۴۰۲ استان ۲۳.۲ درجه سلسیوس بود که این دما نسبت به مدت مشابه دوره آماری بلندمدت که ۲۱.۹ سلسیوس بوده ۲.۱ درجه افزایش و نسبت به مدت مشابه سال قبل که ۲۲.۹درجه سلسیوس بوده، سه دهم درجه سلسیوس افزایش داشته است.

آغاز برداشت زعفران در بهشهر

مدیر جهاد کشاورزی بهشهر از آغاز برداشت طلای سرخ از مزارع هزار جریب این شهرستان خبر داد و گفت:‌ سطح زیر کشت زعفران این منطقه به حدود ۴۰ هکتار رسیده است.

غلامرضا قنبری پیش‌بینی کرد که از هر هکتار حدود ۳۰۰ تا ۴۰۰ کیلوگرم گل تر زعفران تولید و از این میزان پنج تا هفت کیلوگرم زعفران خشک بدست آید.

وی بیان داشت: زمان برداشت زعفران اواخر مهر تا اوایل آذر است و همچنین برداشت آن صبح زود تا قبل از طلوع آفتاب انجام می‌گیرد.

این که در مناطق کوهستانی مازندران توسعه کشت زعفران عملیاتی شود در واقع نشان دهنده تغییرات اقلیمی است، بنابراین تعیین الگوی بهینه و مناسب کشت با توجه به شرایط اقلیمی، تنوع آب و هوایی و حاصلخیزی خاک مازندران ضروری است.

بر اساس داده های آماری هواشناسی و همچنین اظهار نظر کارشناسان کشاورزی، تغییرات اقلیمی سال های اخیر بر هر سه منطقه آب و هوایی مازندران اثرگذاری کرده و بیشترین تبعات منفی را هم برای گونه های کشاورزی و دیگر گیاهان به عنوان داشته های اصلی استان مازندران به همراه داشته است.

تغییرات اقلیمی سال های اخیر بویژه افزایش دما و کم بارشی سبب شده تا گونه های مختلف کشاورزی برای برخورداری از دمای متعادل و مورد نیاز برای رشد و نمو دستکم تا یکصد متر به سمت ارتفاعات کوچ کنند.

مازندران استانی با محور تولیدی کشاورزی است که تقریبا کشت تمامی محصولات آن به بارندگی و ذخیره سازی آب بستگی دارد. طبق آمارهای رسمی تعداد بهره برداران بخش کشاورزی مازندران حدود ۵۰۰ هزار نفر است و هرگونه تغییر در بارندگی و دمای هوا به صورت مستقیم بر زندگی و معیشت آنان و در نهایت بر امنیت غذایی کشور که مازندران نقش حدود ۱۲ درصدی در تولید ارزش افزوده آن دارد، اثرگذاری خواهد کرد.