قرآن، کتاب هدایت و روشنگری و راهنمای بشر است. برای رشد آگاهی و بصیرت خود، به سراغ قرآن برویم. پروردگار در آیه ۳۸ سوره حج می فرماید إِنَّ اللهَ یُدافِعُ عَنِ الَّذینَ آمَنُوا؛ خداوند از کسانی که ایمان آورده اند، دفاع می کند. خدای عزیز مکرّر در قرآن گفته است کَتَبَ اللهُ لَاَغلِبَنَّ اَنا وَ رُسُلی. کَتَبَ اللَه؛ یعنی قانون قطعی خدا است که راه پیامبران الهی غلبه پیدا خواهد کرد و مومنان بر مستکبرین و صهیونیست ها پیروز خواهند شد. در ادامه می آورد إِنَّ اللَّهَ قَوِیٌّ عَزیزٌ؛ خداوند چنین مقرر داشته که من و رسولانم پیروز می‌شویم؛ چرا که خداوند قوّی و شکست‌ناپذیر است! اِنَّ اللهَ یُدافِعُ عَنِ الَّذینَ آمَنُوا؛ خدای شکست ناپذیر از مؤمنین و مظلومان، دفاع خواهد کرد؛ در این هیچ تردیدی نیست.
خدای متعال گفته است: اگر برای من، برای پیشبرد دین من و برای احیای ارزش های مورد قبول من حرکت و اقدام کنید، من به شما کمک می کنم. این وعده الهی است. وَتَمَّت کَلِمَتُ رَبِّکَ صِدقًا وَعَدلًا ۚ لا مُبَدِّلَ لِکَلِماتِهِ؛ و کلام پروردگار تو، با صدق و عدل، به حدّ تمام رسید؛ هیچ کس نمی‌تواند کلمات او را دگرگون سازد. فرمایش پروردگار عزیز و ذات اقدس الهی در کمال راستی است. خدای متعال از مؤمنین دفاع می‌کند؛ البته مؤمنی که در میدان قرار بگیرد؛ مؤمنی که هستی خود، موجودی خود، اراده خود، دست توانای خود، ذهن فعال خود را در راه خدا به میدان می‌آورد.
اول دفاع؛ خدا از مردم غزه دفاع می کند. مردم وقتی احساس می کنند که دشمن صهیونیست در مقابل مسلمانان ایستاده است، وارد میدان می شوند. این حرکتِ ایمانی و قلبی است. این چیزی است که انگیزه خدائی در آن وجود دارد. دست قدرت خدا و اراده الهی است. دل ها دست خداست. اراده‌ها، مقهور اراده پروردگار است. وقتی حرکت برای خدا شد، اخلاص در کار بود، خداوند بزرگ مردم را به میدان می آورد و از مظلومان دفاع می کند. بعد هم نوبت به نصرت الهی می رسد: لَیَنصُرَنَّ اللهُ مَن یَنصُرُه؛ و خداوند کسانی که او را یاری کنند (و از آیینش دفاع نمایند) یاری می‌کند. اِن تَنصُرُوا اللهَ یَنصُرکُم وَ یُثَبِّت اَقدامَکُم؛ اگر (آیین) خدا را یاری کنید، شما را یاری می‌کند و گام هایتان را استوار می‌دارد.
در آیه ۲۱۸ سوره بقره فرمود إِنَّ الَّذینَ آمَنوا وَالَّذینَ هاجَروا وَ جاهَدوا فی سَبیلِ اللَّهِ أُولٰئِکَ یَرجونَ رَحمَتَ اللَّهِ؛ کسانی که ایمان آورده اند و کسانی که هجرت کرده اند و در راه خدا جهاد نموده‌اند، آن ها امید به رحمت الهی دارند. وَ نُرِیدُ أَنْ نَمُنَّ عَلَی الَّذِینَ اسْتُضْعِفُوا فِی الْأَرْضِ وَ نَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَ نَجْعَلَهُمُ الْوارِثِینَ؛ ما می‌خواهیم بر مستضعفان زمین منّت نهیم و آنان را پیشوایان و وارثان روی زمین قرار دهیم! در این هیچ تردیدی وجود ندارد؛ این سخن خدای بزرگ است و خدا تخلف نمی کند. إِنَّ اللَّهَ لَا یُخْلِفُ الْمِیعَادَ؛ مسلماً خدا خلف وعده نمی کند. در آیه ۱۱۱ سوره توبه نیز فرمود وَمَن أَوفیٰ بِعَهدِهِ مِنَ اللَّهِ؛ چه کسی از خدا به عهدش وفادارتر است!؟
در ادامه آیه ۳۸ سوره حج می فرماید إِنَّ اللهَ لا یُحِبُّ کُلَّ خَوَّانٍ کَفُورٍ؛ خداوند هیچ خیانتکار ناسپاسی را دوست ندارد. در آیه ۱۰۷ سوره نساء فرمود إِنَّ اللَّهَ لَا یُحِبُّ مَنْ کَانَ خَوَّانًا أَثِیمًا؛ خدا هر کس را که خیانت پیشه و گناه کار است، دوست ندارد! و در آیه ۵۸ سوره انفال هم فرمود وَإِمَّا تَخَافَنَّ مِنْ قَوْمٍ خِیَانَةً فَانْبِذْ إِلَیْهِمْ عَلَیٰ سَوَاءٍ ۚ إِنَّ اللَّهَ لَا یُحِبُّ الْخَائِنِینَ؛ اگر می‌دانی که گروهی در پیمان خیانت می‌ورزند، به آنان اعلام کن که همانند خودشان عمل خواهی کرد؛ زیرا خداوند خائنان را دوست نمی دارد. پروردگار با خائنان برخورد می کند. آنان را نابود می کند. کسانی را بر مستکبرین و صهیونیست ها حاکم می کند که آنان را ذلیل می نمایند.
در آیه ۵۳ سوره مائده نیز آمده است یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا مَنْ یَرْتَدَّ مِنْکُمْ عَنْ دینِهِ فَسَوْفَ یَأْتِی اللهُ بِقَوْمٍ یُحِبُّهُمْ وَ یُحِبُّونَهُ أَذِلَّةٍ عَلَی الْمُؤْمِنینَ أَعِزَّةٍ عَلَی الْکافِرینَ؛ ای کسانی که ایمان آورده‌اید! هرکس از شما، از آیین خود بازگردد، [به خدا زیانی نمی‌رساند]؛ خداوند گروهی را می‌آورد که آنها را دوست دارد و آنان [نیز] او را دوست دارند؛ در برابر مؤمنان متواضع، و در برابر کافران سرسخت و نیرومندند. در ادامه می فرماید یُجاهِدُونَ فی سَبیلِ اللهِ وَ لا یَخافُونَ لَوْمَةَ لائِمٍ؛ در راه خدا جهاد می‌کنند، و از سرزنش هیچ ملامتگری هراسی ندارند.
در آیه ۳۹ سوره حج می فرماید: أُذِنَ لِلَّذینَ یُقاتَلُونَ؛ به کسانی که جنگ بر آنان تحمیل شده، اجازه جهاد داده شده است. این جنگ و جهاد، ممدوح است. جهاد فی‌سبیل‌الله است. اَلَّذینَ ءامَنوا یُقاتِلونَ فی سَبیلِ الله؛ این مهم است که مؤمن قتال می کند، امّا جهادش برای اهداف الهی است. در آیه ۴ سوره صف فرمود إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ الَّذینَ یُقاتِلونَ فی سَبیلِهِ صَفًّا کَأَنَّهُم بُنیانٌ مَرصوصٌ؛ خداوند کسانی را دوست دارد که در راه او پیکار می‌کنند؛ گوئی بنایی آهنین‌اند! مجاهدان الهی محبوب خداوند می شوند. فَضََّلَ اللهُ المُجاهِدینَ عَلَی القاعِدینَ اَجرًا عَظیمًا؛ خداوند بزرگ برای مجاهدین فضیلت قائل شده است.
خداوند برای مجاهدت رتبه قائل شده است. درجه آن ها را بالا می برد و به آنان عشق می ورزد. امام خامنه ای در ۲۲ اسفند ۱۳۹۷ در دیدار خانواده های شهدای مدافع حرم فرمودند: جهاد مایه عزّت است؛ نه‌فقط عزّت کشور و ملّت و آن جمعیّتی که مجاهدان از میان آن ها برخاسته‌اند، آن به جای خود محفوظ؛ هر ملّتی که سربلند می شود، عزّت پیدا می کند، به برکت مجاهدت فرزندان خودش قدرت پیدا می کند. چون انسان ها مورد ظلم قرار گرفته اند، به آنان اجازه جهاد داده شد. این حکم الهی است و چون به دستور و حکم خدا عمل می کنند، عزت و قدرت پیدا می نمایند. مردم غزه، مردم کشورهای یمن، لبنان، فلسطین، ایران، عراق، سوریه و افغانستان، به دلیل جهاد فی سبیل الله، عزت پیدا کرده اند و عزت و قدرت پیدا می کنند.
در سوره حج فرمود بِأَنَّهُمْ ظُلِمُوا؛ چراکه مورد ستم قرارگرفته اند. چون به آنان ستم می شود، اجازه دفاع دارند. اگر هم وارد عرصه دفاع شدند، خدا حمایتشان می کند. خدا یاری شان می کند. خدا به آنان قدرت می دهد. خدا دشمنشان را در هم می شکند. در ادامه می فرماید وَ إِنَّ اللهَ عَلی نَصْرِهِمْ لَقَدیرٌ؛ به یقین خدا بر یاری آنها تواناست. فرمود وَاَن لَوِ استَقاموا عَلَی الطَّریقَةِ لَاَسقَینٰهُم ماٰءً غَدَقًا، ماء غدق؛ یعنی سیراب کردن از آب فراوان و آب زلال که مفسّرین می گویند کنایه از حلّ همه مشکلات زندگی است.
اگر در این راه پافشاری کنید، استقامت کنید؛ یعنی منحرف نشوید، درست حرکت کنید، در راه مستقیم حرکت بکنید، مسلّماً مشکلات زندگی اتان هم حل خواهد شد. گرفتاری‌ها برطرف خواهد شد. ضعف ها برطرف خواهد شد. این کار را خدا می کند. خداوند بر این کار و بر یاری کردن مومنان، تواناست. هیچ فردی و گروهی قادر نیست در مقابل اراده الهی بایستد. اگر او اراده کند، کار دشمن تمام است. پیروزی دوستان الهی هم قطعی است. انتقام از دشمن هم قطعی است. بازگشت آوارگان به سرزمین خود و وطنشان هم قطعی است. فلسطین آزاد می شود. یمن آزاد می شود، همانطور که ایران آزاد و مستقل شد.
در آیه ۴۰ سوره حج می فرماید الَّذینَ أُخْرِجُوا مِنْ دِیارِهِمْ بِغَیْرِ حَقٍّ؛ همان ها که از خانه ها [و شهر] خود، به ناحق رانده شدند. دشمن مستکبر و غاصب آنان را از خانه و شهر و دیارشان بیرون کرد و به آنان ستم کرد. اصل موضوع یک امتحان الهی است. فقط امتحان رانده شدگان نیست. یک امتحان برای جامعه بشری است. در آیه ۱۵۵ سوره بقره فرمود وَ لَنَبْلُوَنَّکُمْ بِشَیْ‌ءٍ مِنَ الْخَوْفِ وَ الْجُوعِ وَ نَقْصٍ مِنَ الْأَمْوالِ وَ الْأَنْفُسِ وَ الثَّمَراتِ وَ بَشِّرِ الصَّابِرینَ؛ به یقین همه شما را با اموری همچون ترس، گرسنگی و کاهش در مال‌ها و جان‌ها و میوه‌ها آزمایش می‌کنیم و بشارت ده به صابران. می خواهد صبر و مقاومت رانده شدگان را محک بزند. برای دیگران هم امتحان است.
ما در برابر این ظلمی که به انسان ها می شود، چه می کنیم!؟ آیا وارد جنگ با ظالمان و ستمگران می شویم؟ در آیه ۷۵سوره نساء فرمود وَما لَکُم لا تُقاتِلونَ فی سَبیلِ اللَّهِ وَالمُستَضعَفینَ مِنَ الرِّجالِ وَالنِّساءِ وَالوِلدانِ؛ چرا در راه خدا، و (در راه) مردان و زنان و کودکانی که (به دست ستمگران) تضعیف شده‌اند، پیکار نمی‌کنید!؟ امام صادق (ع) به نقل از رسول خدا (ص) فرمودند مَنْ أَصْبَحَ لَا یَهْتَمُّ بِأُمُورِ الْمُسْلِمِینَ فَلَیْسَ مِنْهُمْ وَ مَنْ سَمِعَ رَجُلًا یُنَادِی یَا لَلْمُسْلِمِینَ فَلَمْ یُجِبْهُ فَلَیْسَ بِمُسْلِم؛ کسی که صبح کند و اهمیتی به کارهای مسلمانان ندهد، او از آنان نیست و کسی که صدای مردی را بشنود که فریاد کمک خواهی از مسلمانان را سر دهد و پاسخش را ندهد، مسلمان نیست.
قتل عام مردم فلسطین و غزه، امتحانی برای همه بشریت است. باید در برابر صهیونیست ها و استکبار جهانی بایستیم و از مظلوم دفاع کنیم. در آیه ۷۳ سوره توبه می فرماید یا أَیُّهَا النَّبِیُّ جاهِدِ الکُفّارَ وَالمُنافِقینَ وَاغلُظ عَلَیهِم؛ ای پیامبر! با کافران و منافقان جهاد کن، و بر آنها سخت بگیر. امام خامنه ای در ۲۷ آذر ۱۳۹۵ در دیدار مسئولان نظام فرمودند: (خداوند) می فرماید یٰاَیُّهَا النَّبِیُّ جٰهِدِ الکُفّارَ وَ المُنٰافِقینَ وَ اغلُظ عَلَیْهِم؛ با کفّار و با منافقین مبارزه کن. می فرماید جاهِد؛ نمی فرماید قاتِل؛ قاتِلِ الکُفّارَ وَ المُنافِقین، [قتال] همیشه لازم نیست، امّا جهاد همیشه لازم است. گاهی جهاد، جهاد سیاسی است، گاهی جهاد فرهنگی است، گاهی جهاد نرم است، گاهی جهاد سخت است، گاهی با سلاح است، گاهی با علم است؛ همه این ها جهاد است، امّا در همه این ها باید توجّه داشت که این جهاد، علیه دشمن است، علیه دشمن بشریّت است، علیه دشمنانی است که به اتّکاء قدرت خود و زر و زور خود، وجود سنگین و مطامع خودشان را بر بشریّت تحمیل می کنند. سازش با آن ها معنا ندارد. باید با تمام قدرت در برابر این ستمگران ایستاد و حق جهاد را ادا کرد.
در آیه ۷۸سوره حج فرمود وَجاهِدوا فِی اللَّهِ حَقَّ جِهادِهِ؛ و در راه خدا جهاد کنید، و حقّ جهادش را ادا نمایید! کسانی می‌توانند حق جهاد را ادا نمایند که توانسته باشند حق تقوا را تمام کرده باشند. کسانی می‌توانند حق تقوا را تمام کنند که حق معرفت را به تمامیت رسانده باشند. مجاهدی که می‌خواهد حق جهاد را به گونه (حق تقاته و حق معرفته) ادا کند، براساس «یحبهم و یحبونه»، عاشقانه به جهاد می‌اندیشد و هر کاری را برای قرب و تقرب به محبوب و حبیب خویش انجام می دهد. ادای حق جهاد، با اِتَّقِ اللّهَ وَ لا تُطِعِ الکٰفِرینَ وَ المُنٰفِقین، ممکن است. باید از موحدان و خداپرستان حمایت کرد. جرم مظلوم و فلسطینی و مسلمانان، فقط پرستش خدای یکتاست.
در سوره حج می فرماید إِلاَّ أَنْ یَقُولُوا رَبُّنَا اللهُ؛ [و گناهی نداشتند] جز این که می گفتند: پروردگار ما، خدای یکتاست! بِأَیِّ ذَنْبٍ قُتِلَتْ - به کدامین گناه کشته شده است!؟ به گناه خداپرستی! باید در برابر دشمن خدا ایستاد.
خدا در همین سوره حج فرمود وَ لَوْ لا دَفْعُ اللهِ النَّاسَ بَعْضَهُمْ بِبَعْضٍ لَهُدِّمَتْ صَوامِعُ وَ بِیَعٌ وَ صَلَواتٌ وَ مَساجِدُ یُذْکَرُ فیهَا اسْمُ اللهِ کَثیراً؛ اگر خدا بعضی از مردم را به وسیله بعضی دیگر دفع نکند، دیرها، و معابد یهود و نصاری و مساجدی که نام خدا در آن بسیار برده می شود، ویران می گردد. وَ لَیَنْصُرَنَّ اللهُ مَنْ یَنْصُرُهُ؛ و خداوند کسانی که او را یاریِ کنند [و از آیینش دفاع نمایند] یاری می کند. در آیه ۶۹ سوره عنکبوت فرمود وَالَّذینَ جاهَدوا فینا لَنَهدِیَنَّهُم سُبُلَنا ۚ وَإِنَّ اللَّهَ لَمَعَ المُحسِنینَ؛ آن ها که در راه ما (با خلوص نیّت) جهاد کنند، قطعاً به راه‌های خود، هدایتشان خواهیم کرد و خداوند با نیکوکاران است.
إِنَّ اللهَ لَقَوِیٌّ عَزیزٌ؛ خداوند توانا و شکست‌ناپذیر است. اگر پروردگار اراده نماید که مسلمان و مظلومان را یاری کند و آنان را بر مستکبرین و صهیونیست ها غالب نماید، کسی قدرت ایستادن در برابر خدا را ندارد. خدا، شکست ناپذیر و کفار، شکست پذیرند. قطعا پیروزی مسلمانان به وقوع می پیوندد. این اراده قطعی الهی است. هدف از این فتح و غلبه را نیز در سوره حج بیان می کند. قبلا هم، چنین فتوحات و پیروزی هایی با همین اهداف حاصل شده است.
خداوند حکیم در ادامه می فرماید الَّذینَ إِنْ مَکَّنَّاهُمْ فِی الْأَرْضِ؛ همان کسانی که هرگاه در زمین به آنها قدرت ببخشیم، اول، أَقامُوا الصَّلاةَ؛ نماز را برپا می دارند. فرمود وَ یقیمُوا الصَّلوةَ؛ نماز را که پیوند میان بنده و خالق است، اقامه کنید و بپا بدارید. بپا داشتن نماز، غیر از خواندن نماز است. اقامه و بپا داشتن نماز؛ یعنی نماز را طوری بخوانید که حق نماز ادا شود؛ یعنی نمازِ با حضور قلب و خشوع و خضوع و تفکر. از ناحیه نیت و فکر و روح، عبادت مخلصانه، بعد هم حق‌گرا بودن؛ در اعمال عبادی پیوند با خدا برقرار کردن، که اقامه نماز به عنوان مصداق اظهرش ذکر شده است. اقامه نماز تنها به انجام واجبات فقهی که موجب اسقاط تکلیف می شود، تحقق نمی یابد؛ بلکه زمانی نماز اقامه می شود که فحشا و منکر در جامعه از بین برود و یاد خدا بر دل انسان ها حاکم شود.
آن‌چه در قرآن مورد تأکید قرار گرفته: اقامه نماز و محافظت بر آن است: حافِظُوا عَلَی الصَّلوت؛ بر نمازها مواظبت کنید؛ وَالَّذِینَ هُمْ عَلی صَلَواتِهِمْ یُحافِظُونَ؛ و [مؤمنان] آنان [اند] که بر نمازهایشان مواظبت می‌کنند. از جمله مصادیق محافظت بر نماز، رعایت اوقات نماز و نماز را در وقت فضیلت آن خواندن است. روایات فراوانی بر این امر تأکید دارد؛ از جمله امام رضا(ع) در روایتی می‌فرمایند لا تُؤَخِّرَنَّ صَلاةً عَنْ اَوَّلِ وَقْتِها مِنْ غَیْرِ عِلَّة؛ هرگز هیچ نمازی را، بدون عذر، از اول وقت آن تأخیر میانداز. قدرت دادن به مسلمانان، برای احیای نماز است، برای احیای زکات است.
در ادامه می فرماید وَ آتَوُا الزَّکاةَ؛ زکات می دهند. می فرماید وَ یؤْتُوا الزَّکوةَ. نمی‌گوید همه مالتان را بدهید. بلکه می‌گوید مالتان که نموّ می‌کند، از نموّش مقداری به دیگران بدهید. خداوند بزرگ در پیوند با مردم، ایتاء زکات را از ما خواسته است. به مسلمین قدرت می بخشد و آنان در جامعه پیوند با خدا و مردم را محکم می کنند، وحدت تجلی پیدا می کند. قدرت مسلمانان شکوه پیدا می نماید. جلوی گناه گرفته می شود. دستور خدا پیاده می گردد.
وَ أَمَرُوا بِالْمَعْرُوفِ وَ نَهَوْا عَنِ الْمُنْکَرِ؛ امر بهمعروف و نهی از منکر می کنند. برخی از آیات قرآن مجید تصریح دارند که فریضه امر به معروف و نهی از منکر، از توصیه‌های اساسی انبیاء و اولیای الهی بوده است؛ به‌گونه‌ای‌که لقمان(ع) پس از توصیه به فرزندش درباره اقامه نماز، او را به امر به معروف و نهی از منکر فرمان داده است. یا بُنَیَّ أَقِمِ الصَّلاه وَأْمُرْ بِالْمَعْرُوفِ وَانْهَ عَنِ الْمُنْکر؛ ای فرزندم! نماز را به‌پا دار و امر به معروف و نهی از منکر کن. هدف، بندگی انسان است و مسلمانان اگر حاکم شوند، نماز و زکات و امر به معروف و نهی از منکر را زنده می کنند. همه ارزش ها در همین ها و برای همین است. تمام دشمنی مستکبرین و صهیونیست ها هم با مسلمانان برای احیای نشدن حق و حرف خداست.
در ادامه می فرماید وَ للهِ عاقِبَةُ الْأُمُورِ؛ پایان همه کارها از آنِ خداست! این پایان را خداوند با نصرت حق و حقیقت ایجاد می کند و ظلم را از بین می برد. إِنَّ الْبَاطِلَ کَانَ زَهُوقًا؛ باطل لایق نابودی همیشگی است. نابود هم خواهد شد.
ریشه صهیونیست ها خشک می گردد. فلسطین آزاد و پیروز می شود. در آیه ۳۳ سوره توبه می فرماید هُوَ الَّذی أَرسَلَ رَسولَهُ بِالهُدیٰ وَدینِ الحَقِّ لِیُظهِرَهُ عَلَی الدّینِ کُلِّهِ وَلَو کَرِهَ المُشرِکونَ؛ او کسی است که رسولش را با هدایت و آیین حق فرستاد، تا آن را بر همه آیین‌ها غالب گرداند، هر چند مشرکان کراهت داشته باشند! در آیه ۸ سوره صف هم فرمود یُریدونَ لِیُطفِئوا نورَ اللَّهِ بِأَفواهِهِم وَاللَّهُ مُتِمُّ نورِهِ وَلَو کَرِهَ الکافِرونَ؛ آنان می‌خواهند نور خدا را با دهان خود خاموش سازند ولی خدا نور خود را کامل می‌کند، هر چند کافران خوش نداشته باشند! آینده مربوط به مسلمانان است. ظلم و ظالم، مستکبر و استکبار رخت بر می بندد. بشریت در تحت لوای اسلام ناب، تابع حرف خدا می شود. گناه و گناهکاران نابود می شوند و دین حق، غالب می شود.