به گزارش خبرنگار ایرنا، «فاطمه» دختری از جنس تلاش است که حامی اولش را خانواده و پدر کشاورز خود می داند؛ رشته اول او شناست که البته بعدها با توصیه مربی به سمت قایقرانی رفت و موفق هم شد.
یک خواهر بزرگتر و یک برادر ۱۳ ساله در کنار پدر و مادر هم سهم او از عاطفه خانوادگی برای قدرت گرفتن در به چنگ آوردن مدال‌های بیشتر است.
۱۷ سالگی او مصادف شد با اولین تجربه روئینگ و اتفاقا مدال کشوری نیز کسب کرد اما با آمدن کرونا و تغییر و تحولات هیات ورزشی در استان باعث شد او دلسرد شود ولی خانواده‌اش مصمم به ادامه کار «فاطمه» بودند تا اینکه با کلی تمرین با اِرگو ( مشابه ساز قایق روئینگ) توانست خود را به مدال نقره بازی های آسیایی هانگژو برساند.
با فاطمه مجلل نایب قهرمان بازی‌های آسیایی ۲۰۲۳ به گفت و گو نشستیم و او ضمن بیان دغدغه هایش، نهایت هدف ورزشی اش را نیز با ما در میان گذاشت.
ایرنا: کمی از خودتان بگویید و آیا روئینگ همان رشته مورد علاقه‌تان است؟
فاطمه مجلل: من متولد پنجم مرداد ۱۳۸۱ هستم و با ۲۱ سال سن، در حال حاضر عضویت تیم ملی قایقرانی رشته روئینگ جمهوری اسلامی ایران را در اختیار دارم. ابتدا به شنا علاقه داشتم و در این بین ناجی‌گری هم انجام دادم و مدارک نجات غریق را نیز به دست آوردم اما روزی که مربی شنا مرا با قایقرانی آشنا کرد، علاقه من به سمت این رشته گسیل شد و ۱۳۹۸ اولین سالی بود که فعالیت رسمی را در این رشته آغاز کردم.
با تشویق مربیان پنج ماه بعد توانستم خودم را در سطح ملی مطرح کنم و به مسابقات بروم اما شانس با من یار نبود و دوران ویروس کرونا شروع شد و از سمت دیگر نیز تغییر و تحولاتی در هیات ورزشی استان شد که این موضوع موانع من برای پیشرفت در آن سالها بود ولی پس از بازگشت هیات اولی، دوباره از من حمایت شد که امروز بتوانم در سکوی برتر آسیا بایستم.
ایرنا: اولین مدالتان را در چه مسابقاتی به دست آوردید؟
فاطمه مجلل: مسابقه کاپ آزاد رویینگ تهران که به صورت ملی برگزار می‌شد، توانستم مدال طلای این مسابقات را در همان سال اول کسب کنم ولی دلایلی که گفتم مانع پیشرفت در آن روزها شد.
ایرنا: منظور شما از عدم حمایت در آن دوران چیست و آیا شرایط غیرمعمولی وجود داشت؟
فاطمه مجلل: حمایت از ورزشکار تعریف خودش را دارد؛ اینکه فشار روانی به او وارد شود یا امکانات و تجهیزاتی در اختیار او قرار نگیرد در واقع مانعی بزرگ است و در آن دوران من نیز دستگاه شبیه ساز رویینگ را به خانه برده بودم تا در زمان کرونا با آن تمرین کنم اما مدیران هیات سابق هر روز تماس می‌گرفتند که آن قایق را به انبار تحویل دهم در حالی که بدون ارگو نمی‌توانستم تمرینات حرفه‌ای داشته باشم.
حمایت مالی هم که نمی‌شد به هر حال خودم بودم و خانواده ام؛ از این سمت هم که کرونا تمامی نداشت نمی‌توانستم در باشگاه ها ورزش کنم بنابراین بدنسازی و ورزش‌های مرتبط را نیز در خانه انجام دادم.
ورزشکاران در دوره کرونا در اکثر شهرهای دیگر، تمرین پارو داشتند و اغلب در فضای حرفه‌ای و واقعی نیز تمرین می‌کردند و همین باعث شد رتبه ۶ کشوری را در آن دوره مسابقات کسب کنم که سپس چهار نفر نیز برای کسب سهمیه المپیک انتخاب و اعزام شدند.
من به خانه برگشتم و افسرده این رده نامطلوب شدم ولی تشویق پدر، مادر، خواهرانم و برادرم باعث شد عزم جدی برای پیشرفتم داشته باشم و این بار بیشتر تمرین کردم.
در زمان کرونا و هیات قبل مجبور شدم ارگو را تحویل بدهم؛ بعد به تهران رفتم و با باشگاه آرتمیس قرارداد بستم، در لیگ برتر شرکت کردم و نفر اول مسابقات در تهران شدم.
بعد از آن به اردوی تیم ملی دعوت شدم و در سال ۱۴۰۰ عضو تیم ملی بزرگسالان چمهوری اسلامی ایران شدم و در مسابقات قهرمانی کشور نیز رتبه دوم را به دست آوردم.
ایرنا: هیات جدید چه تاثیری در زندگی و حرفه ورزشی شما داشت؟
فاطمه مجلل: محسن شادی که خود دارای مدال طلای قهرمانی جهان و بازی‌های آسیایی است حال ورزشکاران را به خوبی درک می کند و حمایت اعضای هیات سبب شد جان تازه‌ای در استان بگیرم.
در آذرماه ۱۴۰۱ به مسابقات قهرمانی آسیا در تایلند رفتم اما چهارم شدم که نتیجه‌اش ناراحتی، غم و استرس برایم شد.
تا اینکه در سوم مهر ماه سال جاری موفق شدم با حمایت خانواده، بچههای هیات، اعضای تیم ملی و مربیانم جایگاه دوم بازی‌های هانگژو را کسب کنم.
ایرنا: پس از کسب مدال هانگژو با کسی هم تماس گرفتید؟
فاطمه مجلل: بله همین که از سکوی اهدای جوایز و مدال پایین آمدم، ابتدا با خانواده‌ام تماس گرفتم هر چند به وقت ایران زمان طلوع آفتاب بود ولی می‌دانستم آنها پیگیر بازی‌ها هستند و به صورت زنده نگاه می‌کنند.
البته همراهی سه نفر دیگر در قایق باعث شد این مدال را کسب کنم که به این دوستانم نیز تبریک می‌گویم.
ایرنا: برنامه شما برای آینده چیست و آیا نگاهی برای کسب مدال‌های دیگر هم دارید؟
فاطمه مجلل: در آذر ماه بازی‌های قهرمانی آسیا زیر ۲۳ سال برگزار می‌شود و مقصد اولم حضور در تایلند است.
پنج یا ۶ ماه دیگر نیز زمان مسابقات کسب سهمیه المپیک است و مهمترین هدفم کسب مدال خوش رنگ المپیک است و در همین راستا از مردم شهرم و ایران می‌خواهم دعا گوی دختر سرزمینشان در کسب این مدال باشند.
ایرنا: آیا فردی مانده که بخواهید اسمی از آنها ببرید؟
فاطمه مجلل: افراد زیادی همراهم بودند تا این مدال را کسب کنم و قدردان آنها هستم اما به رسم ادب مربیانی نظیر افشین فرزام، هما خاتمی، فرزین رضایی و یاسمین حمزه‌پور از مربیان حرفه‌ای هستند که با نبودشان کسب چنین مدال‌هایی امکان پذیر نبود؛ ایران سرزمین من است و در تلاشم تا پرچم کشورم را در سکوهای مختلف به اهتزاز در بیاورم.
از مدیران و مسولان استانی هم حمایت بیشتری می‌خواهم که به ورزش بانوان نگاه ویژه‌ای داشته باشند.
به گزارش ایرنا، ۹ ورزشکار اعزامی از آذربایجان غربی در بازی های آسیایی هانگژو، یک مدال طلا، ۲ مدال نقره و یک مدال برنز به دست آوردند که البته همه آنها در دیدارهای تیمی به دست آمد؛ در بازی های پاراآسیایی نیز حسن جانفشان از اشنویه ۲ مدال برنز به دست آورد.
مسابقات المپیک تابستانی آینده، تابستان ۱۴۰۳ در شهر پاریس برگزار خواهد شد.