به گزارش خبرنگار ایرنا، "بهداد سلیمی" قهرمان جهانی و المپیک، "علیرضا یوسفی" قهرمان المپیک جوانان و عنوان دار قوی ترین پسر مسابقات، "آیت شریفی" قهرمان جوانان آسیا و "آرمان محمدزاده" قهرمان آسیا در وزن باضافه ۱۰۵ کیلوگرم وزنه برداران ملی پوش کشورمان هستند که طی سالهای اخیر در میادین ورزشی آسیایی و جهانی پرچم ایران را بالا بردند.
و همچنین "فریدون غزالیان" قهرمان مسابقات آسیایی، رنجبران و رضوانی دیگر وزنه برداران سالهای گذشته کشور که با رکوردهایی که زدند نام ایران را بلندآوازه کردند. در میان همه این هرکول های ایران که نامشان بیان شد به غیر از عنوان دار و مدال آور بودنشان گزینه دیگری هم وجود دارد که همه آنها در آن مشترک هستند؛ سالن وزنه برداری مرحوم "قاسم غزالیان" در قائمشهر که محل آغاز فعالیت ورزشی و در ادامه قرار گرفتن در مسیر قهرمانی وزنه برداری آنان است.
وقتی نامهای بزرگی در وزنه برداری کشور و جهان از قائمشهر را می شنویم همواره این احساس به شنونده دست می دهد که این افراد در سالن های ورزشی آنچنانی با تجهیزات و امکانات عالی در ساعات تمرین حضور یافتند و بدینگونه قهرمان شدند اما وقتی سری به سالن می زنیم چیزی خارج از تصور می بینیم.
خیابان آیت الله صالحی مازندران قائمشهر و در گوشه‌ای از سالن ورزشی قدیمی تختی در این شهر تابلوی کوچک آبی رنگ با عکسی از یک قهرمان وزنه‌برداری با نام مرحوم "قاسم غزالیان" که کمتر قائمشهری است که این تصویر را ندیده باشد، نمایان است و این سالن وزنه‌برداری شاید بی‌مانندترین باشگاه ورزشی وزنه‌برداری در کشور باشد. این جمله ادعا نیست؛ با نگاهی به گذشته وزنه برداران و قهرمانان جهانی و آسیایی که از این باشگاه برخاسته اند مُهر اثبات آن است.
وقتی قدم در این باشگاه می‌گذاری باید از دالانی تنگ بگذری تا به درب اصلی باشگاه برسی، زمین این محوطه عرض کمی دارد و بیشتر باید طولی عبور کنی تا به درب اصلی سالن برسی. سالنی تنگ و تاریک که مردانی بزرگ در آن پرورش یافتند و پرورش می‌یابند. نوجوانان و جوانان در قد و هیکل سلیمی‌ها در این اتاقک با نام باشگاه شب و روز تمرین می‌کنند.
در ابتدای سالن چند قسمت به وزنه برداران مبتدی اختصاص دارد که در آن قست وزنه ها می زنند. فضا به حدی باریک و تنگ است که برای عبور از مسیر و رسیدن به بخش دیگر سالن باید مراقب باشی که وزنه ها که ورزشکاران از بالای سر به پایین پرتاب می کنند برخورد نکند.
قسمت دیگر سالن که به نظر می رسد برای تمرین وزنه برداران حرفه ای اختصاص داده شد که البته این فضا هم از نظر امکانات و تجهیزات همچون بخش تمرین مبتدیان محروم است و کفپوش های نامناسب همواره ورزشکاران را اذیت می کند.
از بخش بندی سالن مشخص است که ابتدا فضای سالن کوچک بود و به مرور فضاهای دیگر به آن اضافه شده است تا فضای بیشتری برای فعالیت وزنه برداران فراهم شود. در کنار همه این مسائل یک پنجره کوچک انتهای سالن تنها راه تهویه هوای این سالن مملو از ورزشکار است که با استانداردهای لازم ورزشی مطابقت ندارد.
بنا به گفته پیشکسوتان و بزرگان وزنه برداری قائمشهر سابقه فعالیت این سالن ورزشی به قبل از انقلاب اسلامی بر می گردد و طی این سالها در کش و قوس های زیادی را متحمل شد تا اکنون به شرایط فعلی رسیده است و پس از سالها به پاس زحمات بی دریغ قاسم غزالیان، پهلوانی از این خطه نام این سالن را غزالیان نهادند.
مرحوم قاسم غزالیان که از او به نام مربی و سازنده وزنه برداران کشور نام می برند خود گفته بود "که در سال ۱۳۱۶ در خانواده ورزشی متولد شدم و در سال ۱۳۳۷ بدون مربی، وزنه‌برداری را شروع کردم و تا سال ۱۳۴۶ به عنوان قهرمان وزنه‌برداری وزنه زدم و از آن به بعد کار مربیگری کردم. از کیاکلا شروع کردم چون آن موقع قائمشهر ورزشکار وزنه‌برداری نداشت و نخستین قهرمان وزنه‌برداری ایران را در کیاکلا پرورش دادم.
بعدها در سالهای ۱۳۴۷ و ۱۳۴۸ در قائمشهر بودم که آقایی مرا دید و صدا کرد. خودش را که معرفی کرد فهمیدم رئیس اداره تربیت بدنی قائمشهر بود به من گفت آقای غزالیان تو کجایی باید از وجود تو استفاده شود و خواست من بیایم قائمشهر کار کنم.
وقتی وارد قائمشهر شدم، این شهر وزنه‌بردار نداشت خودم تمرینم را با خودم شروع کردم. هر فردی که می‌آمد تمریناتم را نگاه می‌کرد و خوشش می‌آمد. با من تمرین می‌کرد. اینگونه عده‌ای را جمع کردم و ورزشکار استانی و کشوری پرورش دادم.
موقع جوانی می‌رفتیم باشگاه نساجی زیرزمینی بود که یک نفر آنجا وزنه می‌زد بعد من که می‌رفتم نگاه کنم مرا بیرون می‌کرد تا اینکه بعداز چند بار از من پرسید دوست داری تمرین کنی گفتم آری و بعد گفت فردا بیا اسمت را بنویسم. فردی به نام آقای محبوبیان که الان در گنبد است مرا با وزنه‌برداری آشنا کرد.
جایمان پشت سالن تختی قائمشهر تنگ و گرم بود و پشت سالن کشتی قرار داشت. این سالن کشتی را که خراب کردند سالن بزرگ بزنند ۲۵ سال کشید تا یک مهندس آمد به ما گفت برایتان رایگان سالن می‌زنم و با تربیت بدنی قرارداد بست. وقتی سالن آماده شد رشته‌های دیگر ادعا کردند که اینجا مال ماست در حالی که این سالن را با اصرار و به خاطر من ساخته بودند.
در سالهای ۱۳۵۱ و ۱۳۵۲ بود که همه می‌خواستند این سالن را تصاحب کنند. دراز کشیدم و گفتم بیایید از روی جنازه من رد شوید بعد سالن را از من بگیرید. فرماندار وقت کلید به من داد و گفت مال توست شروع کن. با دست خالی در این باشگاه شروع به کار کردیم.
هیات وزنه‌برداری این زمین را با ابزار بنایی سنگین کرد و شد سالن وزنه‌برداری. یک نفر پیدا شد برایم باشگاه را مجانی رنگ زد. شروع کردیم به پرورش قهرمان. تا اینکه شدیم وزنه‌بردار و بعد مربی و خدمتگزار این شهر هستیم. "
وی که بیش از ۶۰ سال عمر خود را صرف توسعه وزنه برداری این استان و کشور کرد فروردین پارسال درگذشت اما شاگردانی از او همچون بهداد سلیمی قهرمان جهان و المپیک و علیرضا یوسفی قهرمان المپیک جوانان و رکورددار جوانان جهان در میادین ورزشی افتخارآفرینی کردند و می کنند.
غزالیان در سال ۱۳۹۸ در گفت‌وگو با ایرنا اعلام کرد که بعد از مرگم نشان وزنه‌برداری روی قبرم نصب شود.
وزنه برداری در خانواده غزالیان ریشه دار و سه نسل ادامه دهنده بزرگان خود هستند. فرهاد، فرشاد و فریدون غزالیان فرزندان قاسم غزالیان که پا به این عرصه گذاشتند و پس از آن نیز حسین و محسن نوه های قاسم غزالیان به عنوان وزنه بردار و مربی مشغول فعالیت هستند.
در این پیوندسعی شده گوشه ای از بیش از نیم قرن فعالیت های وزنه برداری خانواده غزالیان به تصویر بیان شود و در این خصوص فرهاد غزالیان که بمدت ۲۰ سال به عنوان رییس هیات وزنه برداری قائمشهر فعالیت می کند به خبرنگار ایرنا گفت:پدرم، قاسم غزالیان از ابتدای دهه ۵۰ مربیگری را در کیلاکلا (یکی از بخش های آنزمان قائمشهر و شهرستان سیمرغ فعلی) و قائمشهر آغاز کرد و از دهه ۶۰ قهرمانان به نامی همچون "فریدون و فرشاد غزالیان"قهرمانان آسیایی وزنه برداری زیر نظر پدرم پرورش یافتند و این روند با افراد دیگری همچون "رنجبران"، "رضوانی"، بهداد سلیمی"، "اهنگران" و "یوسفی" ادامه یافت.
وی ادامه داد:البته قهرمانی وزنه برداران این سالن ورزشی به همین جا ختم نخواهد شد و به طور حتم در آینده نزدیک علیرضا یوسفی حرکت ۲ ضرب بزرگسالان جهان را کسب می کند.
فرهاد غزالیان توضیح داد:سالن ورزشی غزالیان قهرمانان بسیاری را به عرصه ورزش تقدیم کرده است که کسب سه عنوان قهرمان المپیک و جهان و همچنین قهرمانی های آسیایی بخشی از این افتخارات است.
وی ادامه داد: در چند مرحله افزایش توسعه فضای این سالن در ادوار مختلف انجام شد اما تجهیزات و امکانات موجود در آن قدیمی و به ۲۰ تا ۳۰ سال قبل بر می گردد که این موضوع باعث شده تا ورزشکاران و قهرمانانی همچون یوسفی برای تمرینات خود با سختی و مشکل مواجه شوند.
رییس هیات وزنه برداری قائمشهر تاکید کرد: همانطور که جویبار به عنوان مهد کُشتی ایران شناخته شده است قائمشهر نیز به پشتوانه پرورش ورزشکاران و قهرمانان قطب وزنه برداری کشور محسوب می شود و این میزان امکانات و تجهیزات سالن غزالیان جوابگوی این حد نیست.
حسین غزالیان نوه قاسم غزالیان هم نسل سوم این خانواده که در عرصه وزنه برداری فعالیت دارد. وی به خبرنگار ایرنا گفت که ازسال ۱۳۹۲ به عضویت تیم ملی درآمدم و در دوران فعالیت ورزشی مدال برنز نوجوانان آسیایی و مدال نقره جوانان آسیایی را کسب کردم و بعد از آسیب دیدگی خیلی زود از فعالیت ورزشی به عنوان وزنه بردار کنار رفتم و به عنوان سرمربی تیم وزنه برداری قائمشهر فعالیت می کنم.
وی ادامه داد: در سه سال اخیر در رده سنی نوجوانان و المپیاد استعدادهای برتر در مازندان قائمشهر قهرمان شد و در رده های دیگر نقره و برنز گرفتیم و بعد از یوسفی، آخرین نسل قهرمانان وزنه بردار و قوی ترین مرد دنیا بعد از چندین سال فاصله ورزشکاران خوبی کشف شد.
حسین غزالیان اظهار داشت: رده سنی نوجوانان و سه رده سنی ملی پوش از این سالن ورزشی کشف شدند و راه یافتند.
وی گفت:در بخش تجهیزات با کمبود امکانات تجهیزات استاندارد وزنه برداری برای نوجوانان مواجه هستیم که نگران آینده پرورش ورزشکاران در قهرمانی هستیم.
به گفته سرمربی وزنه برداری قائمشهر تمام تلاش بر این است تا ورزش قهرمانی در این رشته ورزشی در شهرستان ادامه یابد و قهرمانان بیشتری را به عرصه تحویل دهیم.
«علیرضا یوسفی» عضو تیم ملی وزنه برداری و قهرمان جوانان جهان معروف به هرکول ایرانی از جمله همین نام آوران جهانی این رشته است که سالن پهلوان غزالیان را محل رشد و تعالیش در میادین ورزشی عنوان می کند. وی در گفت و گو با خبرنگار ایرنا سابقه آغاز فعالیت خود را سال ۱۳۹۱ زیر نظر اساتید این رشته مرحومان قاسم و فریدون غزالیان اعلام کرد.
وی با اشاره به اینکه قائمشهر قطب اصلی پرورش وزنه برداران قهرمان همچون بهداد سلیمی که در همین سالن غزالیان تمرین می کردند، ادامه داد:پس از پنج سال فعالیت ورزشی توانستم به اردوی تیم ملی راه پیدا کنم و همچنان نیز تمرینات خود را در این سالن انجام می دهم.
قوی‌ترین پسر بازی‌های المپیک تابستانی جوانان ۲۰۱۸ خاطرنشان کرد:با وجود اینکه قهرمانان آسیایی، جهانی و کشوری پُرشماری از این سالن ورزشی پرورش یافتند و هنوز هم در این سالن فعالیت های ورزشی خود را انجام می دهند اما از نظر زیرساخت و امکانات موجود به ۲ تا سه دهه قبل بر می گردد و قدیمی است.
وی عنوان کرد: نتیجه نشست های مختلف با مسوولان و رایزنی های انجام شده در سه سال اخیر منجر به بازسازی این سالن شده است اما سالنی که فاقد تجهیزات در حد قهرمان پروری است.
رکورددار ۲ضرب دسته فوق سنگین جهان در رده جوانان اظهار داشت: در حالی علاقمندان زیادی برای فعالیت در رشته وزنه برداری به سالن غزالیان می آیند که میله صفحه به عنوان یکی از ابتدایی ترین تجهیزات برای افراد مبتدی به اندازه کافی در این سالن وجود ندارد.
وی قائمشهر را برخوردار از استعدادهای خوب قهرمان پروری در رشته وزنه برداری برشمرد و گفت: استقرار و ارتقای امکانات و تجهیزات می توانیم از همین سالن کوچک مرحوم غزالیان پدیده های نوظهور همچون بهداد سلیمی را تحویل جامعه ورزش داد.