به گزارش ایرنا، ملیحه صفایی به نام بزرگی در ورزش پارالمپیکی ایران تبدیل شده است، بانوی روشندلی که با کسب چهار نشان طلای تیمی و انفرادی شطرنج موفق شد عنوان پرافتخارترین ورزشکار کاروان ورزشی فرزندان ایران را از آن خود کند. صفایی که با هنر خود ارتش تک نفره ایران بود، در کیفیت مدالی حتی بالاتر از ۱۸ کشور قرار می‌گیرد، کشورهایی که در چند سال اخیر سرمایه‌گذاری زیادی در ورزش انجام دادند اما شمار مدال‌های آنان از عدد سه تجاوز نمی‌کرد.
اهمیت کار صفایی زمانی بیشتر خواهد شد که کشورهایی مانند عراق، اردن، سنگاپور، مغولستان، عمان، ویتنام، پاکستان و قرقیزستان کمتر از چهار مدال گرفتند و کشورهایی مانند سوریه، بحرین، قطر، یمن، ماکائو، کویت و میانمار هیچ مدال طلایی کسب نکردند.
هنرنمایی بانوی روشندل خراسانی که از شهر گلبهار به ورزش جهان معرفی شده، بهانه‌ای شد تا گروه ورزش ایران پای سخنان این دختر تاریخ‌ساز بنشیند. وی در این گفت‌گو عنوان کرد که پشت هر افتخار بزرگ، یک تیم کامل که در تمام ابعاد حامی ورزشکار به شمار می‌روند، وجود دارد.
متن کامل این گفت‌‍وگو را در زیر می‌خوانیم:
ملیحه صفایی با پوکر طلا موفق شد عنوان بهترین ورزشکار کاروان فرزندان ایران را از آن خود کند. دلیل این موفقیت چیست؟
این برای من یک افتخار بزرگ است. در هانگژو ۲ مدال طلا تیمی و انفرادی در بخش استاندارد و ۲ مدال تیمی و انفرادی در بخش رپید کسب کردم. این حاصل یک کار تیمی و چند ساله بود. پشت این افتخارات افراد زیادی هستند. کاروان شطرنج ایران در هانگژو ۱۵ مدال رنگارنگ کسب کرد که یک مدال بیشتر از مسابقات جاکارتا بود. خوشحالم که مدال‌های ما تاثیر زیادی بر ارتقا جایگاه کاروان ایران داشت و روز آخر موفق شدیم که با مدال شطرنج عنوان نایب قهرمانی این دوره از بازی‌ها را تثبیت کنیم.
برای صفایی بگوییم یک زن جنگی به از صد هزار؟
این لطف است. در شب پایانی مسابقات به ما اعلام کردند برای عبور از ژاپن به طلای شطرنج نیاز است و باید نهایت تلاش خود را به کار گیریم. من گفتم این موجب فشار است اما کادر فنی و مدیریتی گفتند افتخاری که در اوج سختی به دست بیاید شیرین‌تر خواهد بود. ما تمام تلاش خود را کردیم و در نهایت نیز مدال تیمی و انفرادی به نام ایران ثبت شد. شب آخر بازی‌ها به مسوولان کاروان ایران گفتم که با تک تک سلول‌هایم برای سربلندی ایران خواهم جنگید. خوشحالم توانستم در نهایت کار خود را با طلا به پایان برسانم.
تاثیر کادر فنی در این موفقیت تا چه حد بود؟
بله تمام مربیان آقا و خانم که به همراه تیم اعزام شده بودند توانستند نخبگان شطرنج را در مسیر تاریخ‌سازی قرار دهند. کادر فنی هم در بعد راهنمایی شطرنج‌بازان و هم در بعد رایزنی بسیار موفق عمل کردند.
بعد رایزنی؟
بله در مسابقات شطرنج نابینایان رقابت معمولا بر روی یک یا دو صفحه برگزار می‌شود. رقابت بر روی ۲ صفحه بسیار راحت‌تر است. زمانی که ما به دهکده رسیدم قرار بود رقابت بر روی یک صفحه باشد اما با رایزنی شادی پریدر و رای دیگر کشورها رقابت بر روی ۲ صفحه برگزار و این کار را برای من راحت‌تر کرد چون در ایران بیشتر رقابت بر روی ۲ صفحه است.
به نظر می‌رسد شطرنج نابینایان ایران در مسیر پیشرفت قرار دارد؟
بله در ۲ دوره گذشته نتایج خوبی در بازی‌های پاراآسیایی ثبت شده و نقش شطرنج در ارتقا جایگاه کاروان ایران بر کسی پوشیده نیست. ما در این دوره چهار مدال طلا در ۲ بخش انفرادی و تیمی کسب کردیم و این بسیار مهم است اما آنگونه که باید به ما رسیدگی نمی‌شود و حتی من از سال ۱۳۹۸ هیچ اعزامی نداشتم امیدوارم اعزام‌ها زیاد شود تا نخبگان این رشته با شرایط مسابقات بین‌المللی تطبیق پیدا کنند.
پاداش چهار مدال طلا باید هشت میلیارد باشد یا اینکه برای مدال دوم، سوم و چهارم پاداش کمتری داده می‌شود؟
هنوز نمی‌دانم چه تصمیمی برای این کار گرفته شده، کمیته ملی پارالمپیک پاداش پای سکو کامل برای مدال طلا داد اما فعلا خبری از پاداش وزارت ورزش و جوانان ندارم. البته کمیته ملی پارالمپیک به ورزشکارانی که ۲ نقره یا ۲ برنز کسب کردند پاداش هر ۲ مدال کامل را نداد. امیدوارم این رویه اصلاح شود زیرا پاداش کامل، انگیزه ورزشکاران را برای افتخارآفرینی بیشتر خواهد کرد.
استقبال مسئولان استانی از شما چگونه بود؟
من در استان خراسان رضوی هستم و استقبال بسیار خوبی در مشهد از من به عمل آمد. در شهر گلبهار نیز یک استقبال بسیار خوب شکل گرفت. ممنون از مردم و مسوولان استانی که به بنده لطف داشتند. من اکنون در کنار شطرنج، کارهای ترجمه را انجام می‌دهم و همچنین تمرکزم بر روی مربیگری است.
شطرنج نابینایان کمتر حاشیه دارد و تا حالا کسی در خصوص بینا بودن ورزشکاران این رشته صحبتی نکرده است.
ما قبل از مسابقات در هانگژو کلاس‌بندی شدیم و مجوز لازم را برای حضور در این رقابت‌ها کسب کردیم. من خود B۱ هستم. البته من اول بینا بودم و بعد کم‌بینا شدم و در نهایت نابینا. خدا را شکر ورزشکاران این رشته هیچ حاشیه‌ای ندارند.