به گزارش ایرنا از روابط عمومی دفتر موسیقی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، متن پیام محمد اله‌یاری فومنی به مناسبت درگذشت اکبر گلپایگانی بدین شرح است:
«بازگشت همه بسوی اوست...
فقدان پیشکسوت موسیقی، مرحوم اکبر گلپایگانی که از چهره‌های مطرح در دوره معاصر موسیقی ایران بود، دل دوستداران هنر اصیل ایرانی را اندوهگین ساخت.
او که در کودکی با تلاوت خوش قرآن استعداد حنجره اش را شناخت، آثار و تصنیف‌های متعددی از خود به یادگار گذاشت و با همراهی و همکاری با هنرمندان موسیقی و بهره‌مندی از محضر اساتید خود، در موسیقی و هنر ایران عزیز نغمه‌گری نمود.
اینجانب فقدان ایشان را به اهالی موسیقی و خانواده محترم ایشان خاصه همسر گرامی و برادر هنرمندشان جناب آقای محمد گلریز تسلیت عرض کرده و از خداوند بزرگ، رحمت الهی برای آن مرحوم و صبر و شکیبایی برای خانواده محترمش آرزو می‌کنم.»
اکبر گلپایگانی ملقب به گلپا و مرد حنجره طلایی موسیقی ایرانی ۱۳ آبان ماه بعد از مدت‌ها بیماری در ۹۰ سالگی دار فانی را وداع گفت.
وی دهم بهمن ماه سال ۱۳۱۲ در تهران متولد شد. گلپایگانی سال ۱۳۱۸ پس از ورود به دبستان فرهنگ به عنوان قاری قرآن مدرسه برگزیده شد و از این پس بود که به فراگیری مقدمات آواز و خوانندگی موسیقی ایرانی پرداخت.
وی سال ۱۳۲۶ پس از شاگردی از محضر پدرش نخستین تجربه حضور در یک ارکستر و گروه کُر را کسب کرد و سال ۱۳۲۷ عضو انجمن موسیقی مدرسه نظام شد.
این هنرمند از سال ۱۳۲۸ به بعد با هنرمندان سرشناس موسیقی آشنا شد و آموزش را زیر نظر آنها آغاز کرد.
از جمله استادان اکبر گلپایگانی می‌توان به هنرمندانی همچون حسن یکرنگی، نور علی برومند، اسماعیل قهرمانی، ابوالحسن صبا، یوسف فروتن، محمد ایرانی مجرد، عبدالله دوامی، ادیب خوانساری، حسین طاهرزاده و سلیمان امیر قاسمی اشاره کرد.
این هنرمند پیشکسوت موسیقی ایرانی سال ۱۳۳۵ به دعوت سازمان یونسکو با همراهی نورعلی برومند و علی اصغر بهاری برای اجرای آواز و موسیقی ایرانی برنامه‌ای را اجرا کرد.
«موی سپید»، «مست عشق»، «عقیق»، «دل ای دل»، «بزم عاشقان»، «روی برگی بنویس عشق»، «چرا عاشق نباشم»، «قدر محبت» از جمله آثاری است که در قالب آلبوم علاوه بر کنسرت و اجراهای زنده از گلپایگانی منتشر شده است.